Η 12η Δεκεμβρίου θα μπορούσε να ήταν μια σημαδιακή ημερομηνία στην ιστορία της Ευρώπης. Η ΕΕ θα μπορούσε να είχε υιοθετήσει πραγματικά φιλόδοξα μέτρα για την προστασία του κλίματος, εγκαινιάζοντας μια στροφή της οικονομίας της σε βιώσιμη κατεύθυνση και δείχνοντας το δρόμο στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Δυστυχώς, οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν και το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό μιας αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής και ενός καταστροφικού μοντέλου ανάπτυξης. Οι πιέσεις χωρών όπως η Πολωνία, η Γερμανία και η Ιταλία, που ήθελαν πάνω από όλα να προστατέψουν τις δικές τους μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και ενεργοβόρες βιομηχανίες, ξεδόντιασαν ακόμα κι αυτό το ανεπαρκές «Ενεργειακό Πακέτο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αγνόησαν τις προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου και υπονόμευσαν την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια προσπάθεια για αποφυγή ενός κλιματικού χάους.Πίσω από τις πανηγυρικές ανακοινώσεις των αρχηγών κρατών, κρύβεται μια απογοητευτική πραγματικότητα:
1. Απουσιάζει κάθε συγκεκριμένη προοπτική για πιο φιλόδοξους στόχους μείωσης εκπομπών (30%) σε περίπτωση επίτευξης αντίστοιχης συμφωνίας στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009, κάτι που προφανώς υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις και την αξιοπιστία της ΕΕ
2. Ακόμα και η μείωση κατά 20% είναι εικονική. Η συμφωνία επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιτύχουν έως και το 67% των μειώσεών στις εκπομπές τους όχι με εγχώρια δράση αλλά μέσω έργων σε χώρες εκτός της ΕΕ. Θυμίζουμε πως προκειμένου να αποφευχθεί σημαντική αποσταθεροποίηση του κλίματος, οι επιστήμονες του ΟΗΕ ζητούσαν για το 2020 μειώσεις 25-40% για τις ανεπτυγμένες χώρες και επιπρόσθετα σε αυτές, μειώσεις 15-30% σε σχέση με τα σενάρια αναφοράς για τις αναπτυσσόμενες χώρες.3. Εγκαταλείπεται η λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει». Οι ρυπογόνες βιομηχανίες που «είναι εκτεθειμένες στο διεθνή ανταγωνισμό» θα συνεχίσουν να λαμβάνουν δωρεάν δικαιώματα εκπομπής. Το ίδιο θα συμβαίνει σε κάποιο βαθμό και για τις –καθόλου «εκτεθειμένες»- μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως επιδοτούνται αντί να τιμωρούνται οικονομικά οι ρυπογόνες εγκαταστάσεις.
Τελευταία ελπίδα απομένει στο Ευρωκοινοβούλιο κατά την ψηφοφορία της 17ης Δεκεμβρίου (μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα) -και στους διαπραγματευτές του μέχρι τότε- να περισώσουν ότι μπορούν από την τόσο αμβλυμμένη φιλοδοξία της ευρωπαϊκή πολιτικής για το κλίμα.
Ταυτόχρονα, γίνεται ξεκάθαρο πως τα βιομηχανικά λόμπυ θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν πολιτικές για όσο διάστημα απουσιάζει από το ευρωπαϊκό και τα εθνικά κοινοβούλια ένας πολύ πιο ισχυρός πράσινος πόλος, που θα παλεύει αδιαπραγμάτευτα για την άμεση και αποτελεσματική στροφή των οικονομιών και των κοινωνιών μας σε μια κατεύθυνση συμβατή με τους περιορισμούς που ο ίδιος ο πλανήτης μάς θέτει.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου