Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων είχε επισημάνει στην ερώτησή του τις εμφανείς αντιθέσεις ανάμεσα στην κάλυψη της Κομισιόν για το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ που μόλις είχε κατατεθεί και στην απάντηση που είχε λάβει πριν ένα χρόνο από τον προηγούμενο Επίτροπο Μεταφορών (και σημερινό αντιπρόεδρο της Κομισιόν) σε ερώτησή του για τις περικοπές δρομολογίων στα ελληνικά τρένα.
Στην απάντησή του ο κ. Αλμούνια:
- Δηλώνει επίσημα ότι η Κομισιόν «δεν κρίνει απαραίτητο» να απαντήσει στο ερώτημα αν η εισήγηση για ακρωτηριασμό του ΟΣΕ προερχόταν από την ελληνική κυβέρνηση ή από την τρόικα. Πρακτικά αρνείται να δώσει σε εκλεγμένο ευρωβουλευτή στοιχεία για την άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου.
- Επιβεβαιώνει απερίφραστα ότι τα ελλείμματα του ΟΣΕ είναι σε μεγάλο βαθμό τεχνητά διογκωμένα, ακριβώς όπως έχουν καταγγείλει οι Οικολόγοι Πράσινοι.
- Προβάλλει ως ...θετικό βήμα τον ασφυκτικό περιορισμό των ανά χιλιόμετρο χρηματοδοτήσεων για το σιδηρόδρομο, στο 1/12 των ποσών που ισχύουν σε χώρες όπως η Δανία.
- Διαβεβαιώνει προσχηματικά ότι εξακολουθεί να ισχύει η απάντηση του προηγούμενου επιτρόπου Μεταφορών για συνυπολογισμό των επιπτώσεων στο κλίμα και της ανάγκης αύξησης του μεριδίου του σιδηροδρόμου στις μεταφορές, την ώρα που επιβάλλει μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων οριστικό κλείσιμο για τα δύο τρίτα του σιδηροδρομικού δικτύου.
- Επιμένει ρητορικά ότι οι προτεραιότητες για το κλίμα δεν τίθενται σε υποδεέστερη θέση από τη μείωση των ελλειμμάτων, παρόλο που η Ελλάδα οδηγείται υποχρεωτικά σε μονοπώλιο των οδικών μεταφορών. Οι τελευταίες, για το ίδιο μεταφορικό έργο, επηρεάζουν το κλίμα μέχρι και 6-7 φορές περισσότερο.
«Η απάντηση του κ. Αλμούνια καταφεύγει σε αυταπόδεικτα ψέματα και αποτελεί μνημείο κυνισμού», δήλωσεο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Είναι ίσως συμβολικό ότι σε μια ερώτηση για τα τρένα, δηλαδή για τις μεταφορές, το περιβάλλον και το κλίμα, απαντά ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων. Τα όσα αναφέρει δείχνουν ότι η Κομισιόν, στα πλαίσια του Μηχανισμού Στήριξης, δημιουργεί συνειδητά γκρίζες ζώνες στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών πολιτικών σε χώρες μέλη. Στην περίπτωση των ελληνικών τρένων η διαφάνεια και το δικαίωμα της πληροφόρησης πετιούνται στα σκουπίδια, οι μέχρι τώρα δεσμεύσεις της Κομισιόν επικυρώνονται ρητορικά για να αναιρεθούν επί της ουσίας, οι ευρωπαϊκές προτεραιότητες για το κλίμα αφήνονται κενό γράμμα. Ο δημοκρατικός έλεγχος εκτοπίζεται, καθώς για τα βασικότερα μέτρα η ελληνική κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την Κομισιόν και την τρόικα, και η Κομισιόν παραπέμπει αντίστοιχα στην ελληνική κυβέρνηση. Από Φύλακας των Συνθηκών, η Κομισιόν γίνεται φύλακας μιας άτυπης κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, που η ίδια κηρύσσει κάτω από το τραπέζι. Σε μια δύσκολη συγκυρία, που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης δε σημαίνει και απενεργοποίηση της ευρωπαϊκής νομιμότητας».
