Συνέντευξη του Μ. Τρεμόπουλου στο Press-gr
Eίναι δικαιολογήμενα το πρόσωπο αυτών των εκλογών. Αγωγός της οργής και της πίκρας του μέσου Ελληνα, εκφραστής της νέας οικολογικής συνειδήσης που γεννάται στην πατρίδα μας ή απλώς μια trendy αντίδραση σε ενα παρηκμασμένο και βουτηγμένο στα σκάνδαλα πολιτικό σύστημα;
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος προσπαθεί να απαντήσει στο βασικό ερώτημα αν είναι οι "Οικολογοί Πράσινοι" το πολιτικό λαϊκο ποπ σουξέ της εποχής μας ή αποτελούν ενα νέο πολιτικό είδος. Ένα νέο πολιτικό μοντέλο που θα καταφέρει να θέσει ισχυρά και υλοποιήσιμα προτάγματα για το μέλλον του τόπου. Οι τελευταίες μετρήσεις τους δείχνουν μέσα στην επόμενη Ευρωβουλή με μειωμένα ποσοστά όμως. Οι απαντήσεις και η κρίση δική σας.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
Οι Οικολόγοι Πράσινοι εμφανίζονται σε πολλές δημοσκοπήσεις τρίτο κόμμα. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το στοιχείο εκείνο που σας διαφοροποιεί από τα άλλα κόμματα και αξίζει να σας επιλέξει ο ψηφοφόρος;
Το κεντρικό στοιχείο βέβαια είναι η προτεραιότητα στα ζητήματα του περιβάλλοντος και η οικοδόμηση ενός νέου τύπου πολιτικής γύρω από το κεντρικό διακύβευμα της συμφιλίωσης των ανθρώπινων κοινωνιών με τοφυσικό περιβάλλον, καθώς η οικολογική κρίση αρχίζει και λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις. Γύρω από αυτό το κεντρικό διακύβευμα προσπαθούμε να αρθρώσουμε την πολιτική μας και για την οικονομία, την ενέργεια, τις μεταφορές, τις διεθνείς σχέσεις και την ειρήνη, τηνυγεία, την παιδεία, κ.ο.κ.
Το τελευταίο διάστημα είναι της μόδας όλα τα πολιτικά κόμματα να μιλάνε για την προστασία του περιβάλλοντος. Όλοι αγωνιούν για τις κλιματικές αλλαγές. Για ποιο λόγο να εμπιστεύεται εσάς ο ευαισθητοποιημένος με το περιβάλλον πολίτης και όχι κάποιο άλλο κόμμα;
Ακριβώς γιατί κανένα άλλο κόμμα δεν θέτει την προστασία του περιβάλλοντος σε πρώτη προτεραιότητα, ούτε και διαμορφώνει την πολιτική του γύρω από αυτήν ως κεντρικό διακύβευμα. Και πρέπει να προσθέσουμε ότι τα περισσότερα κόμματα θέτουν ως πρώτη προτεραιότητα την ανάπτυξη και πολύ κατόπιν έρχεται το περιβάλλον. Εμείς λέμε ότι δεν είναι δυνατόν να εξακολουθούμε να συζητάμε τα προβλήματα που θέτει η οικονομική κρίση και η κρίση του συστήματος της ανάπτυξης χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις περιβαλλοντικές παραμέτρους. Μάλιστα, αν λάβουμε υπόψη ζητήματα χωροταξίας ή προστασίας των δασών (π.χ. σύμφωνα με τιςπροτάσεις των κομμάτων για την αναθεώρηση του άρθρου 24), τότε θα διαπιστώσουμε ότι αρκετά κόμματα, ιδιαίτερα προς το δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος, αγωνιούν μάλλον για το πώς θα ξεπουλήσουν περισσότερα φιλέτα από το εξαιρετικό ελληνικό φυσικό περιβάλλον για να μετατραπούν σε οικόπεδα. Ακόμη και ο κ. Καρατζαφέρης με δηλώσεις του είχε συμφωνήσει με τον κ. Μητσοτάκη για το ότι οι δασικές εκτάσεις και οι εκτάσεις με αραιό δάσος θα πρέπει να δοθούν για οικοδομική "ανάπτυξη". Τελικά, έχω την εντύπωση ότι η παρουσία και μόνο των Οικολόγων Πράσινων στην ελληνική πολιτική σκηνή εξαναγκάζει όλα τα υπόλοιπα κόμματα να "πρασινίσουν" περισσότερο τον πολιτικό τους λόγο. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το τι συνέβη με την πρόσφατη τηλεμαχία (debate) των πολιτικών αρχηγών.
