Συνέντευξη του Λευτέρη Σιάκη στο Must

Απο το περιοδικό Must

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΙΑΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

Ζητήσαμε από τον υπεύθυνο των Οικολόγων-Πράσινων Λάρισας, τον Λευτέρη Σιάκη να τοποθετηθεί πάνω σε θέματα που αυτή την στιγμή είναι από τα πιο επίκαιρα στον χώρο της οικολογίας. Μας έδωσε, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη, απαντήσεις για τις θέσεις του φορέα που εκπροσωπεί και νομίζουμε ότι αρκετές από αυτές είναι αρκετά ριζοσπαστικές.

Συνέντευξη στον Φώτη Βακιρτζηδέλη
Λευτέρη θα ξεκινήσω με κάτι που άκουσα και μου έκανε εντύπωση. Πετούν οι οικολόγοι φίδια;
Όχι αυτό είναι ένας αστικός μύθος που αναπαράγεται μεταξύ ανθρώπων που δεν κατανοούν τις αιτίες της απότομης αύξησης των φιδιών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Υπάρχει η τάση στους ανθρώπους ν’ απλοποιούμε τις ερμηνείες που δίνουμε όταν έχουμε ελλιπή πληροφόρηση. Όταν αφανίζουμε τους φυσικούς κυνηγούς της οχιάς, δηλαδή τους σκαντζόχοιρους, τις αλεπούδες, τις γάτες κλπ. τότε ως φυσική συνέπεια, μη έχοντας κανέναν εχθρό, ο πληθυσμός των φιδιών αυξάνεται. Άλλωστε είναι αντί-οικολογική πρακτική ν’ απελευθερώνονται ζώα που μπορεί ν’ αλλοιώσουν την ισορροπία των πληθυσμών.

Πως βλέπετε το υδατικό μέλλον της Θεσσαλίας;
Το υδατικό μέλλον της Θεσσαλίας και όλης της χώρας είναι ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα που θα κληθούμε ν’ αντιμετωπίσουμε καθώς με μικρόψυχες και μικρόνοες πολιτικές οδηγηθήκαμε στην αντιφατική εικόνα: τον χειμώνα να πνιγόμαστε και το καλοκαίρι να στεγνώνουμε. Δυστυχώς ακόμη και η νέα γενιά πολιτικών, συνεχίζει να χρησιμοποιεί πολιτικά τεχνάσματα παλαιότερων χρόνων με σκοπό την αλίευση ψήφων. Λείπει η ψύχραιμη επιστημονική ματιά που θα δίνει λύσεις απαλλαγμένες από μικροπολιτικές φοβίες και συμφέροντα. Ένα παράδειγμα είναι η εκτροπή του Αχελώου όπου έχει, λανθασμένα και αντιεπιστημονικά, ταυτιστεί με το ξεδίψασμα του θεσσαλικού κάμπου. Έχω θέσει αρκετές φορές το ερώτημα χωρίς να πάρω καμιά απάντηση: τι θα γινόταν το νερό του Αχελώου εάν το είχαμε πέρυσι, πως θα το εκμεταλλευόμασταν, που θα το αποθηκεύαμε; Η προφανής απάντηση είναι πως αντί να χύνεται στο Ιόνιο θα χύνονταν στο Αιγαίο, αφού δεν έχει γίνει εδώ και 30 χρόνια κανένα έργο υποδοχής και εκμετάλλευσης του «θαυματουργού» νερού του Αχελώου. Άλλο ένα δείγμα αποσπασματικής αντιμετώπισης του υδατικού ζητήματος της περιοχής μας είναι η λίμνη Κάρλα, αποξηράνθηκε για δήθεν περιβαλλοντικούς λόγους και αφού είδαν πως κατέστρεψαν μια ολόκληρη περιοχή την ξαναφτιάχνουν κουτσουρεμένη, ακριβή και με πολλά προβλήματα πχ να μαζεύει τα βρομόνερα του Πηνειού, να πλημμυρίζουν τα διπλανά χωράφια κλπ. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχοντας ένα πλούσιο επιστημονικό δυναμικό προτείναμε εφικτές λύσεις για το υδατικό μέλλον της Θεσσαλίας, που όμως σκοντάφτουν στις μικροπολιτικές ανοησίες.

Ποια η θέση των Οικολόγων Πράσινων για τους Μεσογειακούς αγώνες;
Ο αθλητισμός μπορεί να δώσει πολλές ευκαιρίες και αρκετή έμπνευση, δυστυχώς όμως οι ευκαιρίες αφορούν λίγους και η έμπνευση εξαντλείται στα καλά συμβόλαια. Ενώ με τους Ολυμπιακούς μας δόθηκε ευκαιρία να δημιουργήσουμε υποδομές και αθλητική κουλτούρα στους νέους, αυτό που έμεινε στο τέλος ήταν η πικρή γεύση της ντόπας, τα σκάνδαλα, οι μίζες και ένα τεράστιο οικονομικό χρέος. Δυστυχώς φοβάμαι πως κάτι ανάλογο, σε μικρότερη κλίμακα, θα συμβεί με τους Μεσογειακούς αγώνες. Θα ήμασταν σύμφωνοι στην διεξαγωγή τους εάν οι υποδομές που θα δημιουργούνταν εξυπηρετούσαν την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής και όχι μόνο την ανάπτυξη κάποιων εργολάβων. Που εξυπηρετεί για παράδειγμα ένα κοπηλατοδρόμειο στην Κάρλα; Πόσοι είναι αυτοί που θα το χρησιμοποιήσουν μετά τους αγώνες και πως αυτό θ’ αναπτύξει την περιοχή; Αν όμως δημιουργούνταν υποδομές εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχή της Κάρλας πχ ποδηλατοδρόμοι, γίνονταν δεντροφυτεύεις σε όλη την διαδρομή, δίνονταν κίνητρα στους ντόπιους παραγωγούς να παράγουν ποιοτικά προϊόντα όλα αυτά θα έδιναν προστιθέμενη αξία στην περιοχή κάνοντάς την βιώσιμη και πρότυπο κέντρο εναλλακτικού τουρισμού.

Έχουν οι Οικολόγοι Πράσινοι θέση για άλλα θέματα εκτός της οικολογίας;
Φυσικά και οι θέσεις μας δεν εξαντλούνται στην διατύπωση μιας θεωρητικής ανεφάρμοστης άποψης αλλά σε καλοδουλεμένες και εφαρμόσιμες πρακτικές στην οικονομία, ανθρώπινα δικαιώματα, ενέργεια, περιβάλλον κα. Τα Πράσινα κόμματα έχουν αυξήσει την δύναμη τους σε όλη την Ευρώπη, σε πολλές περιπτώσεις συμμετέχουν και σε κυβερνητικούς σχηματισμούς. Είναι πολύ εύκολο να λες τραγούδια έξω απ’ τον χορό, τα δύσκολα αρχίζουν όταν καλείσαι να χορέψεις. Πρόσφατα προτείναμε λύσεις για την έξοδο από την κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική άλλα κοινωνική και περιβαλλοντική. Από τα πρώτα μέτρα που θα έπρεπε να παρθούν είναι η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς και ειδικότερα του σιδηροδρόμου, καθώς το μεγαλύτερο κομμάτι του οικογενειακού εισοδήματος πάει στις μετακινήσεις. Τα συλλογικά αγαθά θυσιάζονται στο όνομα της κρίσης με αποτέλεσμα οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι, οδηγώντας έτσι όλο και μεγαλύτερες ομάδες σε βίαια και απρόβλεπτα ξεσπάσματα. Προτείνουμε στροφή στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα με έμφαση στην ποιότητα και την ιδιαιτερότητα, με επώνυμα προϊόντα. Η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις ως χώρα για εισροή πλούτου από το εξωτερικό, καλύπτοντας τις διαχρονικές ανάγκες του ανθρώπου για καθαρή τροφή, για πράσινη ενέργεια, και ποιοτική ψυχαγωγία. Σε επίπεδο Ευρώπης θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός στήριξης ώστε να μην χρειάζεται η εμπλοκή του ΔΝΤ. Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστούν όλες οι θέσεις μας στο πλαίσιο μιας συνέντευξης, όμως εάν κάποιος ενδιαφέρεται να πάρει περισσότερες πληροφορίες μπορεί να επισκεφτεί την ιστοσελίδα www.ecogreens.gr

Έχει ο πολίτης δύναμη ν’ αλλάξει τα πράγματα γύρω του;
Από τις παρεμβάσεις μας σε τοπικό επίπεδο φάνηκε πως όταν οι πολίτες ενώνουν τις δυνάμεις τους μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα. Δυστυχώς η πλειοψηφία των πολιτών εξαντλεί την αντίδρασή της στις συζητήσεις ενός προβλήματος. Αρκεί σε κάποιον ν’ ακούσει το πρόβλημά του σε εκπομπή στην τηλεόραση και εκεί σταματάει η αντίδρασή του. Είναι χρήσιμη και απαραίτητη η δημοσιοποίηση ενός προβλήματος όμως αυτό δεν δίνει λύσεις. Χρειάζεται στρατηγική, υπομονή και συνέπεια. Θυμάμαι πως όταν μια ομάδα πολιτών ασχοληθήκαμε με το θέμα των παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας, το θέμα έμεινε για πάνω από 6 μήνες στην επικαιρότητα, έγινε αρκετή δουλειά σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς και το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό. Οι πολίτες έχουν δύναμη όταν αφήνουν το τηλεκοντρόλ και ενώνουν τις δυνάμεις τους, φανταστείτε ένα καταναλωτικό κίνημα αποτελούμενο από 50.000 ή 100.000 πολίτες που θ’ αποφάσιζε να μην αγοράζει ένα προϊόν είτε γιατί είναι ακριβό είτε γιατί είναι μεταλλαγμένο.

