Λευτέρης Σιάκης, συντονιστής Οικολόγων Πράσινων Λάρισας


Παπαδόπουλος Θανάσης στο 2ο εκλογικό διαμέρισα
Γελαλή Τασούλα στο τοπικό Φαλάνης
Σιάκη Ευαγγελία στο τοπικό Γιάννουλης
Οι ετήσιες ποσότητες των Α.Ε.Κ.Κ. στη χώρα μας (αποτελούμενα από σκυρόδεμα σε ποσοστό 60-70%, τούβλα 30-35% και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά, σε ποσοστό 5-10%) υπερβαίνουν τους 25 εκατομμύρια τόνους! Υπολογίζοντας μόνο τη νόμιμη, ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα. Μπορεί να φανταστεί ο καθένας πόσο θ’ ανέβαινε ο αριθμός υπολογίζοντας και τις μη νόμιμες δραστηριότητες.
Μεταξύ άλλων οι Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας πρότειναν τα παρακάτω:
Η κ. Γερακούδη δεσμεύτηκε να προωθήσει και να στηρίξει όσο μπορεί την όλη προσπάθεια καθώς όπως είπε «το περιβάλλον αφορά όλους μας και όλοι μας θα πρέπει να δώσουμε λύσεις», επίσης δεσμεύτηκε να μεριμνήσει στην αποκατάσταση του παλιού λατομείου που χρησιμοποιείται ως χωματερή μεταξύ της Χάλκης και Πλατυκάμπου.
Την αντίθεσή τους στην εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη χώρα μας διατηρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι, προτείνοντας μεσοπρόθεσμους όρους απεμπλοκής και θεωρώντας ότι τα μέχρι στιγμής μέτρα αντιπροσωπεύουν ένα βαρύ τίμημα, με άδικη κατανομή και τουλάχιστον αμφίβολο τελικό αποτέλεσμα. Παράλληλα αποτιμούν ως σημαντική, αν και καθυστερημένη εξέλιξη, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό που δημιουργήθηκε ως ανάχωμα κατά της κερδοσκοπίας, καθώς τα τεράστια ποσά που διατίθενται τώρα απλώς για να αποτρέψουν το χειρότερο, όφειλαν να είχαν ήδη χρηματοδοτήσει πράσινες επενδύσεις που θα αναχαίτιζαν έγκαιρα την κρίση.
Για το ασφαλιστικό οι κυβερνητικές εξαγγελίες αποτελούν περιορισμένη «επιλεκτική πτώχευση» του κράτους απέναντι στο μεγαλύτερο μέρος των ασφαλισμένων. Οι εξαγγελίες για το «πόθεν έσχες» ανταποκρίνονται εν μέρει και σε προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων, χρειάζονται όμως πολύ περισσότερα βήματα για την ανάκτηση των χρημάτων που χάθηκαν από διαφθορά και φοροδιαφυγή.
Χωρίς, πάντως, εναλλακτικές λύσεις για αναζωογόνηση της οικονομίας και θέσεις εργασίας, και χωρίς διεξόδους στην εύλογη οργή των πολιτών για το πολιτικό σύστημα, η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει να βρεθεί σε συμπληγάδες ατελείωτων θυσιών χωρίς προοπτική, εκτεταμένης διάχυτης βίας, αλλά και περιορισμών σε δημοκρατικές ελευθερίες ως απάντηση στο αίτημα για ασφάλεια.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ρίχνουν το βάρος τους στη χάραξη «κόκκινων γραμμών» για την κοινωνία και το περιβάλλον, τη δίκαιη κατανομή των βαρών, την αντικατάσταση του σημερινού μηχανισμού του Δ.Ν.Τ. από ευρωπαϊκές εγγυήσεις δανεισμού, την επείγουσα προώθηση εκτεταμένου προγράμματος επενδύσεων για πράσινη στροφή της οικονομίας, την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής για όλους μέσα από συλλογικά αγαθά, την ανάπτυξη της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας ως δίχτυ ασφαλείας για τους πληττόμενους από την κρίση.
Τις θέσεις αυτές παρουσίασαν, σε συνέντευξη τύπου στην αίθουσα Ένωσης Συντακτών, στη Λάρισα, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και εκπρόσωπος τύπου του κόμματος και μέλη των Οικολόγων Πράσινων Θεσσαλίας
«Η κρίση είναι ταυτόχρονα οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική», τόνισαν. «Χρειαζόμαστε λοιπόν ταυτόχρονες απαντήσεις για όλες τις διαστάσεις της κρίσης, καθώς στις νέες συνθήκες η υποβάθμιση των συλλογικών αγαθών μας κάνει δύο φορές φτωχούς. Ένα παράδειγμα είναι οι εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο ΙΧ, ως αντίδοτο στο αυξημένο κόστος της χρήσης του. Χρειαζόμαστε επίσης ένα ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα ως αντίβαρο στην ύφεση, με αιχμές τη βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου, την ποιότητα ζωής των πολιτών, την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη. Δε μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο με λογικές όπως η «διπλωματία των εξοπλισμών» ή τα φαραωνικά έργα τύπου Αχελώου ή Αποσελέμη, ούτε να θυσιάσουμε το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου του ΟΣΕ, που απειλείται με άμεσο κλείσιμο.
Πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν:
Πάνω απ΄όλα είναι αναγκαία η ενεργοποίηση του πολίτη, η τόνωση της δημοκρατίας μέσω της ενεργού συμμετοχής στη δημόσια ζωή πολιτών και συλλογικοτήτων, μακριά από λογικές ωμής σύγκρουσης και βίας, έτσι ώστε το πολιτικό προσωπικό να παύσει να αισθάνεται παντοδύναμο και ανεξέλεγκτο, να παύσει να φορτώνει ανέμελα τις επόμενες γενιές με βάρη.»