Πολλοί σας προσάπτουν ότι ενώ στα ζητήματα της οικολογίας το πρόγραμμά σας είναι κάτι παραπάνω από αξιόπιστο και πλήρες, στα άλλα ζητήματα όμως όπως επί παραδείγματι η οικονομία τα πράγματα είναι νεφελώδη. Είναι έτσι; Και αν όχι ποιοι είναι οι βασικοί άξονες του προγράμματός σας για τα θέματα της οικονομίας, της απασχόλησης και της παιδείας;
Ορισμένοι θεωρούν ότι τα πράγματα είναι νεφελώδη γιατί προσπαθούμε να αρθρώσουμε έναν λόγο πέρα από το νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό, πέρα από τον καπιταλισμό και τον πάλαι ποτέ "υπαρκτό" σοσιαλισμό, με νέες ιδέες για κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, με σεβασμό στις τοπικές συνθήκες, πιο κοντά στην αντίληψη του "το μικρό είναι όμορφο" παρά στο χάϊδεμα του γιγαντισμού και του αυταρχισμού των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών.
Ειδικά για την οικονομία έχει αναπτυχθεί από όλα τα Ευρωπαϊκά Πράσινα Κόμματα η πρόταση για ένα πράσινο New Deal, με την έννοια των κοινωνικών παρεμβάσεων και παροχών που έγιναν μεταπολεμικά από τον Ρούσβελτ στις ΗΠΑ, αλλά προσανατολισμένο στην περιβαλλοντική προστασία. Το θεωρούμε ως ένα πρόγραμμα ανάγκης στις σημερινές συνθήκες και συμβιβασμού μεταξύ των διαφορετικών τάσεων του ευρωπαϊκού πράσινου κινήματος. Εμείς θα το θέλαμε πιο ριζοσπαστικό, αλλά νομίζω ότι μετά τις Ευρωεκλογές μπορούμε να το προσαρμόσουμε ακόμη περισσότερο στις δικές μας, τις ελληνικές συνθήκες. Αυτό το πράσινο New Deal κάνει λόγο για τη δημιουργία 5 εκατομμυρίων πράσινων θέσεων εργασίας σε όλη την Ευρώπη. Άρα πιστεύουμε ότι οι προσαρμογές της οικονομίας στην περιβαλλοντική προστασία μπορούν να δώσουν ώθηση στην απασχόληση. Όσον αφορά την Παιδεία, πέρα από την ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα των ελληνικών σχολείων και πανεπιστημίων, υποστηρίζουμε την αλλαγή τωνεκπαιδευτικών συνθηκών σε κατευθύνσεις πιο ανοιχτές, δημοκρατικές, οικολογικές, συμμετοχικές, βιωματικές, "παιδοκεντρικές", με λιγότερες εξετάσεις, άγχος και παραπαιδεία. Η ενίσχυση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες νομίζω ότι μπορεί να δώσει το έναυσμα για μια μικρή επανάσταση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Καταφέρατε κάτι πρωτόγνωρο. Να ενώσετε εναντίον σας τη λεγόμενη αριστερά, ΚΚΕ-ΣΥΝ, με την ακροδεξιά εναντίον σας. Πως σχολιάζετε αυτέςτις επιθέσεις; Και τι απαντάτε σε αυτούς που στοχοποιούν εσάς προσωπικά;
Είναι φανερό ότι η συγκινητική ανταπόκριση του κόσμου βάζει φυτίλια σεόλα τα κόμματα. Ωστόσο, εμείς δεν βάζουμε όλη την αριστερά στο ίδιο τσουβάλι, ούτε και τη συγκρίνουμε με την ακροδεξιά. Η ακροδεξιά πράγματι έχει αποδυθεί σε μια χυδαιότατη εκστρατεία, γεμάτη από φοβικά συμπλέγματα, προκαταλήψεις και χολή. Θεωρούμε ότι πρέπει να τεθεί μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας καθώς δεν έχει τίποτε ωφέλιμονα προσφέρει. Αρκετά κοντά με την ακροδεξιά θα πρέπει να τοποθετήσουμε και τον μικρό αλλά έξαλλο από το μένος του εναντίον μας χώρο που κινείται γύρω από το περιοδικό ΑΡΔΗΝ. Το ΚΚΕ μας εξέπληξε με το μένος των τοποθετήσεών του εναντίον μας. Εμείς πάντα πιστεύαμε ότι τα περιβαλλοντικά ζητήματα πρέπει να συνδυαστούν με τα εργατικά δικαιώματα, αλλά δεν είναι δυνατόν ποτέ να συμφωνήσουμε σε αυταρχικά, αντιπεριβαλλοντικά και αντιδημοκρατικά (και σε τελική ανάλυση αντεργατικά και απάνθρωπα) μοντέλα διακυβέρνησηςόπως το σταλινικό ή το μαοϊκό. Όπως και κάθε εξαγριωμένος και θυμωμένος άνθρωπος, το ΚΚΕ έχει χάσει τη ψυχραιμία του και το δίκιο του και χρησιμοποιεί επιχειρήματα που ούτε από νηφαλιότητα χαρακτηρίζονται, ούτε από ορθολογισμό, ενώ συχνά είναι και αντικρουόμενα. Τουλάχιστον όμως, δεν καταφεύγει σε χυδαίες προσωπικές επιθέσεις και κρατάει ένα επίπεδο πολιτικής κριτικής. Τέλος, στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατούν αρκετά πολύμορφες συνθήκες και άλλες συνιστώσες (ιδιαίτερα εκείνες που αντιστάθηκαν με νύχια και με δόντια στην οικολογικοποίηση του κόμματος) μας χτυπούν αλύπητα, την ίδια στιγμή που άλλες δείχνουν μέχρι και συμπάθεια στις προσπάθειές μας και διάθεση για αναβάθμιση των μελλοντικών συνεργασιών μας σε τοπικέςπρωτοβουλίες και κοινωνικά κινήματα. Όσον αφορά εκείνους που με στοχοποιούν προσωπικά, θα ήθελα να αναλογιστούν την ευθύνη τους, καθώς προσβάλλουν μαζί με μένα καιχιλιάδες συμπολίτες τους που κινητοποιήθηκαν στην υπόθεση της πολιτικής οικολογίας. Δεν είναι αυτός τρόπος για να γίνεται πολιτική και είναι λογικό η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να αισθάνεται αποστροφή.