Έχει αυξηθεί η οικολογική συνείδηση των πολιτών;
Λανθασμένα πολλοί νομίζουν πως το περιβάλλον έχει ανάγκη την προστασία μας, ενώ στην πραγματικότητα ο άνθρωπος έχει ανάγκη προστασίας απ’ το περιβάλλον. Η φύση έχει άπειρους μηχανισμούς προστασίας και όχι πάντα ήπιους και ευχάριστους. Όταν κάψουμε ένα δάσος, στην περιοχή θ’ αναπτυχθούν μεγάλες θερμοκρασίες, που θα κάνουν δύσκολη την διαβίωση στον υπεύθυνο της πυρκαγιάς. Η αύξηση της θερμοκρασίας θα φέρει εξάτμιση, που με την σειρά της θα φέρει πλημμύρες και θα πνίξει τον υπεύθυνο της πυρκαγιάς. Τα πολλά νερά θα φέρουν, αλλοίωση του ανάγλυφου του εδάφους κάνοντάς τα άγονα, διώχνοντας αυτόν που προκάλεσε την φωτιά, και ο κύκλος της προσαρμογής της φύσης συνεχίζεται τιμωρώντας τον υπεύθυνο. Για αυτό οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε λύσεις που περιλαμβάνουν την παράμετρο του περιβάλλοντος, δεν μπορείς να ξεκόψεις την οικονομία, τα κοινωνικά ζητήματα, την υγεία κ.α. από το περιβάλλον. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως το περιβάλλον δεν έχει την ανάγκη του ανθρώπου άλλα ο άνθρωπος έχει την ανάγκη ενός ισορροπημένου περιβάλλοντος τόσο πιο γρήγορα θα μάθουμε να σεβόμαστε, να συμβιώνουμε και να συνεργαζόμαστε για το δικό μας καλό.

O καταναλωτισμός, η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον

Σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch η λατρεία της κατανάλωσης και η πλεονεξία θα μπορούσαν σχεδόν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε κέρδη που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής ή από μια μετάβαση σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας.

TOY TAΣOY ΣAPANTH (Ημερησία)

μέσος Aμερικανός καταναλώνει κάθε ημέρα περισσότερα προϊόντα από το ίδιο του το βάρος, τροφοδοτώντας μια παγκόσμια κουλτούρα της υπερβολής που τελικά αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή στον πλανήτη, σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch.

Σύμφωνα με την έκθεση, η λατρεία της κατανάλωσης και η πλεονεξία θα μπορούσαν σχεδόν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε κέρδη που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής ή από μια μετάβαση σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας.

Στην τελευταία δεκαετία (έως το 2006) οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δαπάνησαν 30,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αγαθά και υπηρεσίες (σε τιμή δολαρίου του 2008). Σε αυτές τις δαπάνες περιλαμβάνονται οι βασικές ανάγκες, όπως τα τρόφιμα και η στέγη, αλλά καθώς τα εισοδήματα αυξήθηκαν, οι άνθρωποι δαπάνησαν περισσότερα στα καταναλωτικά αγαθά σε ακριβότερα τρόφιμα και σε μεγαλύτερα σπίτια, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα, υπολογιστές, καθώς και αεροπορικά ταξίδια.
O καταναλωτισμός, η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον

Κατανάλωση
Mόνο το 2008, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αγόρασαν 68 εκατομμύρια αυτοκίνητα, 85 εκατομμύρια ψυγεία, 297 εκατομμύρια ηλεκτρονικούς υπολογιστές και 1,2 δισεκατομμύρια κινητά τηλέφωνα. H κατανάλωση έχει αυξηθεί εντυπωσιακά τις προηγούμενες πέντε δεκαετίες, σημειώνοντας άνοδο 28% σε σχέση με το 1996 οπότε δαπανήθηκαν 23,9 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ εξαπλασιάστηκε σε σχέση με το 1960 που δαπανήθηκαν 4,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Aν ληφθεί ως δεδομένο ότι ένα μέρος αυτής της αύξησης της κατανάλωσης προήλθε από την αύξηση του πληθυσμού, τότε οι καταναλωτικές δαπάνες ανά άτομο έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί.

Δεδομένου ότι η κατανάλωση έχει αυξηθεί, περισσότερα ορυκτά καύσιμα, και μεταλλεύματα εξάγονται από η γη, περισσότερα δέντρα υλοτομούνται και περισσότερο έδαφος καλλιεργείται για την παραγωγή τροφίμων, συχνά και για τη διατροφή του ζωικού κεφαλαίου αφού οι άνθρωποι με τα υψηλότερα εισοδήματα άρχισαν να τρώνε περισσότερο κρέας. Mεταξύ 1950 και 2005 η παραγωγή μετάλλων εξαπλασιάστηκε, ενώ η κατανάλωση πετρελαίου οκταπλασιάστηκε.

Πόροι
H εκμετάλλευση των πόρων, πάντα για τη διατήρηση πιο υψηλών επίπεδων κατανάλωσης, απειλεί τα οικοσυστήματα της γης από τα οποία εξαρτώνται η ανθρωπότητα και αμέτρητα άλλα είδη.

O δείκτης οικολογικού αποτυπώματος, ο οποίος συγκρίνει τον οικολογικό αντίκτυπο της ανθρωπότητας με την έκταση του διαθέσιμου παραγωγικού εδάφους και της θάλασσας σε ό,τι αφορά τις βασικές υπηρεσίες που λαμβάνουμε από τα οικοσυστήματα, δείχνει ότι σήμερα η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί πόρους και υπηρεσίες από έναν πλανήτη κατά 1,3 φορές μεγαλύτερου της γης. Πιο απλά, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κατά ένα τρίτο περισσότερο τη διαθέσιμη ικανότητα της γης, υπονομεύοντας την ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτώνται.

Eνας μέσος Aμερικανός καταναλώνει καθημερινά κατά μέσο όρο 88 κιλά προϊόντων, ποσότητα μεγαλύτερη απ’ ό,τι οι περισσότεροι Aμερικανοί ζυγίζουν. Eάν ολόκληρος ο κόσμος ζούσε όπως αυτούς, η γη θα μπορούσε να υποστηρίξει μόνο 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ή ακριβώς το ένα πέμπτο του τρέχοντος πληθυσμού, αναφέρεται στην έκθεση του Iνστιτούτου Worldwatch, με έδρα την Oυάσιγκτον, που θεωρείται κορυφαίο στον κόσμο ως δεξαμενή σκέψης σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ανάπτυξη
Aυτές οι καταναλωτικές τάσεις δεν ήταν μια φυσική συνέπεια της οικονομικής ανάπτυξης, σημειώνεται στην έκθεση, αλλά το αποτέλεσμα των επιτηδευμένων προσπαθειών των επιχειρήσεων να κερδίσουν περισσότερα από τους καταναλωτές.

«Tα πολιτιστικά πρότυπα είναι η πρωταρχική αιτία μιας πρωτοφανούς σύγκλισης των οικολογικών και των κοινωνικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων ενός μεταβαλλόμενου κλίματος, μιας επιδημίας παχυσαρκίας, μιας σημαντικής πτώσης στη βιοποικιλότητα, της απώλειας αγροτικής γης, και της παραγωγής επιβλαβών αποβλήτων» επισημαίνει ο Eρικ Aσαντουριάν εκ μέρους του Iνστιτούτου.

Ευκαιρία
Kαι όπως αναφέρει στην εισαγωγή της έκθεσης ο πρόεδρος του Worldwatch Institute, Kρίστοφερ Φλάβιν, «δεδομένου ότι ο κόσμος αγωνίζεται να βγει από τη σοβαρότερη παγκόσμια οικονομική κρίση μετά τη Mεγάλη Yφεση, έχουμε μια πρωτοφανή ευκαιρία να απομακρυνθούμε από τον καταναλωτισμό. Στο τέλος, το ανθρώπινο ένστικτο για την επιβίωση πρέπει να θριαμβεύσει πέρα από την παρόρμηση να καταναλώσει με οποιοδήποτε κόστος».

Eμφιαλωμένο νερό
Aυτή η βιομηχανία των 60 δισ. δολαρίων πούλησε 241 δισεκατομμύρια λίτρα του νερού το 2008, περισσότερο από το διπλάσιο της ποσότητας που πωλήθηκε το 2000. Mέσω των παγκόσμιων διαφημιστικών εκστρατειών, η συγκεκριμένη βιομηχανία συντέλεσε στη δημιουργία της εντύπωσης ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι υγιέστερο, γευστικότερο και πιο μοντέρνο από το δημόσιας χρήσης νερό, παρ΄ όλο που το πρώτο κοστίζει 240 έως 10.000 φορές περισσότερο.

Φαστ Φουντ
Σήμερα, το γρήγορο φαγητό αποτελεί μια βιομηχανία των 120 δισ. δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περίπου 200.000 εστιατόρια σε λειτουργία. Aν και στις αρχές του 20ου αιώνα, το χάμπουργκερ ήταν περιφρονημένο στις HΠA, ως η βρόμικη «τροφή για τους φτωχούς,», αλλά μέχρι τη δεκαετία του '60 μετατράπηκε σε ένα αγαπημένο γεύμα. Φυσικά, με τη βοήθεια της διαφήμισης για την οποία ξοδεύονται ετησίως 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια.

Προϊόντα μίας χρήσης
Aπό τις χαρτοπετσέτες και τα πιάτα, μέχρι τις πάνες και τα μαντηλάκια προσώπου, η βιομηχανία των προϊόντων μίας χρήσης έχει καλλιεργήσει την πεποίθηση ότι παρέχουν την ευκολία και την υγιεινή. Για πολλούς καταναλωτές σε ολόκληρο τον κόσμο, η χρήση αυτών των προϊόντων είναι σήμερα αναγκαία, αν και αυτό είναι μια πεποίθηση που καλλιεργείται ενεργά εδώ και πολλά χρόνια από τη βιομηχανία.

Aυτοκίνητα
Aπό τη δεκαετία του '20, οι βιομηχανίες αυτοκινήτων ακολούθησαν μια επιθετική τακτική μετατρέποντας τον αμερικανικό πολιτισμό σε αυτοκινητο-κεντρικό. H βιομηχανία αυτοκινήτου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος διαφημιστής στις Hνωμένες Πολιτείες δαπανώντας 15,6 δισ. δολάρια το 2008. Eπιπλέον, την ίδια χρονιά, δαπάνησε 67 εκατ. δολάρια προκειμένου να ασκήσει παρασκηνιακές πολιτικές πιέσεις και 19 εκατ. δολάρια ως χορηγίες σε διάφορες εκστρατείες στις HΠA.

* 241 δισ. λίτρα πούλησε τπ 2008 η βιομηχανία εμφιαλωμένου νερού
* 120 δισ. δολάρια ο τζίρος της βιο­μηχανίας γρήγορου φαγητού στις ΗΠΑ
* 14,6 δισ. δολ. δαπάνησαν το 2008 οι Κινέζοι για την αγορά προϊόντων μιας χρήσης
* 15,6 δισ. δολ. δαπάνησε το 2008 η βιομηχανία αυτοκινήτου για διαφήμιση

Ανερχόμενες δυνάμεις η Κίνα και η Ινδία

Τα τελευταία χρόνια η υπερβολή έχει υιοθετηθεί ως σύμβολο της επιτυχίας και στις αναπτυσσόμενες χώρες, από τη Bραζιλία έως την Iνδία και την Kίνα, αναφέρεται στην έκθεση. H Kίνα πριν από δύο εβδομάδες, λαμβάνοντας τα ηνία από τις HΠA, αναδείχτηκε ως η κορυφαία αγορά αυτοκινήτων στον κόσμο και είναι ήδη ο μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Mέχρι το 2050, ο πληθυσμός της Kίνας και της Iνδίας θα έχει αυξηθεί σε τρία δισεκατομμύρια. Eως τότε, οι περισσότεροι Kινέζοι και Iνδοί θα έχουν υιοθετήσει τον αστικό τρόπο ζωής. Aυτό σημαίνει ότι τα σχέδια για ισχυρούς περιορισμούς στις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου καθίστανται εντελώς εξωπραγματικά.

Το οικολογικό αποτύπωμα της τροφής μας

Η συσκευασία των τροφίμων αντί να γίνεται πιο φιλική προς το περιβάλλον γίνεται ακόμη πιο εχθρική.

Στις 18.12.2009 λήγει, με σαφέστατη αποτυχία, η πολυδιαφημισμένη Διάσκεψη για το Κλίμα στη Δανία, αλλά στη Δανία του Νότου (Ελλάδα) δεν πρέπει να μας νοιάζει το κλίμα (και το κοντόφθαλμο εμπόριο ρύπων) αλλά το στραβό μας το κλήμα που το κατατρώει ο οικολογικός μας στραβισμός σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων. Σήμερα, οι επιστήμες των τροφίμων έχουν καταργήσει τις εποχές. Οι καταναλωτές έχουμε προσαρμόσει ανάλογα τις απαιτήσεις μας: φράουλες και ντομάτες στην καρδιά του χειμώνα και λάχανα στην καρδιά του καλοκαιριού. Για να ικανοποιηθούν αυτές οι («τεχνητές») ανάγκες μας, στην τεχνολογία των τροφίμων ήταν απαραίτητο να σχεδιαστούν νέα υλικά συσκευασίας που θα επιτρέπουν τη μετακίνηση των τροφίμων σε μεγάλες αποστάσεις. Για την κατασκευή του κάθε υλικού συσκευασίας απαιτείται ενέργεια και άρα κατανάλωση πετρελαίου. Σήμερα έχουμε πλήρη στοιχεία για κάθε υλικό συσκευασίας όπου η ενέργεια παραγωγής του κάθε υλικού έχει συσχετισθεί με κατανάλωση ισοδύναμου ποσού πετρελαίου, αν και η ενέργεια αυτή μπορεί να προέρχεται και από άλλες πηγές. Το πιο ενεργοβόρο υλικό είναι το αλουμίνιο με 8,8 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου ανά κιλό προϊόντος, ενώ το πιο φιλικό προς το περιβάλλον είναι το γυαλί με μόλις 0,5 τόνο ισοδύναμου πετρελαίου.

Τα παραπάνω δεδομένα είναι λίγο πολύ γνωστά αλλά το οξύμωρο σήμερα είναι τούτο: παρά την ύπαρξη αυτών των δεδομένων, η συσκευασία των τροφίμων αντί να γίνεται πιο φιλική προς το περιβάλλον γίνεται ακόμη πιο ογκώδης, ακόμη πιο δαπανηρή, ακόμη πιο εχθρική σε ισοδύναμο CΟ2.

Σήμερα, στην Ελλάδα με την τόση μικρή περιβαλλοντική αγωγή που έχουμε ως καταναλωτές και την ανύπαρκτη πολιτική βούληση εκ μέρους της πολιτείας για ορθή διαχείριση των απορριμμάτων, οι εταιρείες παραγωγής και εμπορίας τροφίμων έχουν μπροστά τους... πεδίον δόξης λαμπρόν! Στα πλαίσιο της λεγόμενης κοινωνικής εταιρικής ευθύνης θα μπορούσαν και να μειώσουν τα υλικά συσκευασίας ανά μονάδα μάζας τροφίμου αλλά και να διαπαιδαγωγούν τους λιλιπούτειους καταναλωτές για ανακύκλωση και άλλες οικολογικές δράσεις. Η συσκευασία αρκετών προϊόντων για παιδιά μπορεί να αξιοποιηθεί ως βιβλίο και μέσα από αυτή να «περνάμε» μηνύματα στα παιδιά. Μηνύματα διατροφικά και περιβαλλοντικά. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε και να παράγουμε πιο φιλικά προς το περιβάλλον τρόφιμα αλλά και να εκπαιδεύσουμε τους πελάτες μας.

Η βιομηχανία των τροφίμων πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων! Οπως προσπαθεί σε παγκόσμια κλίμακα να μειώσει τα ποσά του νερού που χρησιμοποιεί στην παραγωγή, ανάλογη προσπάθεια πρέπει να γίνει για να μειωθούν και τα υλικά συσκευασίας. Διότι αυτό που γίνεται σήμερα, με τα τόσο πολλά κουτάκια, μεμβράνες, χαρτόνια, πλαστικές θήκες που έχουν τα τρόφιμα, είναι κατασπατάληση πόρων αλλά και αύξηση του κόστους παραγωγής.

Και η τελευταία πράξη της περιβαλλοντικής ανοησίας γίνεται στο checkout: τα βάζουμε ως καταναλωτές όλα αυτά σε μια πλαστική σακούλα «φιλική προς το περιβάλλον» και (νομίζουμε ότι) κάναμε το καθήκον μας! Αυτή η σακούλα όμως θα θαφτεί σε ένα ΧΥΤΑ ή ΧΑΔΑ και δεν θα έχει πρόσβαση σε φως και οξυγόνο, άρα δεν θα βιοδιασπασθεί... ποτέ. Μήπως και η ελληνική πολιτεία πρέπει να πάρει μέτρα κατά της σακούλας αυτής, όπως η γειτονική μας Ιταλία όπου από 1.1.2010 θα απαγορεύεται η χρήση σακούλας που κατασκευάζεται από πετρέλαιο;

Γιάννης Ζαμπετάκης, Το Βήμα online
Ο κ. Ι. Ζαμπετάκης είναι επίκουρος καθηγητής Χημείας Τροφίμων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Να αλλάξουμε τις πόλεις μας. Να προετοιμαστούμε για τις κλιματικές αλλαγές.

Οι πρόσφατες καταστροφές από τη βροχόπτωση είναι άλλη μια προειδοποίηση ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ αλλά και ότι οι υποδομές των πόλεων δεν αντέχουν πια ούτε και τις συνηθισμένες βροχοπτώσεις. Αυτό κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη να αλλάξουμε τις πολιτικές αλλά και τις καθημερινές συνήθειές μας, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε τις πόλεις μας πιο βιώσιμες και να προετοιμαστούν οι κοινωνίες έγκαιρα για τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές. Οι Οικολόγοι Πράσινοι αναλαμβάνουν μια σειρά πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Στο σχολείο μαθαίναμε για τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου. Τώρα βλέπουμε τις καταστροφές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα! Η τελευταία βροχή προκάλεσε για άλλη μια φορά καταστροφές, ενώ έχασε τη ζωή του ένας άνθρωπος και υπάρχουν αγνοούμενοι.

Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ με την πιο συχνή εμφάνιση των ακραίων καιρικών φαινομένων: μεγαλύτερες περίοδοι χωρίς βροχή, βροχόπτωση μέσα σε λίγες ώρες που αντιστοιχεί σε μεγάλο ποσοστό της ετήσιας βροχόπτωσης, ενδείξεις ότι η κυρίαρχη τάση είναι μείωση των βοροχοπτώσεων κατά 10-30% στην περιοχή μας και μείωση της απορροής των ποταμών. Η παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη είναι η τελευταία ευκαιρία της ανθρωπότητας για να περιορίσει την αλλαγή του κλίματος σε κάπως ελεγχόμενα επίπεδα. Αυτό είναι σημαντικό για τις χώρες με εύκρατο κλίμα σαν τη δική μας που θα υποστούν από τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Χρειάζεται όμως, να προετοιμαστούμε για τις κλιματικές αλλαγές που είναι ήδη εδώ: να προσαρμόσουμε τις υποδομές μας, να δημιουργήσουμε φυσικές άμυνες, να αναπτύξουμε κατάλληλες πολιτικές πολιτικής προστασίας.

