Πλαστικό μελίσσι

Απο τα Νέα

(στη φωτογραφία είναι σφήκα και όχι μέλισσα... αλλά ας ειναι κι έτσι)

Άρχισε σαν χόμπι από τους πιο τολμηρούς, αλλά χάρις στην κατασκευή ενός μελισσιού από πλαστικό, οι μελισσοκόμοι της πόλης αυξήθηκαν ασκώντας την τέχνη της μελισσοκομίας σε αυλές, ταράτσες και μπαλκόνια. Για να έχουν το δικό τους μέλι, αλλά και να σώσουν χιλιάδες μέλισσες από τον αφανισμό.

Είναι μάλλον τα πιο βολικά κατοικίδια. Ο ιδιοκτήτης τους δεν χρειάζεται να αναζητήσει τροφή για να τα ταΐσει ή να τα βγάλει βόλτα και είναι απολύτως ικανά να φροντίζουν μόνα τον εαυτό τους. Η μόνη δυσκολία είναι να τα βαφτίσει κανείς και να θυμάται απ΄ έξω όλα τα ονόματα. Ασφαλώς αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που οι μελισσοκόμοι της πόλης αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς τελευταία. Αλλά σε αυτούς τους λόγους πρέπει να προστεθεί ένας βασικός: χάρις στο πλαστικό μελίσσι που μπορεί να τοποθετηθεί στην αυλή, την ταράτσα ή το μπαλκόνι, οι άνθρωποι της πόλης μπορούν να έχουν επιτέλους το δικό τους μέλι. Κι επειδή η μελισσοκομία είναι μια τέχνη με τα δικά της μυστικά, σε πολλά μέρη διοργανώνονται μαθήματα και έχουν μάλιστα ένα κοινό χαρακτηριστικό: οι αιτήσεις εγγραφής είναι πάρα πολλές. Η νέα τάση έχει την πλήρη υποστήριξη των ειδικών. Καθώς ο πληθυσμός των μελισσών μειώνεται παγκοσμίως, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι ταράτσες και τα μπαλκόνια είναι ιδανικά μέρη για να φιλοξενηθούν υγιείς και γερές μέλισσες χάρις στη μεγάλη ποικιλία λουλουδιών σε γειτονικά πάρκα και κήπους. Όσοι φοβούνται το κεντρί τους, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι αν δεν τις πειράξει κανείς, δεν υπάρχει περίπτωση να τον τσιμπήσουν.

Για τους μελισσοκόμους της πόλης δημιουργήθηκε ένα ειδικό μελίσσι. Είναι από πλαστικό και μοιάζει με την εξωτερική μονάδα του κλιματιστικού. Το καπάκι του αποσπάται εύκολα, επιτρέποντας τον έλεγχο και τη συντήρηση του μελισσιού. Το μέγεθός του είναι διπλάσιο από το παραδοσιακό μελίσσι, παρέχοντας απεριόριστο χώρο στην αποικία για να αναπτυχθεί χωρίς συνωστισμό. Τα πλαστικά μέρη καθαρίζονται εύκολα και είναι ανθεκτικά σε διάφορα έντομα και μικροοργανισμούς που πολλές φορές καταστρέφουν τα ξύλινα μελίσσια. Τα τρία επίπεδα στο εσωτερικό του διαχωρίζονται από κενό αέρα, επιτρέποντας στις μέλισσες να διατηρήσουν τους 35 βαθμούς Κελσίου που χρειάζονται για την αναπαραγωγή τους.

Σπιτικό μέλι
Η 32χρονη Κέιτ Σόλομον διατηρεί το δικό της μελίσσι στην ταράτσα του σπιτιού της που βρίσκεται σε μια συνοικία του Βόρειου Λονδίνου. Όπως λέει, οι γείτονές της δυσκολεύθηκαν να αντιληφθούν την παρουσία των μελισσών, καθώς τα αγαπημένα της κατοικίδια σπάνια κατεβαίνουν στον δρόμο. Άρχισε την κατασκευή της αποικίας τον Μάιο με 20.000

μέλισσες και σήμερα έχουν φτάσει τις 60.000. Έπειτα από έξι βδομάδες μελισσοκομίας έβγαλε 12 βάζα μέλι και περιμένει πολύ περισσότερα αυτό τον μήνα. «Απολαμβάνω να παρακολουθώ τις συνήθειές τους», λέει. «Καθαρίζουν την κυψέλη τους συνεχώς, απομακρύνοντας τις νεκρές μέλισσες». Κι όπως μπόρεσαν να διαπιστώσουν οι «Τimes», το μέλι της Κέιτ Σόλομον δεν είναι καθόλου κακό. Έχει μια λεπτή γεύση από εσπεριδοειδή και ίχνος συντηρητικών.