Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Επιστολή της ΠΑΝΔΟΙΚΟ για την κακοποίηση των ζώων στα Τσίρκο

Προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
κ. Τίνα Μπιρμπίλη

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Το ΠΑΝΔΟΙΚΟ και οι 80 οργανώσεις - μέλη του σας καλούν ώστε να μεσολαβήσετε και οι παραστάσεις των τσίρκο που είναι το αποτέλεσμα μιας ατέλειωτης βίας και κακοποίησης, που ξεκινάει από τη στιγμή που το ζώο πιάνεται αιχμάλωτο, συνεχίζει με τη βάρβαρη «εκπαίδευση» που λυγίζει τη θέληση και το κουράγιο του, και καταλήγει με το εξαθλιωμένο τέλος του, να σταματήσουν.
Τέτοιου είδους «διασκεδάσεις» μειώνουν και απαξιώνουν όχι μόνο τα ζώα, αλλά και τον ανθρώπινο πολιτισμό, για τους παρακάτω ουσιαστικούς λόγους .
Είναι πολύ ωραίο να βλέπουμε τους ακροβάτες , τους ταχυδακτυλουργούς, τους κλόουν σε ένα τσίρκο, να μας διασκεδάζουν, να μας κάνουν να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια, να βλέπουμε με απορία πράγματα να εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας, τους «πολύ θαρραλέους» θηριοδαμαστές να βάζουν το κεφάλι τους μέσα στο στόμα ενός λονταριού. Κανένας μας όμως δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του συγκεκριμένου λονταριού, που δε θυμίζει σε τίποτα τον περήφανο βασιλιά της ζούγκλας, να ζει το 90% της ζωής του κλεισμένος σε ένα κλουβί, μισοναρκωμένος, δαρμένος τόσο πολύ που δεν έχει πια θέληση να ζήσει ή να αντισταθεί, υποχρεωμένος να κάνει ακατανόητα για τη φύση του νούμερα , με σκοπό τη . διασκέδασή μας.
Οι ακροβάτες, οι κλόουν, οι ταχυδακτυλουργοί εργάζονται στο τσίρκο, κερδίζουν χρήματα, βρίσκονται εκεί με τη θέλησή τους. Τα ζώα όμως είναι διαφορετικά από εμάς, δεν διασκεδάζουν χορεύοντας, ούτε τους αρέσει να κάνουν ακροβατικά, να περνούν μέσα από φλεγόμενα στεφάνια, να φοράνε ρούχα. Τότε γιατί κάνουν αυτό που θέλουν οι άνθρωποι; Για να αποφύγουν τον πόνο και την εξαθλίωση. Γιατί φοβούνται. Τίποτε άλλο.
Εν ολίγοις τσίρκο σημαίνει:
1) Παράνομο κυνήγι ειδών υπό εξαφάνιση.
2) Άθλιες συνθήκες διαβίωσης και θάνατος των περισσότερων ζώων που συλλαμβάνονται, είτε κατά τη μεταφορά, είτε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Πολλά ζώα δε τρελαίνονται αφού χάνουν την επαφή με τη φύση τους και το περιβάλλον τους και ζουν σε ένα καθημερινό μαρτύριο.
3) Βασανιστήρια ως μέθοδοι εκπαίδευσης (πείνα, δίψα και ανελέητο ξύλο). Αυτές οι απάνθρωπες μέθοδοι εκπαίδευσης αναγκάζουν τα ζώα να πραγματοποιούν εξευτελιστικά για τη φύση τους «νούμερα» στις παραστάσεις. Οι εκπαιδευτές τους για να τους μάθουν τα κόλπα, τα χτυπούν άσχημα, πολλές φορές μέχρι θανάτου και χρησιμοποιούν μεθόδους και αντικείμενα βασανισμού απίστευτης σκληρότητας. Και όπου οι μέθοδοι αυτές δεν είναι αρκετές, χορηγούνται ναρκωτικά ( κυρίως για να δεχτεί το ζώο να περάσει μέσα από φλεγόμενα στεφάνια) .
4) Παράνομος τζίρος από το εμπόριο άγριων ζώων και προϊόντων (τρίτος σε παγκόσμια κλίματα μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων).
5) Αφύσικες συνθήκες μεταφοράς και διαβίωσης για τα άγρια ζώα (κλουβιά-κατοικίες πολύ μικρών διαστάσεων, πλήρης ακινησία για το 90% της ζωής τους, απότομες κλιματικές αλλαγές, τροφή κακής ποιότητας που συχνά περιλαμβάνει και τα αδέσποτα ζώα της περιοχής).
6) Έλλειψη κατάλληλης κτηνιατρικής φροντίδας (τα τσίρκο δεν περιλαμβάνουν ειδικευμένο κτηνίατρο στο προσωπικό του).
7) Απάνθρωπο τέλος για τα ζώα που γερνούν και είναι ανίκανα να «εργασθούν» ή αρρωσταίνουν. Πωλούνται για πειραματόζωα, εγκαταλείπονται οπουδήποτε ή εκτελούνται. Ζώα που δεν υποτάσσονται σκοτώνονται ή επίσης πωλούνται για πειραματόζωα.

Τα ζώα στο τσίρκο ούτε διασκεδάζουν, ούτε αντιλαμβάνονται γιατί πρέπει να γίνουν αντικείμενα διασκέδασης. Οι επώδυνες παραστάσεις είναι έξω από τη φύση τους και αποτέλεσμα βασανισμών, τιμωριών, φόβου, εξάντλησης και ταπείνωσης. Με λίγα λόγια, η «εκπαίδευση» του τσίρκου αλλοιώνει τη φύση του ζώου, οι τιμωρίες δεν έχουν όρια ούτε στα παραμικρά λάθη και η αιχμαλωσία για όλη του τη ζωή στα μικρά κλουβιά των οχημάτων μεταφοράς το τρελαίνει.

Πόσο «ψυχαγωγικό» μπορεί να είναι ένα τσίρκο, όταν βλέπουμε αυτά τα υπέροχα πλάσματα που γεννήθηκαν περήφανα κι ελεύθερα να ξεφτιλίζονται και να υποτάσσονται πίσω από κάγκελα, υποχρεωμένα να εκτελούν διαταγές και «νούμερα» που είναι αντίθετα με τη φύση τους; Πόσο «εκπαιδευτική» μπορεί να είναι μια παράσταση όταν βλέπουμε ζώα να φυτοζωούν αλυσοδεμένα ή ακινητοποιημένα σε κλούβες, με συμπεριφορά διαταραγμένη και τρελαμένα από τον εγκλεισμό και τα βασανιστήρια; Και πόσο «ηρωική» είναι μια πράξη που επιβάλλεται με τη βία και από θέση ισχύος;

Η διαστρεβλωμένη αυτή εικόνα καλλιεργεί και ενθαρρύνει νοοτροπίες που θεωρούν το ζώο σκλάβο στον ανθρώπινο ζυγό και αντικείμενο «άρτου και θεάματος», και όχι ζωντανό πλάσμα με δικαίωμα στη ζωή, το σεβασμό, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση.
Σε άλλες χώρες στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως, μεταξύ των οποίων η Αυστρία και η Κροατία έχει απαγορευτεί με νόμο η είσοδος και λειτουργία τσίρκο με άγρια ζώα, ενώ η Βολιβία απαγόρευσε πρόσφατα με νόμο τη λειτουργία σε τσίρκο με κάθε είδους ζώα ( συμπεριλαμβανομένων και αυτών της τοπικής τους πανίδας, και των εξημερωμένων).

Κυρία Υπουργέ,
το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) και οι 80 οργανώσεις μέλη του, ζητούμε την απόφασή σας για την απαγόρευση εισόδου στη χώρα μας των τσίρκο με ζώα.
Το τσίρκο αποτελεί θέαμα της ντροπής και του αίσχους, όχι μόνο για αυτούς που βρήκαν αυτό τον τρόπο για να βγάζουν λεφτά, αλλά και για όλους εμάς που το στηρίζουμε. Πάνω απ'όλα όμως αποτελεί ντροπή για την πολιτεία στο σύνολό της όταν το φιλοξενεί στο έδαφός της. Είναι απαράδεκτο τέτοιου είδους «ψυχαγωγίες» να φέρουν την έγκριση και τη σφραγίδα του κράτους νομιμοποιώντας έτσι όλη τη νοσηρή πρακτική αιχμαλωσίας ζώων και των βασανιστηρίων τους για χάριν της ανθρώπινης διασκέδασης και κερδοσκοπίας.
Τα τσίρκο μπορούν να συνεχίσουν να αποτελούν ένα μέσο διασκέδασης των ανθρώπων, αρκεί οι πρωταγωνιστές τους να είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ: ακροβάτες, κλόουν, ταχυδακτυλουργοί. Ετσι, και διασκέδαση θα αποτελούν για τους θεατές, αλλά και δεν θα χρειάζεται να υποφέρουν και να πεθαίνουν ζώα εν ονόματι της . διασκέδασης.
Ας μη διδάξουμε στα παιδιά μας τον εξευτελισμό ενός πλάσματος, ας μην τα οδηγήσουμε στην εξοικείωση με τα κάγκελα, το μαστίγιο και τους βασανισμούς.

«Σιχαίνομαι την έκθεση εκπαιδευμένων ζώων στο τσίρκο. Πόσο πόνο και πόσες άσπλαχνες τιμωρίες πρέπει να αντέξουν εκείνες οι δυστυχισμένες υπάρξεις, για να δώσουν λίγες στιγμές ευχαρίστησης σε ανθρώπους χωρίς ευαισθησία;»
ΑΛΜΠΕΡΤ ΣΒΑΪΤΣΕΡ
(κάτοχος βραβείου Νόμπελ για τη φιλοσοφία του περί σεβασμού της ζωής)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου