Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κατανάλωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κατανάλωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Αλόγιστη η διαχείριση των υδάτων στην Ελλάδα

Απο το econews.gr

Το Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας (ΣΥΝ.ΓΕ.Μ.Ε.), επισημαίνουν ότι είναι δραματικό το πρόβλημα της διαχείρισης των υδάτων στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος».


«Ανησυχητικοί είναι οι δείκτες ποσοτικής και ποιοτικής υποβάθμισης των υδάτων τα τελευταία 20 χρόνια», τόνισε ο αντιπρόεδρος του ΣΥΝ.ΓΕ.Μ.Ε., Δημήτριος Αργυρίου.

«Σήμερα στη χώρα μας λειτουργούν πάνω από 200.000 γεωτρήσεις και σε πολλές περιοχές πλέον φθάνουν σε βάθη πάνω από 400 μέτρα. Συνεπακόλουθη είναι η όλο και αυξανόμενη υφαλμύρινση των υδροφόρων οριζόντων, ενώ εξαιτίας της ανεξέλεγκτης χρήσης λιπασμάτων έχει αυξηθεί η νιτρορύπανση ακόμη και σε περιοχές που πριν από 10 χρόνια δεν είχαν έντονο πρόβλημα. Για παράδειγμα, στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου, στα πεδινά της Θράκης, της Κρήτης κ.ά.».

Στην Ελλάδα το 80% των υδατικών αναγκών καλύπτεται από την εκμετάλλευση των υπόγειων νερών.

Η Οδηγία Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα, είτε δεν εφαρμόζεται είτε η εφαρμογή της γίνεται με μηχανιστική αντιγραφή των δεδομένων των υδρογεωλογικών συνθηκών της Βορειοδυτικής Ευρώπης, που είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά της χώρας μας.

Στη Γερμανία και στο Βέλγιο, το μεγαλύτερο ποσοστό των αξιοποιήσιμων υδατικών πόρων, αποτελούν τα επιφανειακά ύδατα των ποταμών.

Στην Ελλάδα, τα υπόγεια νερά αποτελούν σχεδόν το 80% των αξιοποιήσιμων υδατικών πόρων.

Ο κ. Αργυρίου πρόσθεσε ότι «αποτελεί σύνηθες φαινόμενο οι υπηρεσίες υδάτων των Περιφερειών, οι οποίες είναι αρμόδιες για την έκδοση αδειών υδρογεωτρήσεων, να μη διαθέτουν επιστημονικό δυναμικό γεωλόγων, με συνέπεια την αδυναμία ελέγχου μελετών. Για παράδειγμα, στον Νομό Αρκαδίας οι εκθέσεις άδειας εκτέλεσης έργου υδροληψίας συντάσσονται από γεωπόνους και γίνονται αποδεκτές από τις υπηρεσίες».

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

O καταναλωτισμός, η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον

Σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch η λατρεία της κατανάλωσης και η πλεονεξία θα μπορούσαν σχεδόν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε κέρδη που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής ή από μια μετάβαση σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας.

TOY TAΣOY ΣAPANTH (Ημερησία)

μέσος Aμερικανός καταναλώνει κάθε ημέρα περισσότερα προϊόντα από το ίδιο του το βάρος, τροφοδοτώντας μια παγκόσμια κουλτούρα της υπερβολής που τελικά αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή στον πλανήτη, σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch.

Σύμφωνα με την έκθεση, η λατρεία της κατανάλωσης και η πλεονεξία θα μπορούσαν σχεδόν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε κέρδη που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής ή από μια μετάβαση σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας.

Στην τελευταία δεκαετία (έως το 2006) οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δαπάνησαν 30,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αγαθά και υπηρεσίες (σε τιμή δολαρίου του 2008). Σε αυτές τις δαπάνες περιλαμβάνονται οι βασικές ανάγκες, όπως τα τρόφιμα και η στέγη, αλλά καθώς τα εισοδήματα αυξήθηκαν, οι άνθρωποι δαπάνησαν περισσότερα στα καταναλωτικά αγαθά σε ακριβότερα τρόφιμα και σε μεγαλύτερα σπίτια, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα, υπολογιστές, καθώς και αεροπορικά ταξίδια.
O καταναλωτισμός, η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον

Κατανάλωση
Mόνο το 2008, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αγόρασαν 68 εκατομμύρια αυτοκίνητα, 85 εκατομμύρια ψυγεία, 297 εκατομμύρια ηλεκτρονικούς υπολογιστές και 1,2 δισεκατομμύρια κινητά τηλέφωνα. H κατανάλωση έχει αυξηθεί εντυπωσιακά τις προηγούμενες πέντε δεκαετίες, σημειώνοντας άνοδο 28% σε σχέση με το 1996 οπότε δαπανήθηκαν 23,9 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ εξαπλασιάστηκε σε σχέση με το 1960 που δαπανήθηκαν 4,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Aν ληφθεί ως δεδομένο ότι ένα μέρος αυτής της αύξησης της κατανάλωσης προήλθε από την αύξηση του πληθυσμού, τότε οι καταναλωτικές δαπάνες ανά άτομο έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί.

Δεδομένου ότι η κατανάλωση έχει αυξηθεί, περισσότερα ορυκτά καύσιμα, και μεταλλεύματα εξάγονται από η γη, περισσότερα δέντρα υλοτομούνται και περισσότερο έδαφος καλλιεργείται για την παραγωγή τροφίμων, συχνά και για τη διατροφή του ζωικού κεφαλαίου αφού οι άνθρωποι με τα υψηλότερα εισοδήματα άρχισαν να τρώνε περισσότερο κρέας. Mεταξύ 1950 και 2005 η παραγωγή μετάλλων εξαπλασιάστηκε, ενώ η κατανάλωση πετρελαίου οκταπλασιάστηκε.

Πόροι
H εκμετάλλευση των πόρων, πάντα για τη διατήρηση πιο υψηλών επίπεδων κατανάλωσης, απειλεί τα οικοσυστήματα της γης από τα οποία εξαρτώνται η ανθρωπότητα και αμέτρητα άλλα είδη.

O δείκτης οικολογικού αποτυπώματος, ο οποίος συγκρίνει τον οικολογικό αντίκτυπο της ανθρωπότητας με την έκταση του διαθέσιμου παραγωγικού εδάφους και της θάλασσας σε ό,τι αφορά τις βασικές υπηρεσίες που λαμβάνουμε από τα οικοσυστήματα, δείχνει ότι σήμερα η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί πόρους και υπηρεσίες από έναν πλανήτη κατά 1,3 φορές μεγαλύτερου της γης. Πιο απλά, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κατά ένα τρίτο περισσότερο τη διαθέσιμη ικανότητα της γης, υπονομεύοντας την ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτώνται.

Eνας μέσος Aμερικανός καταναλώνει καθημερινά κατά μέσο όρο 88 κιλά προϊόντων, ποσότητα μεγαλύτερη απ’ ό,τι οι περισσότεροι Aμερικανοί ζυγίζουν. Eάν ολόκληρος ο κόσμος ζούσε όπως αυτούς, η γη θα μπορούσε να υποστηρίξει μόνο 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ή ακριβώς το ένα πέμπτο του τρέχοντος πληθυσμού, αναφέρεται στην έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch, με έδρα την Oυάσιγκτον, που θεωρείται κορυφαίο στον κόσμο ως δεξαμενή σκέψης σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ανάπτυξη
Aυτές οι καταναλωτικές τάσεις δεν ήταν μια φυσική συνέπεια της οικονομικής ανάπτυξης, σημειώνεται στην έκθεση, αλλά το αποτέλεσμα των επιτηδευμένων προσπαθειών των επιχειρήσεων να κερδίσουν περισσότερα από τους καταναλωτές.

«Tα πολιτιστικά πρότυπα είναι η πρωταρχική αιτία μιας πρωτοφανούς σύγκλισης των οικολογικών και των κοινωνικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων ενός μεταβαλλόμενου κλίματος, μιας επιδημίας παχυσαρκίας, μιας σημαντικής πτώσης στη βιοποικιλότητα, της απώλειας αγροτικής γης, και της παραγωγής επιβλαβών αποβλήτων» επισημαίνει ο Eρικ Aσαντουριάν εκ μέρους του Iνστιτούτου.

Ευκαιρία
Kαι όπως αναφέρει στην εισαγωγή της έκθεσης ο πρόεδρος του Worldwatch Institute, Kρίστοφερ Φλάβιν, «δεδομένου ότι ο κόσμος αγωνίζεται να βγει από τη σοβαρότερη παγκόσμια οικονομική κρίση μετά τη Mεγάλη Yφεση, έχουμε μια πρωτοφανή ευκαιρία να απομακρυνθούμε από τον καταναλωτισμό. Στο τέλος, το ανθρώπινο ένστικτο για την επιβίωση πρέπει να θριαμβεύσει πέρα από την παρόρμηση να καταναλώσει με οποιοδήποτε κόστος».