Η αλλαγή του κλίματος όμως δεν παύει να είναι η μία διάσταση του προβλήματος. Η άλλη είναι ο τρόπος που έχουμε χτίσει τις πόλεις, η συστηματική καταστροφή των δασών, το κλείσιμο των δρόμων του νερού, η κακή ποιότητα των δημόσιων έργων. Οι πόλεις μας δεν αντέχουν πια, έστω και απλά καιρικά φαινόμενα όπως μια συνηθισμένη βροχή. Οι δρόμοι του νερού έχουν κτιστεί ή καλυφθεί με άσφαλτο και έτσι το νερό της βροχής πρέπει να βρει διέξοδο μέσα από αυτοκίνητα, κτίρια και διάφορα άλλα εμπόδια. Καταστρέφοντας τα δάση αφήνουμε ακόμα πιο ανοχύρωτες τις ανθρώπινες κοινωνίες και τις πόλεις μας. Τεράστιες ποσότητες νερού δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στις σχάρες των υπονόμων, αλλά και όταν φτάνουν συχνά οι υπόνομοι είναι κλεισμένοι από σκουπίδια και άλλα αντικείμενα.

Είναι πλέον η ώρα να αλλάξουμε τις πόλεις, να τις κάνουμε πιο βιώσιμες. Χρειάζεται να αλλάξουμε, τόσο τις διάφορες πολιτικές που επηρεάζουν την πόλη, όσο και τις καθημερινές, προσωπικές μας επιλογές -από το να μένουν τα φρεάτια καθαρά μέχρι να ανοίξουμε ξανά τους δρόμους του νερού. Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουμε να επιστρέψει η φύση στις ελληνικές πόλεις, να υπάρχει περισσότερο πράσινο και χώμα για να απορροφάται μεγαλύτερη ποσότητα νερού, να προωθηθούν οι πράσινες στέγες, να συγκεντρώνεται το νερό της βροχής για χρήσεις στα σπίτια και στα κτίρια, να προστατευθούν τα περιαστικά δάση, να απελευθερωθεί χώρος για τη δημιουργία δικτύων πρασίνου, πεζόδρομων και ποδηλατόδρομων που θα συνδέουν πάρκα, σχολεία και πολιτιστικά-εμπορικά κέντρα. Χρειάζεται να εισάγουμε στοιχεία της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής όχι μόνο στο σχεδιασμό μεμονομένων κτιρίων, αλλά και στη συνοχή του χώρου συνολικά -πλατείες, δρόμοι, πεζόδρομοι και πεζοδρόμια. Η οικολογική αναγέννηση των πόλεων -ξεκινώντας από τις γειτονιές- θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας, θα μειώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμά τους, θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες πράσινες θέσεις εργασίας και θα στρέψει την οικοδομική δραστηριότητα προς πράσινη κατεύθυνση. Σημαντική προτεραιότητα όμως, είναι να ολοκληρωθούν υποδομές στοιχειώδεις όπως το άνοιγμα των δρόμων του νερού, η αποκατάσταση ενός αξιόπιστου δικτύου ομβρίων υδάτων που να μην κλείνει από σκουπίδια ή μπάζα, καθώς και η ολοκλήρωση αντιπλημμυρικών έργων ιδιαίτερα σε περιοχές όπου έχουν καεί τα δάση.

Δυο χρόνια μετά: Ασυντόνιστος και ανεπαρκής ο κρατικός μηχανισμός

Απο την WWF

Οι τεράστιες καταστροφές που βιώνει η ΒΑ Αττική, αλλά και πολλές άλλες περιοχές της χώρας μας όπως η Σκύρος, η Ζάκυνθος, ο Κιθαιρώνας και η Κάρυστος, επιβεβαιώνουν την αδυναμία της Πολιτείας να προστατεύσει αποτελεσματικά τα δάση της χώρας μας, δηλώνει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκταση και το μέγεθος των πυρκαγιών θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις για το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Απώλεια βιοποικιλότητας, υποβάθμιση βιοτόπων, πλημμυρικά φαινόμενα και αλλαγή μικροκλίματος είναι ορισμένα από τα πιθανά δυσάρεστα επακόλουθα. Μέσα στις επόμενες ημέρες θα είμαστε σε θέση να δώσουμε μια πιο ακριβή εικόνα της κατάστασης», δηλώνει ο Κωνσταντίνος Λιαρίκος, Υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Δράσεων του WWF Ελλάς.

Ακριβώς δύο χρόνια μετά τις τεράστιες καταστροφές του καλοκαιριού του 2007, η χώρα βρίσκεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με τα ίδια χρόνια προβλήματα που γεννά ο ελλιπής σχεδιασμός πρόληψης και καταστολής, ο κακός συντονισμός των διαθέσιμων δυνάμεων, η ανεπαρκής αξιοποίηση του εθελοντικού δυναμικού και η συνεχιζόμενη αδράνεια σε ό, τι αφορά στη σύνταξη των δασικών χαρτών και τη θεσμική θωράκιση των δασών.

Για την αντιμετώπιση των παραπάνω ζητημάτων, έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί προτάσεις και εισηγήσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις, επιστημονικούς φορείς, καθώς και πορίσματα από την ίδια την Βουλή των Ελλήνων. Ανάμεσα σε αυτές, περιλαμβάνονται και δύο προτάσεις του WWF Ελλάς για την αναβάθμιση του συστήματος δασοπροστασίας της χώρας μας (Μάιος 2008) και την αποτελεσματική αξιοποίηση των εθελοντών στη δασοπροστασία (Ιούλιος 2009).

Το WWF Ελλάς αναγνωρίζει τις υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών, πιλότων και εθελοντών πολιτών που δίνουν αγώνα για την κατάσβεση των πυρκαγιών. Μέχρι το δύσκολο αυτό έργο να ολοκληρωθεί και να γίνει δυνατή η πλήρης αποτίμηση της καταστροφής, η περιβαλλοντική οργάνωση υπενθυμίζει μια σειρά από βασικές διαπιστώσεις σχετικά με την κατάσταση της δασοπροστασίας στη χώρα μας:

1. Από το 1998, οπότε και ανατέθηκε στο ΠΣ η δασοπυρόσβεση, δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος σε ό, τι αφορά την ανάπτυξη εξειδίκευσης στις δασικές πυρκαγιές.

2. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα η υπερβολική έμφαση στην καταστολή των πυρκαγιών σε σχέση με την κατά πολύ σημαντικότερη πρόληψη. Οι πόροι που δαπανώνται στην καταστολή είναι σχεδόν δεκαπλάσιοι από αυτούς που επενδύονται στην πρόληψη, ενώ σχεδόν το 75% αυτών διοχετεύονται μέσω των ΟΤΑ, χωρίς ενιαίο σχέδιο αξιοποίησής τους και χωρίς αξιολόγηση της χρήσης τους.

3. Το ΠΣ αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα προσωπικού και εξοπλισμού, καθώς έχει αυτήν τη στιγμή περισσότερες από 3000 κενές οργανικές θέσεις. Την ίδια στιγμή εξακολουθεί να διατηρείται μία υπέρμετρη έμφαση στα εναέρια μέσα καταστολής, σε σχέση με τις επίγειες δυνάμεις.

4. Η Δασική Υπηρεσία παραμένει αποδεκατισμένη με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, οι οποίες φτάνουν το 30% για τους δασολόγους, το 70% για τους δασοπόνους και το 55% για τους δασοφύλακες.

5. Το σύστημα πολιτικής προστασίας της χώρας παραμένει προβληματικό: τα σχέδια πολιτικής προστασίας ανά ΟΤΑ σχεδόν εξαντλούνται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, το σύστημα κινητοποίησης και ενημέρωσης των πολιτών είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ενώ οι σημαντικές εθελοντικές δυνάμεις δεν αξιοποιούνται ορθά.

6. Η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ Πυροσβεστικού Σώματος, Δασικής Υπηρεσίας και Πολιτικής Προστασίας παραμένει ακόμη ένα ζητούμενο. Παρά τις πλήθος επίσημων διαβεβαιώσεων και τυπικών διαδικασιών, δεν υφίσταται ένα αποτελεσματικό πλαίσιο συνεργασίας, κοινής προετοιμασίας και από κοινού στρατηγικού σχεδιασμού.

7. Το δασολόγιο και οι δασικοί χάρτες της χώρας παραμένουν στα αζήτητα χωρίς καμία εμφανή πρόθεση άμεσης προώθησής τους.

«Η δεύτερη επέτειος μετά την τραγωδία της Πελοποννήσου δεν θα μπορούσε να είναι πιο απαισιόδοξη. Ο κρατικός μηχανισμός δείχνει και πάλι ασυντόνιστος και ανεπαρκέστατος απέναντι στον ‘στρατηγό άνεμο’. Μαζί με τις προφανείς πολιτικές ευθύνες αυτής της ανεπάρκειας, τονίζουμε για πολλοστή φορά την ανάγκη για βαθιές τομές στο σύστημα δασοπροστασίας της χώρας μας. Διαπιστώσεις και αναλυτικές προτάσεις έχουν γίνει εδώ και καιρό. Βούληση και σοβαρότητα είναι πλέον τα κύρια ζητούμενα», δηλώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς.

Περισσότερες πληροφορίες:

Δημήτρης Καραβέλλας, Γενικός Διευθυντής WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, d.karavellas@wwf.gr

Κωνσταντίνος Λιαρίκος, Υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Δράσεων WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, c.liarikos@wwf.gr

Σημειώσεις προς συντάκτες:

1. Δείτε την έκθεση του WWF Ελλάς «Ένα βιώσιμο μέλλον για τα δάση: Πρόταση για ουσιαστική βελτίωση του συστήματος προστασίας των δασών από τις πυρκαγιές» (Μάιος 2008) http://politics.wwf.gr/images/stories/political/dasikipolitiki/protasi%20dasoprostasias_may%202008_opt.pdf

2. Δείτε την πρόταση του WWF Ελλάς «Εθελοντισμός, δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα» (Ιούλιος 2009) στο http://www.wwf.gr/images/pdfs/ethelontismos-dasoprostasia.pdf

Τά δάκρυα του πλανήτη...