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι δυστυχώς για μένα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Στα 34 χρόνια που ασχολούμαι με τα ζητήματα του περιβάλλοντος και της οικολογίας στάθηκα προσωπικά, αλλά και με τους φίλους μου στην Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης και στις υπόλοιπες οικολογικές και καταναλωτικές οργανώσεις που συμμετείχα, εμπόδιο σε ποικιλώνυμα συμφέροντα και νοοτροπίες που κινητοποιούνταν ενάντια στο περιβάλλον και σε ανθρώπινα δικαιώματα και αισθάνθηκα όχι μόνο το μένος τους, αλλά και τις διώξεις που εξαπέλυσαν εις βάρος μου. Δεν πτοήθηκα ποτέ και ούτε θα πτοηθώ και τώρα. Μάλιστα, στις προηγούμενες νομαρχιακές εκλογές, μια αντίστοιχη εκστρατεία εναντίον μου είχε ως αποτέλεσμα να διπλασιάσει τη δύναμή του ο συνδυασμός μας της Οικολογίας - Αλληλεγγύης. Μετά τις 7 του Ιούνη ελπίζω ότι θα τους αντιμετωπίζω με ανανεωμένες συνθήκες υποστήριξης και αλληλεγγύης.
Πώς σχολιάζετε την στάση των δύο κομμάτων εξουσίας που την στιγμή που εμπορεύονται την οικολογική συνείδηση του πολίτη προχωρούν σε χαριστικές ρυθμίσεις στον ιδιοκτήτη του Grand Resort στο Λαγονήσι επιτρέποντας του να χτίζει πισίνα στην θάλασσα και παράλληλα να του εκδίδουν απαλλακτικά βουλεύματα για πρόστιμα απο την Πολεοδομία Μαρκοπούλου όπως αποκάλυψε η εκπομπή Κίτρινος Τύπος;
Ενώ το συγκρότημα τελούσε υπό την αιγίδα του κράτους στη δεκαετία τουʽ90 πέρασε στον ιδιωτικό τομέα, εξασφαλίζοντας ένα καθεστώς που διασφάλιζε το απυρόβλητο. Η νέα ιδιοκτησία αποφάσισε να προβεί σε επεκτάσεις και να μπαζώσει τη θάλασσα για να κατασκευάσει πισίνα εντός νησίδας, με τη στήριξη της κυβέρνησης Καραμανλή. Εκτενή συρματοπλέγματα αφαιρούν το δικαίωμα από τους πολίτες να κάνουν χρήσητης θάλασσας. Με την ανοχή των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, εκδόθηκε το 2005 απαλλακτικό βούλευμα, με το οποίο αθωώθηκε ο επιχειρηματίας για την κατασκευή της παράνομης θαλάσσιας πισίνας ενώ ο δήμαρχος Καλυβίων, λόγω των αγώνων του κατά των αυθαιρεσιών, υφίσταται πλήθος διώξεων. Μαθαίνουμε ότι η οικολογική καταστροφή που συντελέσθηκε στον αιγιαλό εξαφάνισε την θάλασσα, με τόνους άμμου και τσιμέντου. Δυστυχώς δεν πρωτοτυπούν: όλη η Ελλάδα υποφέρει από τέτοιες αυθαιρεσίες με τις ευλογίες των κυβερνώντων και συχνά την ανοχή της αυτοδιοίκησης. Και αυτό θα σταματήσει μόνο με την πολιτική συγκρότησηενός αυτόνομου οικολογικού πολιτικού πόλου, που θα ελέγχει τις εξουσίες και θα επιβάλλει αειφόρες πολιτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου