ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

Καθιστική διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών, Τετάρτη 1μμ

Οι Οικολόγοι Πράσινοι οργανώνουν αύριο Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου, στις 13.00, έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών (Βασ. Σοφίας 15) μια ειρηνική, καθιστική διαμαρτυρία, απαιτώντας να αναλάβει η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη για την κρίση. Ταυτόχρονα, επιδιώκουν να προωθήσουν πολιτικές προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων και διάλογο για έξοδο από την κρίση. Προσκαλούν ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης να συμμετάσχουν σε αυτή τη εκδήλωση με το δικό τους τρόπο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε παθητικά την κλιμάκωση της κρίσης, χρειαζόμαστε πολιτικές λύσεις και αλλαγή.

Ζητάμε ο Αλέξης να αναγνωριστεί ως θύμα τρομοκρατικής πράξης και η κηδεία του να γίνει με δημόσια δαπάνη

Η τραγική δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου μας έχει συγκλονίσει όλους. Είναι φυσικό να το νιώθουμε παιδί όλων μας αλλά και συμμαθητή μας. Στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε άλλος. Είναι φυσικό να ξεχειλίζουν τα συναισθήματα οργής, να βγαίνουμε στους δρόμους και να απαιτούμε την τιμωρία των ενόχων και όσων όπλισαν το χέρι τους. Ταυτιζόμαστε με τους μαθητές που πολιορκούν τα αστυνομικά τμήματα, που ξεγυμνώνονται στη ΓΑΔΑ και μοιράζουν λουλούδια, που αντιδρούν με αυθόρμητο και ευφάνταστο τρόπο και απαιτούν να τιμωρηθούν επιτέλους οι ένοχοι: πολιτική και αστυνομική ηγεσία, δολοφόνοι του παιδιού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι κατανοούν την οργή των νέων ανθρώπων που νοιώθουν όλο και περισσότερο ότι χάνεται η ελπίδα. Παράλληλα, όμως, είναι χρέος όλων μας να αναζητήσουμε με νηφαλιότητα τους τρόπους που θα διασφαλίσουν ότι δε θα ξανασυμβεί ποτέ τέτοιος θάνατος, ότι δε θα ανατροφοδοτείται με πράξεις αντεκδίκησης –και μάλιστα τυφλές- ο αδιέξοδος δρόμος της βίας. Και να μετατρέψουμε τα αισθήματα οργής σε ένα κίνημα για πολιτικές και θεσμικές αλλαγές, για ανατροπή της κουλτούρας της βίας και για ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της δημοκρατικής κουλτούρας.

1. Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε την παραίτηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης καθώς και της ηγεσίας της αστυνομίας.

2. Το κλίμα οργής ήταν ήδη φανερό λόγω των συνεχών σκανδάλων, της περιθωριοποίησης της νεολαίας, των οξυμένων προβλημάτων, της πολιτικής και κοινωνικής κρίσης. Σε αυτό το εύφλεκτο κλίμα, η δολοφονία του Αλέξη ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Η όλη στάση της κυβέρνησης συνεχίζει να ρίχνει λάδι στη φωτιά, που τώρα γίνεται όλο και πιο ανεξέλεγκτη.

3. Ο όλος χειρισμός της δολοφονίας του Αλέξη θυμίζει πολύ τους κυβερνητικούς χειρισμούς σε σχέση με τις πυρκαγιές στα δάση το καλοκαίρι 2007. Με περισσό θράσος η Κυβερνητική Επιτροπή φαίνεται να επιλέγει μια παρόμοια στρατηγική ΚΑΙ για τη σημερινή κρίση.

4. Οι εξοργιστικοί χειρισμοί της κυβέρνησης έχουν δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η απόδοση των πολιτικών ευθυνών θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για να εκτονωθεί σταδιακά η οργή και η κλιμάκωση της βίας. Αν δεν το καταλαβαίνει η κυβέρνηση από μόνη της, χρειάζεται η κοινωνία να της το υπενθυμίσει με αποφασιστικό αλλά μη βίαιο τρόπο.

5. Όσα συμβαίνουν σήμερα αφορούν την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας που έχει πληγωθεί όχι μόνο από τη σφαίρα του αστυνομικού αλλά και από την στάση της κυβέρνησης.

Η ρίζα του κακού σχετικά με τη δολοφονία του Αλέξη βρίσκεται στις ίδιες τις αξίες και την κουλτούρα που, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, καλλιεργείται στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ. με τη στρατιωτική δομή κι εκπαίδευση. Πρέπει να διασφαλισθεί ότι η αστυνομία θα σέβεται τη ζωή των πολιτών, θα προλαμβάνει αντί να πυροδοτεί την ένταση και τις συγκρούσεις, θα χρησιμοποιεί μεθόδους αυτοσυγκράτησης, τεχνικές μη βίαιης επίλυσης κρίσεων και συγκρούσεων και μη χρήσης όπλων.

Η κρίση, όμως, έχει προχωρήσει βαθύτερα, αφορά στις αξίες μιας κοινωνίας που δεν διασφαλίζει ότι τα παιδιά της θα ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον, ούτε καν εξασφαλίζει ότι θα επιβιώσουν αν έρθουν αντιμέτωπα με ένα ανεξέλεγκτο «όργανο της τάξης». Μια ουσιαστική πρωτοβουλία διαλόγου και αυτοκριτικής της πολιτικής ηγεσίας είναι ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ κίνηση που μπορεί να εκτονώσει την κοινωνική ένταση που έχει προκληθεί.

Πιο αναλυτικά:

Παρακολουθούμε με προσοχή τις κινήσεις της κυβέρνησης, που φαίνεται όμως να υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών:

· Είναι αδιανόητο να αθωώνει προκαταβολικά ο υπουργός Εσωτερικών την ηγεσία της αστυνομίας από κάθε ευθύνη χωρίς την παραμικρή έρευνα, όταν ο ίδιος ως πολιτικός τους προϊστάμενος έχει ήδη υποβάλει παραίτηση έστω και προσχηματικά.

· Είναι απαράδεκτο να μην έχει διαταχθεί έρευνα για το ποιοι κρύβονται πίσω από την αρχική ανακοίνωση της ΕΛΑΣ για το περιστατικό, που διαστρέβλωνε σκόπιμα τα γεγονότα για να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον του θύματος.

· Είναι προσβλητικό να αποφαίνεται ο πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχουν καθόλου πολιτικές ευθύνες, αρνούμενος να αποδεχθεί τις παραιτήσεις των αρμόδιων υπουργών του. Οι πολιτικές ευθύνες είναι δεδομένο ότι υπάρχουν, έστω και μόνο για την παραδοσιακή ατιμωρησία των αστυνομικών που φθάνει μέχρι τη συγκάλυψη περιστατικών όπως η «ζαρντινιέρα» της Θεσσαλονίκης ή οι βασανισμοί μεταναστών στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας. Καλύπτοντας τους υπουργούς του, ο πρωθυπουργός αναλαμβάνει τις ευθύνες αυτές ο ίδιος προσωπικά.

· Είναι το λιγότερο υποτιμητικό για τη νοημοσύνη μας να δηλώνει αδυναμία η ιατροδικαστική έκθεση να διαπιστώσει κατά πόσο η σφαίρα που έκοψε τη ζωή του Αλέξη είχε ριχθεί κατευθείαν ή όχι.

· Είναι προκλητικό να λέει ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης μετά από όσα έχουν γίνει ότι «…θα συνεχίσει να κάνει αυτό που πρέπει…», όταν κανονικά θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί η κυβέρνηση.

Η ρίζα του κακού σχετικά με τη δολοφονία του Αλέξη βρίσκεται στις ίδιες τις αξίες και την κουλτούρα που, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, καλλιεργείται στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ.

· Η στρατιωτική δομή και εκπαίδευση, που επισήμως έχει η ΕΛ.ΑΣ. αντίθετα με τις περισσότερες ευρωπαϊκές αστυνομίες, συνδέεται άμεσα με τις αξίες της βίας και της αυταρχικής επιβολής. Αξίζει να ερευνηθεί περισσότερο η εκπαίδευση σε σώματα όπως οι Ειδικοί Φρουροί, ο ρόλος (και η εθνικότητα) ξένων εκπαιδευτών που είχαν κληθεί ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004 και η σύνδεσή τους με το διαβόητο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που τόσο επιλεκτικά αξιολογεί την ανθρώπινη ζωή.

· Ο συνδυασμός σταθερού μισθού με προοπτικές «δυναμικής επιβολής του νόμου» είναι αναπόφευκτο να ελκύει στην ΕΛ.ΑΣ. πλήθος ατόμων με βίαιη κουλτούρα. Όμως, χωρίς αποτελεσματικούς μηχανισμούς διαλογής που να αποκλείουν τέτοιους ανθρώπους από θεματοφύλακες των δικαιωμάτων μας, και χωρίς θεσμούς διαρκούς και ανεξάρτητης αξιολόγησης κάθε αστυνομικού για περιστατικά βίας και αυταρχισμού, η αστυνομία εύκολα μετατρέπεται σε εστία διαφθοράς και εγκληματικότητας, όπως συχνά διαπιστώνουμε ότι συμβαίνει.