Απο το blog του Γιώργου Σαρρή




"Τα ποτάμια είναι τα δάκρυα των βουνων", έλεγε λυρικά ο Μενέλαος Λουντέμης
Κι αυτά τα γαλάζια κρύσταλλα πάνω απ' τις ραγισματιές των παγετώνων της Αρκτικής είναι
τα υπέροχα δάκρυα του πλανήτη,που αυτό τον τρόπο έχει για να μιλάει!Δάκρυα όχι για κείνον,αλλά για μας,αφού το δικό του ρολόι μετράει το χρόνο αλλιώς ενώ το δικό μας...
Οι πάγοι λιώνουν πολύ γρηγορότερα απ'ότι είχε προβλεφτεί κι εμείς βολτάρουμε αγκαζέ με την πλαστική,κλεμμένη ζωή μας σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ακούει κανειιιιιιιιιιίς;

Earthship... Το πλοίο της Γης

Από το medgreece.gr

Το ενδιαφέρον του κόσμου σήμερα για την προστασία του περιβάλλοντος είναι αυξημένο σε σχέση με λίγα χρόνια πριν
Το ρόλο του έπαιξε και το Internet αλλά και γενικώς η πληροφόρηση από τα media για τη ζημιά που προκαλούμε στη γη και πως μπορούμε να την αποτρέψουμε.
Στο πνεύμα αυτό κινείται και το EarthShip.

Οικολογικά σπίτια έχουμε δει όλοι είτε σε ντοκιμαντέρ, είτε έχουμε διαβάσει σε διάφορα άρθρα. Ακόμα όμως και αυτά τα οποία φαινομενικά τηρούν όλες τις προδιαγραφές , και είναι ενεργειακά αυτόνομα, έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα. Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούν για την δόμησή τους έχουν καταστρέψει φυσικούς πόρους για να κατασκευαστούν, και έχουν εκλύσει αρκετό CO2 κατά τη διαδικασία παραγωγής τους για να μπορέσουμε να πούμε ότι δεν είναι απόλυτα “καθαρά”.

Το καινούριο με το Earthship είναι ότι αναφερόμαστε σε ένα σπίτι το οποίο έχει καταναλώσει όσο γίνεται λιγότερους φυσικούς πόρους για να κατασκευαστεί και είναι ενεργειακά αυτόνομο.
Πως μπορεί να γίνει αυτό;

Λοιπόν…. Οι τοίχοι του Earthship δεν είναι κατασκευασμένοι από τούβλα και τσιμέντο, αλλά από … λάστιχα αυτοκινήτων και πηλό. Τι εννοούμε… Λάστιχα αυτοκινήτων τα οποία συσσωρεύονται κατά εκατομμύρια στις χωματερές και μένουν ανεκμετάλλευτα αφού έχουν εκπληρώσει το σκοπό τους, μολύνουν το περιβάλλον. Το Earthship χρησιμοποιεί αυτά τα λάστιχα (τα οποία όλοι θέλουν να ξεφορτωθούνε) και γεμίζοντάς τα με πηλό και στοιβάζοντάς τα δημιουργεί τοίχους για το σπίτι οι οποίοι είναι σε πάχος περίπου ένα μέτρο.

Το πλεονέκτημα; Απόλυτη θερμομόνωση στο κρύο και στη ζέστη. Η θερμοκρασία στο εσωτερικό του σπιτιού διατηρείται όλο το χρόνο σε επίπεδα 17-24 οC. Καλό ε;
Οι τοίχοι επιπλέον λόγω του ότι είναι από συμπιεσμένο πηλό που καλύπτει τα λάστιχα, είναι άφλεκτοι.

Το σπίτι επιπλέον είναι εν μέρει κάτω από τη γη (ένα μόνο τμήμα) ούτως ώστε να διατηρεί πιο σταθερή τη θερμοκρασία του (κάτι παρόμοιο με τα κελάρια).

Άλλοι τοίχοι του σπιτιού κατασκευάζονται από κουτάκια αλουμινίου και γυάλινα μπουκάλια , παρέχοντας ουσιαστικά μόνωση φως και χαμηλό κόστος κατασκευής.

Τα σπίτια Earthship είναι πλήρως αυτόνομα, με δικό τους σύστημα ανακύκλωσης και φιλτραρίσματος του νερού, ηλιακά πάνελ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, και εν τέλει αφού χρησιμοποιούν ήδη χρησιμοποιημένα υλικά κάνουν περισσότερο καλό στο περιβάλλον από οποιοδήποτε άλλο “οικολογικό” σπίτι.

Τα υπόλοιπα τμήματα του σπιτιού τα οποία δεν μπορούν να κατασκευαστούν από τα προαναφερθέντα υλικά ( όπως πχ. βεράντες) κατασκευάζονται από ξύλο (άλλες φορές ήδη χρησιμοποιημένο , άλλες φορές καινούριο).

Αν τώρα νομίζεται μετά από όλα αυτά , ότι ένα τέτοιο σπίτι είναι οικονομικό , και ότι απεχθάνεστε την ιδέα να ζήσετε σε ένα σπίτι φτιαγμένο από “σκουπίδια”, να πούμε ότι το κόστος κατασκευής είναι περίπου το ίδιο και μερικές φορές ξεπερνάει ελαφρά το κλασσικό σπίτι. Και αυτό γιατί χρησιμοποιεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για τα συστήματα ανακύκλωσης και φιλτραρίσματος του νερού, και στα ηλιακά πάνελ..
Βέβαια το όφελος από μια τέτοια κατασκευή για το περιβάλλον είναι τεράστιο…

Δυστυχώς δεν επιτρέπει η νομοθεσία σε όλες τις χώρες να κατασκευαστούν τέτοια σπίτια. Μόλις το φθινόπωρο που μας πέρασε η Αγγλία έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή 16 τέτοιων σπιτιών (βλέπε πρώτη φωτογραφία άρθρου πάνω).

Τα σπίτια Earthships είναι ιδέα του Αμερικανού αρχιτέκτονα Michael Reynolds.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους:

http://www.earthship.net (United States & international)

http://www.lowcarbon.co.uk (United Kingdom- Brighton)


Δείτε τα βίντεο με τη διαδικασία κατασκευής και μια περιήγηση σε ένα τέτοιο σπίτι:

Ο πλανήτης μας εκπέμπει "SOS"

Απο το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Στους κινδύνους που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη εξάπλωση της ερημοποίησης, αναφέρεται ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν, σε μήνυμά του για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας, επισημαίνοντας ότι καταπολεμώντας την κλιματική αλλαγή συμβάλλουμε στην αναστροφή της ερημοποίησης, την αύξηση της αγροτικής παραγωγικότητας, τη μείωση της φτώχειας και την ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας. «Σήμερα, υπάρχουν 24 εκατομμύρια περιβαλλοντικοί μετανάστες που ενδεχομένως θα αυξηθούν στα 200 εκατομμύρια έως το 2050», προειδοποιεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.
"Η ερημοποίηση και η υποβάθμιση του εδάφους πλήττουν το ένα τρίτο της επιφάνειας της Γης, αποτελώντας απειλή για την επιβίωση, την ευημερία και την ανάπτυξη σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων. Αντιμέτωποι με μακρές περιόδους ξηρασίας, πείνας και ολοένα μεγαλύτερης φτώχειας, πολλοί έχουν μόνο μία επιλογή: να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους", αναφέρει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ και προσθέτει:
"Ο φετινός εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης και της Ξηρασίας υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ερημοποίηση αποτελεί μία αυξανόμενη απειλή για την εθνική και περιφερειακή σταθερότητα. Τα τελευταία 40 χρόνια, σχεδόν το ένα τρίτο των αγροτικών εκτάσεων της γης έχει καταστεί μη παραγωγικό και κατά συνέπεια έχει εγκαταλειφθεί, ενώ σχεδόν τα τρία τέταρτα των βοσκοτόπων εμφανίζουν σημάδια ερημοποίησης. Η κλιματική αλλαγή είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας ωστόσο δεν είναι ο μόνος".......
Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ θεωρεί απαραίτητη την αναθεώρηση των αγροτικών πρακτικών, καθώς και του τρόπου διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Η γεωργία σε συνδυασμό με την αύξηση της κτηνοτροφίας απορροφούν το 70% της κατανάλωσης του γλυκού νερού, ενώ ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών.
"Η αυξανόμενη ζήτηση για καλλιέργειες που χρησιμοποιούνται για ζωοτροφές και βιοκαύσιμα θα ασκήσει μεγαλύτερη πίεση σε αυτούς τους σπάνιους πόρους, αν δεν ληφθούν μέτρα για την αειφόρο διαχείρισή τους", επισημαίνει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ και προσθέτει:
"Τα σημερινά παγκόσμια πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης δεν είναι βιώσιμα. Οι συνέπειες αυτού θα είναι περισσότερες επισιτιστικές κρίσεις σαν αυτή του 2008, μεγαλύτερη ερημοποίηση, υποβάθμιση του εδάφους και περιόδους ξηρασίας. Ως συνήθως, οι οικονομικά ασθενέστεροι θα είναι τα πρώτα θύματα και οι τελευταίοι που θα ανακάμψουν.
Η 17η σύνοδος της Επιτροπής για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, τόνισε ότι η ερημοποίηση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι παγκόσμια προβλήματα και συνεπώς απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Τον Δεκέμβριο, οι ηγέτες του κόσμου μπορούν να δώσουν την κατάλληλη απάντηση όταν θα συναντηθούν στην Κοπεγχάγη για να σφραγίσουν τη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή. Μία συνολική και δίκαιη συμφωνία για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη πρέπει επίσης να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμοστούν στις συνέπειες από την κλιματική αλλαγή. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να προσφέρει επαρκή και προβλέψιμη οικονομική στήριξη για τη βελτίωση της διαχείρισης του εδάφους την πιο αποτελεσματική χρήση του νερού και τη βιώσιμη γεωργία".

Νομική Ομάδα Υποστήριξης Πολιτών: 7 χρόνια, 500 υποθέσεις για το περιβάλλον

Απο την WWF

Αγαπητοί μας υποστηρικτές,

Η νομική ομάδα υποστήριξης πολιτών του WWF Ελλάς, συμπληρώνει φέτος επτά χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας της. Μέσα σε αυτό το διάστημα χειρίστηκε 500 υποθέσεις, παρέχοντας ουσιαστική βοήθεια σε πολίτες προκειμένου να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις υποβάθμισης του περιβάλλοντος σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σκοπός της Νομικής Ομάδας είναι να συμβάλει στην ενδυνάμωση της περιβαλλοντικής κοινωνίας πολιτών, μέσα από την παροχή αξιόπιστης νομικής και επιστημονικής στήριξης.

Τα συμπεράσματα των επτά χρόνων συντονισμένης προσπάθειας καταγγελλόντων και νομικής ομάδας, όπως παρουσιάζονται στην επετειακή έκδοση, είναι αρκετά αισιόδοξα για την περιβαλλοντική δράση των πολιτών.

Διαπιστώνεται ότι από τη συνεργασία πολιτών, εθελοντών, διοίκησης προκύπτουν σημαντικά έμμεσα και μακροπρόθεσμα οφέλη στην όλη προσπάθεια περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και ενίσχυσης της παρεμβατικής δυνατότητας μιας κοινωνίας ενεργών πολιτών που πλέον δεν περιορίζεται στη μετάθεση της ευθύνης σε άλλους, αλλά είναι έτοιμη να αναλάβει δράση για την αναχαίτιση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος.

Ελπίζοντας ότι θα σας φανεί ενδιαφέρουσα και χρήσιμη, είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία και συνεργασία.

Με εκτίμηση

Φωτεινή Βρεττού

Βοηθός Συλλογικών Δράσεων & Προγράμματος Νησιωτικών Υγροτόπων

WWF Ελλάς

Φιλελλήνων 26

105 58 Αθήνα

Τηλ: 210 3314893

Φαξ: 210 3247578

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ Ή ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟ;

(Απο το ellines-energoi-polites.blogspot.com)

Το περιβάλλον κινδυνεύει;;; Ποιος μας κοροϊδεύει;;;
Διαβάστε όλο το άρθρο στο σημερινό "ποντίκι", πατώντας πάνω στις εικόνες ή πατώντας στο "Διαβάστε περισσότερα"...
Και βέβαια δεν είμαστε ΜΚΟ όπως από λάθος αναφέρεται.
Καλή ανάγνωση...




(Διαβάστε περισσότερα)

Το περιβάλλον κινδυνεύει;;; Ποιος μας κοροϊδεύει;;;
Το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί ποτέ…
Η μεγαλύτερη ανακρίβεια που μπαίνει τεχνηέντως στο τραπέζι των συζητήσεων και της έξυπνης ψυχολογικής τρομοκρατίας.

Το περιβάλλον σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει και ποτέ στο παρελθόν δεν έχει κινδυνεύσει.
Το περιβάλλον προσαρμόζεται και διαχειρίζεται τους φυσικούς του πόρους ανάλογα με τα νέα δεδομένα κάθε φορά.
Το περιβάλλον και η φύση προσαρμόζονται κάθε φορά δημιουργώντας εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες που του επιβάλλουν να συνεχίζει να παραμένει ζωντανό και λειτουργικό.
Το περιβάλλον ζει εκατομμύρια χρόνια χωρίς ποτέ να κινδύνευσε από τίποτα και από κανέναν.
Όταν χρειάστηκε απλά προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα.
Τα ζώα εξελίχθηκαν, ή άλλαξαν μορφή, τα φυτά προχώρησαν σε νέες ποικιλίες.
Ενώ με μια εκπληκτική συνέχεια, μέσα από σεισμούς, πλημμύρες και φωτιές, δημιουργούνται κάθε φορά νέα δεδομένα που φτιάχνουν ένα καινούργιο κλίμα, νέους ωκεανούς και βουνά, καινούργιες μορφές φυτών και ζώων και οποιασδήποτε άλλης μορφής ζωή.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με αυτή την υποτιθέμενη καταστροφή του περιβάλλοντος, είτε μεγαλώσει η τρύπα του όζοντος είτε όχι, το περιβάλλον θα προσαρμοστεί και όλες οι μορφές ζωής θα ανταπεξέλθουν
Είτε λιώσουν οι πάγοι και ανέβει η στάθμη των θαλασσών, είτε όχι, το μόνο που θα αλλάξει θα μικρύνει το τμήμα της στεριάς πάνω στη γη, ζώα, ψάρια και φυτά, άλλα θα εξαφανιστούν, άλλα θα εξελιχθούν, άλλα θα γιγαντωθούν και άλλα θα παραμείνουν ως έχουν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ το περιβάλλον δεν πρόκειται να καταστραφεί και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Θα εξελιχθεί, θα τροποποιήσεις τις λειτουργίες του, θα αλλάξει, θα προσαρμοστεί.

Η πραγματικότητα είναι ότι το περιβάλλον δεν κινδυνεύει.
Οι άνθρωποι κινδυνεύουν από την βίαιη μετεξέλιξη που θα υπάρξει στο περιβάλλον, και σε ότι αυτή η μετεξέλιξη περιλαμβάνει.
Με μόνη υπεύθυνη την απληστία των ανθρώπων, που ξεπερνούν καθημερινά τα όρια, και στύβουν σα λεμόνι όλες τις πηγές ενέργειας, που εκμεταλλεύονται αλόγιστα και σπαταλούν το πόσιμο νερό, που γονατίζουν την φύση, με την εντατική καλλιέργεια, που καταστρέφουν την ατμόσφαιρα με την χρήση επικίνδυνων ρύπων, που βγάζουν και από τη μύγα ξύγκι, που καταστρέφουν εκατομμύρια στρέμματα γης και εκατομμύρια κυβικά νερό, που εναποθέτουν αλόγιστα και οπουδήποτε τα σκουπίδια αλλά και τα τοξικά απόβλητα, που προσπαθούν να φτάσουν στον Θεό όπως στον πύργο της Βαβέλ, που υλοτομούν αλλά και καίνε εκατομμύρια στρέμματα δάσους, για να πουλήσουν ή να οικοδομήσουν ή να εξορύξουν ορυκτά.
Και όμως αντί να συζητάμε για την επικείμενη δική μας καταστροφή, για τον επικείμενο κίνδυνο να αφανιστούμε με τις προκλητικές πολιτικές και την αλόγιστη σπατάλη των ενεργειακών αποθεμάτων έχουμε φτιάξει ένα ωραίο παραμύθι ότι τάχα το περιβάλλον κινδυνεύει και πρέπει να το σώσουμε, το περιβάλλον καταστρέφεται και πρέπει κάτι να κάνουμε, το περιβάλλον πεθαίνει… το περιβάλλον εκείνο, το περιβάλλον το άλλο…
Το περιβάλλον δεν παθαίνει τίποτα, οι άνθρωποι, κινδυνεύουν, οι άνθρωποι, καταστρέφονται οι άνθρωποι πεθαίνουν, εξαιτίας των δραστηριοτήτων τους που έχει αλλάξει τα περιβαλλοντικά δεδομένα, προς το χειρότερο για τον άνθρωπο.
Με αυτή τη λογική, δηλαδή με την πραγματικότητα, θα πρέπει να δούμε το τόσο σοβαρό πρόβλημα μας. Εάν αυτό το πρόβλημα δεν επηρέαζε τη ζωή των ανθρώπων ποιος θα ασχολιόταν… ας τελειώνουμε λοιπόν μια δια παντός με αυτό το ακραίο και συγκαλυμμένο ψευδεπίγραφο πρόβλημα που έχει το περιβάλλον, και ας πούμε μια φορά την αλήθεια, ότι εμείς κινδυνεύουμε, όχι από κανέναν άλλον αλλά από εμάς τους ίδιους.
Και αλήθεια ποια είναι η λύση και πως θα αντιμετωπιστεί αυτή η επικίνδυνη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί;
Για να δούμε πως πρέπει να αντιμετωπιστεί θα πρέπει πρώτα να δούμε πως έχει συμβεί.
Ουσιαστικά όλα έχουν γίνει εξαιτίας της προσπάθειας επιβίωσης παλαιότερα και του κέρδους τα τελευταία χρόνια έχουν φέρει την κατάσταση στο απροχώρητο.
Όμως είναι απρόσωπος ο φταίχτης, είναι άγνωστος ο επικίνδυνος καταστροφέας; Δυστυχώς δεν είναι ούτε άγνωστος ούτε απρόσωπος ούτε πολύ περισσότερο κάποιος έξω από κάθε γήινη δραστηριότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξουμε στον καθρέφτη και θα δούμε ποιος φταίει και ποιος είναι ο επικίνδυνος.
Ναι δυστυχώς, εγώ είμαι, εσύ είσαι, αυτός είναι, εμείς είμαστε, εσείς είσαστε, αυτοί είναι… οι επικίνδυνοι καταστροφείς, όλοι εμείς που κοπτόμεθα για την προστασία του περιβάλλοντος…

Για αυτό λοιπόν ας βάλουμε μια τάξη στις σκέψεις μας, και ας κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα.
Ναι βεβαίως φταίνε οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα καρτέλ του πετρελαίου, οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις, οι ανίκανες υπηρεσίες, οι «βαρόνοι» της κάθε λογής παράνομης δραστηριότητας και κάθε λογής πολεμοκάπηλοι, έμποροι όπλων, πολεμικές κρατικές μηχανές που διψάνε για αίμα και κάθε λογής καταστροφή.
Ναι βεβαίως φταίνε όλοι όσοι υλοτομούν τον Αμαζόνιο, όσοι κάνουν τους εμπρησμούς, όλοι εκείνοι οι μεγαλόσχημοι που χτίζουν παράνομα στα δάση, ή εκείνοι που διεκδικούν ακόμη και με χρυσόβουλα, δάση, λίμνες, βουνά και λαγκάδια … ελέω Θεού.
Ναι βεβαίως φταίει το καπιταλιστικό σύστημα, η ελεύθερη αγορά, ο νεοφιλελευθερισμός, το οικονομικό κατεστημένο, οι κάθε λογής πολιτικάντηδες.
Ναι βεβαίως και φταίει ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Κρόνος, ο Δίας, η Αφροδίτη και όλοι οι άλλοι πλανήτες και οι διάφοροι κομήτες που γυρίζουν ανεξέλεγκτοι στο σύμπαν και επηρεάζουν τη Γη.
Αλλά εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο δε φταις σε τίποτα;;; Είσαι σίγουρος;;;

