Μολυσμένα τα διασυνοριακά ποτάμια

Απο την zougla.gr

Νέστος, Αλιάκμονας και Αξιός εκπέμπουν SOS. Σύμφωνα με μελέτη, που εκπόνησαν μεταπτυχιακοί φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, οι ποταμοί είναι μολυσμένοι και η βιοποικιλότητα κινδυνεύει.

Για την εκτίμηση της οικολογικής κατάστασης επί ελληνικού εδάφους, πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες σε 8 σταθμούς, την περίοδο Ιουνίου-Ιουλίου 2008 και όπως προέκυψε, οι περισσότεροι σταθμοί βρίσκονται σε μέτρια οικολογική κατάσταση.

Όπως αναφέρει η καθηγήτρια στον Τομέα Ζωολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Μαρία Λαζαρίδου, η κατάσταση των ποταμών κρίθηκε μέτρια ως ελλιπής.

«Καλή βρέθηκε μόνον στους παραποτάμους του Νέστου, στο Γοργόπη του Αξιού και σε δυο μόνον σταθμούς, Πλατανιά και Κοκκινιά, του Αλιάκμονα» σημειώνει η κ. Λαζαρίδου.

Ο Αλιάκμονας

Ως αιτίες της ρύπανσης αναφέρει τη μη επεξεργασία βιομηχανικών και αστικών λυμάτων, καθώς και τα φράγματα, ενώ ξεκαθαρίζει ότι τα διασυνοριακά ποτάμια εισέρχονται μεν με φορτία ρύπων στη χώρα μας, αλλά η κατάστασή τους, τις περισσότερες φορές, χειροτερεύει.

«Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη διακρατικών συμφωνιών και η υλοποίηση συγκεκριμένων έργων για την αντιμετώπιση της ρύπανσης των ποταμών που χρόνο με τον χρόνο υποβαθμίζονται», τονίζει η κ. Λαζαρίδου.
Όπως προέκυψε από την μελέτη των μεταπτυχιακών φοιτητών Μ. Μαθιουδάκη, Τ. Φραγκουλίδου, Ε. Κουκίδου και Λ. Σκορδή, ο Αξιός εισέρχεται ρυπασμένος, αλλά κατά την καθοδική του ροή από τα ελληνικά σύνορα, δέχεται επιπλέον την επιβάρυνση από βιομηχανικά απόβλητα, αστικά λύματα, ενώ υπάρχει και έντονη αγροτική δραστηριότητα, με υδροβόρες καλλιέργειες και χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.

Το Νέστο μελέτησαν οι Λαμπρινή Κανλή, Αθηνά Πατσιά, Κωνσταντία-Αναστασία Κασάπη και Γαλάτεια Αγγελάκου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, η ποιότητα του νερού στους παραποτάμους είναι υψηλή ή καλή, ενώ η ποιότητα του νερού στους σταθμούς του κύριου ρου είναι μέτρια ή ελλιπής.

Όσον αφορά τέλος στον Αλιάκμονα ποταμό, από τη μελέτη των μεταπτυχιακών φοιτητών Β. Σωματαρίδου, Π. Χριστοφορίδη, Κ. Δόμβρη και Κ. Αποστολάκη, η ποιότητα των ρεόντων υδάτων βρέθηκε από «πολύ κακή» (Γκιόλι, Τάφρος 66) έως «καλή» (Κοκκινιά, Πλατανιά).