Eμφιαλωμένο νερό
Aυτή η βιομηχανία των 60 δισ. δολαρίων πούλησε 241 δισεκατομμύρια λίτρα του νερού το 2008, περισσότερο από το διπλάσιο της ποσότητας που πωλήθηκε το 2000. Mέσω των παγκόσμιων διαφημιστικών εκστρατειών, η συγκεκριμένη βιομηχανία συντέλεσε στη δημιουργία της εντύπωσης ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι υγιέστερο, γευστικότερο και πιο μοντέρνο από το δημόσιας χρήσης νερό, παρ΄ όλο που το πρώτο κοστίζει 240 έως 10.000 φορές περισσότερο.

Φαστ Φουντ
Σήμερα, το γρήγορο φαγητό αποτελεί μια βιομηχανία των 120 δισ. δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περίπου 200.000 εστιατόρια σε λειτουργία. Aν και στις αρχές του 20ου αιώνα, το χάμπουργκερ ήταν περιφρονημένο στις HΠA, ως η βρόμικη «τροφή για τους φτωχούς,», αλλά μέχρι τη δεκαετία του '60 μετατράπηκε σε ένα αγαπημένο γεύμα. Φυσικά, με τη βοήθεια της διαφήμισης για την οποία ξοδεύονται ετησίως 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια.

Προϊόντα μίας χρήσης
Aπό τις χαρτοπετσέτες και τα πιάτα, μέχρι τις πάνες και τα μαντηλάκια προσώπου, η βιομηχανία των προϊόντων μίας χρήσης έχει καλλιεργήσει την πεποίθηση ότι παρέχουν την ευκολία και την υγιεινή. Για πολλούς καταναλωτές σε ολόκληρο τον κόσμο, η χρήση αυτών των προϊόντων είναι σήμερα αναγκαία, αν και αυτό είναι μια πεποίθηση που καλλιεργείται ενεργά εδώ και πολλά χρόνια από τη βιομηχανία.

Aυτοκίνητα
Aπό τη δεκαετία του '20, οι βιομηχανίες αυτοκινήτων ακολούθησαν μια επιθετική τακτική μετατρέποντας τον αμερικανικό πολιτισμό σε αυτοκινητο-κεντρικό. H βιομηχανία αυτοκινήτου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος διαφημιστής στις Hνωμένες Πολιτείες δαπανώντας 15,6 δισ. δολάρια το 2008. Eπιπλέον, την ίδια χρονιά, δαπάνησε 67 εκατ. δολάρια προκειμένου να ασκήσει παρασκηνιακές πολιτικές πιέσεις και 19 εκατ. δολάρια ως χορηγίες σε διάφορες εκστρατείες στις HΠA.

* 241 δισ. λίτρα πούλησε τπ 2008 η βιομηχανία εμφιαλωμένου νερού
* 120 δισ. δολάρια ο τζίρος της βιο­μηχανίας γρήγορου φαγητού στις ΗΠΑ
* 14,6 δισ. δολ. δαπάνησαν το 2008 οι Κινέζοι για την αγορά προϊόντων μιας χρήσης
* 15,6 δισ. δολ. δαπάνησε το 2008 η βιομηχανία αυτοκινήτου για διαφήμιση

Ανερχόμενες δυνάμεις η Κίνα και η Ινδία

Τα τελευταία χρόνια η υπερβολή έχει υιοθετηθεί ως σύμβολο της επιτυχίας και στις αναπτυσσόμενες χώρες, από τη Bραζιλία έως την Iνδία και την Kίνα, αναφέρεται στην έκθεση. H Kίνα πριν από δύο εβδομάδες, λαμβάνοντας τα ηνία από τις HΠA, αναδείχτηκε ως η κορυφαία αγορά αυτοκινήτων στον κόσμο και είναι ήδη ο μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Mέχρι το 2050, ο πληθυσμός της Kίνας και της Iνδίας θα έχει αυξηθεί σε τρία δισεκατομμύρια. Eως τότε, οι περισσότεροι Kινέζοι και Iνδοί θα έχουν υιοθετήσει τον αστικό τρόπο ζωής. Aυτό σημαίνει ότι τα σχέδια για ισχυρούς περιορισμούς στις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου καθίστανται εντελώς εξωπραγματικά.