Μην κρύβεσαι κατεργάρη ανθρωπάκο, γιατί και τις μεγαλύτερες ευθύνες έχεις και το ξέρεις και σε βλέπουν και όλοι.
Για αυτό κατεργάρη ανθρωπάκο μην κρύβεσαι…
Εσύ δεν είσαι εκείνος που ψηφίζεις τα κάθε λογής πολιτικά κατακάθια, για να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις τα μικρά ή τα μεγάλα ρουσφέτια σου;
Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο δεν είσαι εκείνος που παρακαλάει να νομιμοποιήσει ένα δασικό χώρο, εσύ δεν είσαι που δίνεις μίζες για να μπει ρεύμα νερό και τηλέφωνο στο αυθαίρετο που χτίζεις;
Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο, δεν είσαι εκείνος που δουλεύεις στις εταιρείες που κάνουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, όπως στον Ασωπό; Εσύ δεν είσαι εκείνος που δουλεύεις στις πολεοδομίες, στα δασαρχεία, στους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς περιβάλλοντος; Εσύ δεν κάνεις τα στραβά μάτια, γιατί είτε τα παίρνεις, είτε εκβιάζεσαι, είτε είναι φίλος γνωστός ή συγγενής σου αυτός που παρανομεί;

Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο, δεν είσαι εκείνος που δεν καταγγέλλεις όσα παράνομα πέφτουν στην αντίληψή σου; Εσύ δεν είσαι εκείνος που λες «έλα τώρα μωρέ δεν πειράζει… ή ωχ αδερφέ μου τώρα, ποιος ασχολείται, που να μπλέξεις;»

Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο, δεν είσαι εκείνος που κάθε φορά ψάχνεις να παρανομήσεις, καίγοντας δάση, αφήνοντας σκουπίδια στις παραλίες, κόβοντας δέντρα για να κάνεις παρκινγκ, καταστρέφοντας τους πιο όμορφους περιβαλλοντικούς προορισμούς, δημιουργώντας ανεξέλεγκτες τουριστικές υποδομές εις βάρος του περιβάλλοντος;
Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο δεν κάνεις όλα αυτά και άλλα περισσότερα ακόμη; Ναι ναι, δεν βρέχει εγώ σε φτύνω ή πιο σωστά…εγώ ΜΑΣ φτύνω… όλους μας, και πρώτα από όλους εμένα…
Άκου λοιπόν κατεργάρη ανθρωπάκο με προσοχή και σύνεση.
Έχουμε φτάσει στο παρά πέντε… η περιβαλλοντική καταστροφή για όλους εμάς είναι προ των θυρών.
Μην νομίζεις ότι αλλάζοντας τις λάμπες πυρακτώσεως με οικονομικές έκανες το χρέος σου.
Το χρέος σου είναι να έχεις περιβαλλοντική συνείδηση, και εσύ και τα παιδιά σου.
Να δημιουργήσεις συνειδήσεις ευαισθητοποιημένων νεαρών μέσα στα σχολεία,
να φτιάξεις περιβαλλοντική εκπαίδευση και περιβαλλοντική συνείδηση, πρώτα από όλα στα σχολεία.
Να είσαι αλληλέγγυος στους υπόλοιπους συνανθρώπους σου, και πάνω από όλα να είσαι περήφανος, και εγωιστής, να είσαι άνθρωπος.
Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο πρέπει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, να αφήσεις τον ανθρωπάκο και να βγάλεις από μέσα σου τον άνθρωπο, και βέβαια… να βάλεις των κατεργάρη στον πάγκο του!!!
Είναι στα χέρια σου κατεργαράκο το μέλλον του πλανήτη, εσύ είσαι εκείνος που θα που θα αποφασίσει, που θα απαντήσει, που θα επιλέξει: ζωή ή καταστροφή, ποιότητα ή ποσότητα, πράσινο ή μαύρο, στάχτη ή δέντρα, σκουπιδότοπους ή ανακύκλωση, εργοστάσια ή φάρμες.
Τελικά κατεργαράκο είσαι εσύ εκείνο που θα επιλέξει:
ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ή ΤΗΝ ΚΟΝΟΜΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ!!!
Εσύ διαλέγεις, εσύ επιλέγεις, εσύ είσαι το «αφεντικό» και ο «δούλος», απλά επέλεξε ποιο ρόλο θέλεις να έχεις…
Εσύ διαλέγεις αν θα δολοφονήσεις τα παιδιάς σου ή θα τους κληρονομήσεις ένα περιβάλλον αντάξιο των προσδοκιών τους.
Στο χέρι σου είναι κατεργαράκο, εσύ αποφασίζεις…
Και να σου πω και κάτι τελευταίο; Μην προσπαθείς να κρυφτείς, μην προσπαθείς να δικαιολογηθείς, μην προσπαθείς να κλείσεις τα μάτια, μην εθελοτυφλείς.
Μην έχεις ούτε ενοχές, ούτε ανασφάλειες, απλά ξύπνα και ξεκίνα από σήμερα κιόλας σαν να είναι μια νέα μέρα, μια νέα αρχή, γίνε ένας άλλος άνθρωπος, θετικός, ανεκτικός, ενεργός, σοβαρός…
Γίνε η αρχή που θα ξεκινήσει η αλλαγή της νοοτροπίας, γίνε η αρχή της ζωής, γίνε η αρχή της χαράς, γίνε ότι δεν κατάφερες να γίνεις μέχρι τώρα, γίνε το πετραδάκι που θα δημιουργήσει την κατολίσθηση, γίνε η μπάλα του χιονιού που θα δημιουργήσει χιονοστιβάδα, γίνε η αρχή και το τέλος της ζωής.
Δώσε στα παιδιά σου το περιβάλλον που τους αξίζει για να ζήσουν.
Άκου κατεργαράκο καλά: δεν έχεις πολλές ευκαιρίες ακόμη.
Η φύση τιμωρεί και ήδη έχει αρχίσει και το κάνει, για αυτό λοιπόν εσύ αποφασίζεις ή περιβάλλον ανθρώπινο ή περιβάλλον ανθρωποφάγο…
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει: ότι δεν καταστρέφουμε τα δάση, δεν τα καίμε δεν τα υλοτομούμε ανεξέλεγκτα, δεν χτίζουμε όπου βλέπουμε δάσος κόβοντας τα δέντρα.
Περιβάλλον σημαίνει να μην ρυπαίνουμε τις θάλασσες και τις ακτές, με σκουπίδια, λύματα σκαφών, καραβιών, δήμων και κοινοτήτων, όχι σακούλες και πλαστικά έλεγε πριν αρκετά χρόνια ο πελαργός της διαφήμισης.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει να διεκδικούμε καλύτερη ποιότητα ζωής να απαιτούμε καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει να μην σπαταλάμε τους υδάτινους πόρους αλόγιστα, ατομικά και συλλογικά, αλλά και να απαιτούμε το ίδιο από τους αρμόδιους φορείς. Και ακόμη να μην ρυπαίνουμε το πόσιμο νερό με τις δραστηριότητές μας, ατομικές ή εμπορικές.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει εργοστάσια και εγκαταστάσεις που να έχουν αυστηρές προδιαγραφές αλλά και αυστηρούς περιβαλλοντικούς ελέγχους.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει πολιτική για τον άνθρωπο, σημαίνει παιδεία, σημαίνει βασικός μοχλός των οικονομιών και όχημα την πράσινη ανάπτυξη, και όχι την ασύδοτη ανάπτυξη.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει, ανακύκλωση, ορθολογιστική διαχείριση των σκουπιδιών,
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει να μην καταναλώνουμε αλόγιστα, κατανάλωση ειδικά άχρηστων προϊόντων αλλά και αλόγιστη αγοραστική μανία, μειώνει όλους τους φυσικούς πόρους. Και βέβαια να σταματήσουμε αυτή τη μεγαλομανία που μας έχει πιάσει.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενεργείας και όχι λιθάνθρακα, και πυρηνική ενέργεια για το καλό μας. Η φύση έχει ανεξάντλητες πηγές ανανεώσιμης ενέργειας και είναι απαίτηση να τις χρησιμοποιήσουμε.
Περιβάλλον ανθρώπινο σημαίνει να είσαι άνθρωπος, σημαίνει να είσαι πολίτης ενεργός, σημαίνει να σέβεσαι το μέλλον των παιδιών σου.

Για αυτό λοιπόν εσύ αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.
Εσύ κατεργάρη ανθρωπάκο, είναι στο χέρι σου αλλά, μην ξεχνάς, δεν έχεις πολύ χρόνο, είσαι λίγο πριν την απόλυτη καταστροφή για αυτό πάρε την κατάσταση στα χέρια σου.
Εσύ αποφασίζεις για το ποιος θα ζήσει, εσύ επιλέγεις για το πώς θα ζήσουν τα παιδιά σου, εσύ επιλέγεις αν θα ζήσουν τα παιδιά σου.
Εσύ αποφασίζεις αν θα παραμείνεις και κατεργαράκος και ανθρωπάκος ή θα γίνεις Άνθρωπος με Α κεφαλαίο, υπερήφανος και άξιος γονιός.
Είναι στο χέρι σου, είναι στη σκέψη σου, είναι στις πράξεις σου, είναι στα χέρια σου.
Εσύ αποφασίζεις, ανθρωπάκος και κατεργαράκος ή γονιός που αγαπά τα παιδιά του.