· Οι τονωτικές ενέσεις στο «ηθικό» των αστυνομικών από υπουργούς όπως ο Β. Πολύδωρας, έχουν νομιμοποιήσει στα μάτια αρκετών την αντίληψη ότι η αστυνομία αποτελεί την καρδιά του κράτους και ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν κυρίως όσους δεν ενοχλούν την αστυνομία στο έργο της. Ο φόβος των ψήφων του Λ.Α.Ο.Σ. δεν έχει επιτρέψει καμιά συστηματική αναίρεση τέτοιων αντιλήψεων.

Η κρίση έχει προχωρήσει βαθύτερα, αφορά στις αξίες μιας κοινωνίας που δεν διασφαλίζει ότι τα παιδιά της θα ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον, ούτε καν εξασφαλίζει ότι θα επιβιώσουν αν έρθουν αντιμέτωπα με ένα ανεξέλεγκτο «όργανο της τάξης». Μια ουσιαστική πρωτοβουλία διαλόγου και αυτοκριτικής της πολιτικής ηγεσίας είναι ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ κίνηση που μπορεί να εκτονώσει την κοινωνική ένταση που έχει προκληθεί. Απευθύνουμε έκκληση στα ΜΜΕ να αναδείξουν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης και να επικεντρώσουν τη συζήτηση ακριβώς σε αυτά τα θέματα και να μην περιοριστούν στις σπασμένες βιτρίνες για λόγους εντυπωσιασμού.

Τώρα χρειάζεται να απαντήσουμε όλοι, τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικές οργανώσεις και οι πολίτες, στο κρίσιμο ερώτημα: πώς θα εκπαιδευτεί η αστυνομία ώστε να σέβεται τη ζωή των πολιτών, να προλαμβάνει αντί να πυροδοτεί την ένταση και τις συγκρούσεις, να χρησιμοποιεί μεθόδους αυτοσυγκράτησης, τεχνικές μη βίαιης επίλυσης κρίσεων και συγκρούσεων και μη χρήσης των όπλων; Ας μην ξεχνάμε ότι μια δημοκρατική κοινωνία έχει αναγνωρίσει, τουλάχιστον σε επίπεδο αξιακό και νομοθετικό, ότι ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο ον και ότι η ζωή κάθε ανθρώπου είναι πολύτιμη.

Αλλά και οι συνδικαλιστικοί φορείς και οι αστυνομικοί θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να σταματήσουν να χρεώνονται τις εγκληματικές συμπεριφορές ανθρώπων που δεν διστάζουν να αφαιρέσουν τη ζωή παιδιών όταν έχουν ως αποστολή να «προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία των πολιτών».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε, επίσης, άμεσα:

· Να δοθεί στη δημοσιότητα όλος ο υπηρεσιακός φάκελος του δράστη της δολοφονίας και του συνεργού του. Να απαντηθεί αν υπήρχαν καταγγελίες πολιτών για περιστατικά αστυνομικής βίας με συμμετοχή του, ποιοι τις είχαν χειριστεί και ποια ήταν η τύχη τους.

· Να ανακοινωθεί ποιοι αξιολόγησαν, επέλεξαν και διατήρησαν σε θέση Ειδικού Φρουρού σε περιοχή συχνών προστριβών και συγκρούσεων, έναν άνθρωπο γνωστό για βίαιη κουλτούρα και συμπεριφορά.

· Να διερευνηθεί αν υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις αστυνομικών, ιδιαίτερα σε ευαίσθητες περιοχές όπως τα Εξάρχεια.

· Να καταργηθεί η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση που δίνει τα δυνατότητα οπλοφορίας των σεκουριτάδων, ενός ιδιωτικού δηλαδή στρατού.

Παράλληλα θεωρούμε απαραίτητο να επανεξεταστούν:

· Η οπλοφορία των αστυνομικών και οι ασφαλιστικές δικλείδες για τη χρήση των όπλων τους με βάση μάλιστα το πλαίσιο αρχών που θέτει η σχετική σύμβαση του ΟΗΕ.

· Η σκοπιμότητα και ο ρόλος σωμάτων όπως οι Ειδικοί Φρουροί και τα Μ.Α.Τ.

· Η επιδεικτική παρουσία δυνάμεων καταστολής μέσα σε γειτονιές, που αποτελεί καθαρά ελληνικό φαινόμενο.