Κανείς άλλος δεν φταίει για όλα όσα κινδυνεύεις να πάθεις, εσύ επιλέγεις, εσύ αποφασίζεις, εσύ είσαι η αρχή ή το τέλος μιας νέας ζωής, πράσινης και ποιοτικής.
Εσύ αποφασίζεις κατεργάρη ανθρωπάκος…
Απλά πρέπει να σκεφτείς… και να αποφασίσεις…
ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ!!!

Θα πληρώνουμε και για τους φυσικούς πόρους που αντλούμε

της Μαριάννας Τζάννε (απο το πρώτο θέμα)

Κάθε φορά που η θερμοκρασία αυξάνεται κατά ένα βαθμό Κελσίου οι απώλειες στη βιοποικιλότητα φτάνουν το 10%. Αυτό το παράδειγμα χρησιμοποίησε ο επίτροπος για το περιβάλλον κ. Σταύρος Δήμας για να καταδείξει τις δραματικές επιπτώσεις από την υπερθέρμανση του πλανήτη στο φυσικό περιβάλλον και πόσο συνδεδεμένες είναι τελικά οι δύο έννοιες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναθέσει την εκπόνηση μελέτης για τις οικονομικές επιπτώσεις από τις απώλειες στο φυσικό περιβάλλον στον οικονομολόγο κ. Panan Sukhdev και τα πρώτα στοιχεία δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά.

Αν και η έκθεση θα ολοκληρωθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο (είναι αντίστοιχη της έκθεσης Στερν για τις κλιματικές αλλαγές) εκτιμά ότι κάθε χρόνο χάνουμε 3-4 δισ. δολάρια λόγω της υποβάθμισης των δασών, των θαλάσσιων οικοτόπων και των υδάτινων πόρων. «Είναι σαν να χρησιμοποιούμε μια τράπεζα. Οταν τρώμε σταθερά από τους τόκους κάποια στιγμή τα χρήματα θα τελειώσουν», δήλωσε χθες σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον κ. Δήμα ο κ. Wikman Anders, μέλος της Ε.Ε., αναφερόμενος στις επιπτώσεις από την υπεράντληση των φυσικών πόρων και τόνισε την ανάγκη να δώσουμε αξία στον πλανήτη.

Μεγάλη σημασία απέδωσε ο κ. Αnders και στο οικολογικό αποτύπωμα που αφήνει ο αναπτυγμένος κόσμος στον πλανήτη, λέγοντας ότι «η Δυτική Ευρώπη είναι πολύ σπάταλη σε φυσικούς πόρους, αφού υπολογίζεται ότι χρησιμοποιεί 3 ολόκληρους πλανήτες. Αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ βαθύ το αποτύπωμα που αφήνουμε στις αναπτυσσόμενες χώρες και πρέπει να αναπροσαρμόσουμε πολύ γρήγορα την πολιτική μας».

Οι ομιλητές του συνεδρίου για τη βιοποικιλότητα που διοργανώθηκε στην Αθήνα από την Ε.Ε. και ολοκληρώθηκε χθες, υποστήριξαν ότι ήρθε η ώρα ώστε να αρχίσουμε να πληρώνουμε για τους φυσικούς πόρους που αντλούμε από το περιβάλλον, υιοθετώντας ένα μοντέλο αντίστοιχο με εκείνο των αερίων του θερμοκηπίου όπου μετά το 2012, οι βιομηχανίες θα πληρώσουν για το σύνολο των ρύπων που εκπέμπουν.

Σαν παράδειγμα ο κ. Μarghescu Tamas, από τη Διεθνή Ένωση για την Προστασία της Φύσης (μέλος της είναι και το ΥΠΕΧΩΔΕ), έφερε το Μόναχο, όπου οι αγρότες πληρώνουν 250 ευρώ ανά εκτάριο των αγροκτημάτων που αντλούν νερό, ενώ η κυβέρνηση τους έχει αναγκάσει να μειώσουν τα λιπάσματα που χρησιμοποιούν για τα βοσκοτόπια.

Η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ έχει υπολογίσει ότι το κόστος προσαρμογής και ανάπλασης του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές θα κυμανθεί μεταξύ 23 έως και 56 δισ. ευρώ Ολοκληρώνοντας τις εργασίες της διεθνούς διάσκεψης για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας, ο κ. Δήμας χαρακτήρισε ενδιαφέρουσες τις προτάσεις και τα μέτρα που συζητήθηκαν για την προστασία της φύσης, υπογράμμισε όμως ότι ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για να περισώσουμε τον «ιστό της ζωής», όπως χαρακτήρισε, τη βιοποικιλότητα.

Η χώρα μας εμφανίζεται πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο σε ό,τι αφορά την προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, εντάσσοντας στο δίκτυο «Natura 2000» περί το 22% της ελληνικής επικράτειας. Ωστόσο χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα βήματα, καθώς ακόμη και αυτή η προστασία δεν είναι αποτελεσματική, καθώς οι περισσότεροι φορείς λειτουργούν χωρίς πόρους και διαχειριστικά προγράμματα, ενώ έλλειμμα υπάρχει και στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Ο κ. Δήμας τάχθηκε κατά των μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων που, όπως είπε, είναι καταστροφικά για το περιβάλλον και εξέφρασε προβληματισμό για το εάν είναι ορθή η περιβαλλοντική μελέτη για την εκτροπή του Αχελώου. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει βάλει για τα καλά στο μικροσκόπιό της το έργο, πηγαίνοντας από ό,τι φαίνεται κόντρα στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΧΩΔΕ, που το προβάλλει ως ένα μεγάλο περιβαλλοντικό έργο.

Απαράδεκτη υποχώρηση για το κλίμα

Απέναντι στην κρίση, θυσιάζουν ΚΑΙ το περιβάλλον.Επικράτησαν οι πιέσεις των εθνικών κυβερνήσεων και των βιομηχανικών τους λόμπυ πάνω στις προτάσεις της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου. Φάρσα κατάντησε το «Ενεργειακό Πακέτο». Η Ευρώπη χάνει την πρωτοπορία στην παγκόσμια προσπάθεια για την προστασία του κλίματος.

Η 12η Δεκεμβρίου θα μπορούσε να ήταν μια σημαδιακή ημερομηνία στην ιστορία της Ευρώπης. Η ΕΕ θα μπορούσε να είχε υιοθετήσει πραγματικά φιλόδοξα μέτρα για την προστασία του κλίματος, εγκαινιάζοντας μια στροφή της οικονομίας της σε βιώσιμη κατεύθυνση και δείχνοντας το δρόμο στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Δυστυχώς, οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν και το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό μιας αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής και ενός καταστροφικού μοντέλου ανάπτυξης. Οι πιέσεις χωρών όπως η Πολωνία, η Γερμανία και η Ιταλία, που ήθελαν πάνω από όλα να προστατέψουν τις δικές τους μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και ενεργοβόρες βιομηχανίες, ξεδόντιασαν ακόμα κι αυτό το ανεπαρκές «Ενεργειακό Πακέτο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αγνόησαν τις προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου και υπονόμευσαν την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια προσπάθεια για αποφυγή ενός κλιματικού χάους.Πίσω από τις πανηγυρικές ανακοινώσεις των αρχηγών κρατών, κρύβεται μια απογοητευτική πραγματικότητα:

1. Απουσιάζει κάθε συγκεκριμένη προοπτική για πιο φιλόδοξους στόχους μείωσης εκπομπών (30%) σε περίπτωση επίτευξης αντίστοιχης συμφωνίας στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009, κάτι που προφανώς υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις και την αξιοπιστία της ΕΕ
2. Ακόμα και η μείωση κατά 20% είναι εικονική. Η συμφωνία επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιτύχουν έως και το 67% των μειώσεών στις εκπομπές τους όχι με εγχώρια δράση αλλά μέσω έργων σε χώρες εκτός της ΕΕ. Θυμίζουμε πως προκειμένου να αποφευχθεί σημαντική αποσταθεροποίηση του κλίματος, οι επιστήμονες του ΟΗΕ ζητούσαν για το 2020 μειώσεις 25-40% για τις ανεπτυγμένες χώρες και επιπρόσθετα σε αυτές, μειώσεις 15-30% σε σχέση με τα σενάρια αναφοράς για τις αναπτυσσόμενες χώρες.3. Εγκαταλείπεται η λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει». Οι ρυπογόνες βιομηχανίες που «είναι εκτεθειμένες στο διεθνή ανταγωνισμό» θα συνεχίσουν να λαμβάνουν δωρεάν δικαιώματα εκπομπής. Το ίδιο θα συμβαίνει σε κάποιο βαθμό και για τις –καθόλου «εκτεθειμένες»- μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως επιδοτούνται αντί να τιμωρούνται οικονομικά οι ρυπογόνες εγκαταστάσεις.

Τελευταία ελπίδα απομένει στο Ευρωκοινοβούλιο κατά την ψηφοφορία της 17ης Δεκεμβρίου (μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα) -και στους διαπραγματευτές του μέχρι τότε- να περισώσουν ότι μπορούν από την τόσο αμβλυμμένη φιλοδοξία της ευρωπαϊκή πολιτικής για το κλίμα.
Ταυτόχρονα, γίνεται ξεκάθαρο πως τα βιομηχανικά λόμπυ θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν πολιτικές για όσο διάστημα απουσιάζει από το ευρωπαϊκό και τα εθνικά κοινοβούλια ένας πολύ πιο ισχυρός πράσινος πόλος, που θα παλεύει αδιαπραγμάτευτα για την άμεση και αποτελεσματική στροφή των οικονομιών και των κοινωνιών μας σε μια κατεύθυνση συμβατή με τους περιορισμούς που ο ίδιος ο πλανήτης μάς θέτει.

Η Εκτελεστική Γραμματεία