Εκφράζουμε τη συμπάθειά μας στους απλούς ανθρώπους που έχασαν στις καταστροφές ένα κομμάτι της ζωής τους. Θεωρούμε ότι οι υλικές καταστροφές δε μπορούν να συμψηφιστούν με την ανθρώπινη ζωή, καθώς οι πρώτες μπορούν κατά κανόνα να αποκατασταθούν ενώ η δεύτερη ποτέ. Οι ζημιές που προκλήθηκαν πρέπει και μπορεί να αποκατασταθούν με τη βοήθεια της πολιτείας αλλά ας μην επικεντρωθεί η συζήτηση στις υλικές ζημιές, όταν σήμερα, η ζημιά είναι πολύ βαθύτερη, είναι η ηθική κρίση που αναδεικνύεται με τη δολοφονία του νεαρού παιδιού.

Η ανελέητη χρήση, τέλος, χημικών αερίων από την αστυνομία, δείχνει πλήρη ασέβεια και για την υγεία των πολιτών. Ο χημικός αυτός πόλεμος δεν έχει αποδέκτες μόνο διαδηλωτές, αλλά και κατοίκους και εργαζομένους ευρύτατων περιοχών, ακόμη και ασθενείς νοσοκομείων. Αλλά και το κάψιμο μαγαζιών και κάδων πέρα από τις άλλες διαστάσεις που έχει, ευθύνεται σίγουρα για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας αλλά και της υγείας μας με βαρέα μέταλλα και διοξίνες.

Πιστεύουμε ότι μόνο η μη βίαιη δράση μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινωνίας, ν’ αλλάξει τα πράγματα και να δικαιώσει τη σύντομη ζωή του Αλέξη. Λογικές κοινωνικού πολέμου και αντιποίνων δίνουν ίσως προσωρινή διέξοδο σε συναισθήματα οργής, αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερες παράπλευρες απώλειες, από εκείνες που μας κάνουν να είμαστε αντίθετοι σε κάθε πόλεμο: Καταλήγουν σε θέαμα για τα ΜΜΕ (για τα οποία ό,τι δεν έχει βία και επεισόδια δεν αποτελεί είδηση), επισκιάζουν το θέμα της αστυνομικής βαρβαρότητας, οδηγούν σε αντιλήψεις ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τον αντίπαλο. Είμαστε πλήρως αντίθετοι με λογικές «συλλογικής» τιμωρίας από κάθε πλευρά. Θέλουμε οι κινητοποιήσεις για το θάνατο του Αλέξη να λειτουργήσουν όπως η Γένοβα του 2001, όπου ο όγκος και ο δυναμισμός της ειρηνικής διαδήλωσης κυριάρχησαν απέναντι στη βία και τα επεισόδια, και όχι όπως το Παρίσι του 2005 όπου οι εκτεταμένες καταστροφές άνοιξαν το δρόμο για την άνοδο του Σαρκοζύ στην εξουσία.

Η νεολαία αρνείται ένα μέλλον στο οποίο δε θα έχει ουσιαστικό ρόλο. Αρνείται να είναι άνεργη ή να φυτοζωεί με 700 ευρώ. Είδαμε τα τελευταία χρόνια ότι οργίζεται και με άλλο τρόπο: οργανώνει αυθόρμητες τεράστιες διαμαρτυρίες ενάντια στον εμπρησμό των δασών, κάνει μαζικές ποδηλατοπορείες διεκδικώντας δικαίωμα στην πόλη, συμμετέχει σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, σε εθελοντικές πρωτοβουλίες και κοινωνικές επιχειρήσεις (second hand, δίκαιου εμπορίου, βιολογικής γεωργίας). Δείχνει το δρόμο της δημιουργίας και της οικοδόμησης ενός άλλου κόσμου που είναι σήμερα εφικτός. Κι ας αναλογιστούν πόσο τους ενισχύουν το κράτος, οι δήμοι, το συνδικαλιστικό κίνημα κλπ.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία ελεύθερη από βία, μια κοινωνία που θα χρειάζεται όλο και λιγότερο την αστυνομική προστασία και την κρατική εξουσία.

· Το πρωί της Κυριακής αφιερώσαμε την τελευταία μέρα του συνεδρίου μας στο 15χρονο Αλέξη, τηρώντας σιγή στη μνήμη του και υιοθετώντας ψήφισμα για τη δολοφονία του.

· Με τη λήξη του συνεδρίου, το σύνολο των συνέδρων μας συμμετείχε στην πορεία από το Πολυτεχνείο προς την Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών.

· Αντί για στεφάνι στην κηδεία του, αποφασίσαμε να προσφέρουμε στη μνήμη του συμβολικό ποσό στη Διεθνή Αμνηστία θεωρώντας ότι ο αγώνας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι τώρα ακόμη πιο επίκαιρος.

· Ζητάμε ο Αλέξης να αναγνωριστεί ως θύμα τρομοκρατικής πράξης και η κηδεία του να γίνει με δημόσια δαπάνη

Η Εκτελεστική Γραμματεία