ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ

Η παγκόσμια μέρα Νερού υπάρχει και φέτος για να υπενθυμίσει σε ένα κράτος που σκοπεύει να παραχωρήσει σε ιδιωτικά συμφέροντα τη διαχείριση πολύτιμων φυσικών πόρων που χρησιμοποιούνται για υδρευτικούς σκοπούς, με ότι συνεπάγεται αυτό για την αειφορική χρήση τους ότι το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και δεν πρέπει να στοχεύει στη μεγιστοποίηση των κερδών. Εμείς ως Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας πιστεύουμε ότι η σημερινή κρίση του νερού αφορά την ποσότητά, την ποιότητά και και την δυνατότητα να μπορούν όλοι όσοι το χρειάζονται να έχουν πρόσβαση σ' αυτό.
Το νερό του Πηνειού μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιείται και για την αγροτική παραγωγή αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχόμαστε να μην υπάρχει ένα μόνιμο σύστημα ελέγχου των νιτρικών και άλλων ουσιών, δεν θα πρέπει να δεχόμαστε να μην υπάρχει σύστημα ελέγχου για την διάθεση απορριμάτων στις όχθες του ποταμού, δεν θα πρέπει να δεχόμαστε να μην υπάρχει ένα σύστημα συγκέντρωσης των συσκευασιών των φυτοφαρμάκων. Η κρίση στη διαχείριση του νερού που προέρχεται από την χρήση των αποστραγγιστικών καναλιών ως αρδευτικών, τα αρδευτικά κανάλια δεν είναι στεγανά, τα αρδευτικά έργα γίνονται αποσπασματικά χωρίς ένα τοπικό σχεδιασμό, δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης του μεγαλύτερου ποσοστού των χειμερινών υδάτων. Αυτή η κρίση στη διαχείριση του νερού έχει σημαντική επιρροή στη κρίση που έχουν σήμερα οι τοπικές αγροτικές οικονομίες γιατί επηρεάζει την ποσότητα την ποιότητα αλλά και το κόστος του νερού.

Επικαλούμενοι λοιπόν, την ανάγκη οικολογικής φρόνησης ζητούμε:

Να προχωρήσει αποφασιστικά ένα πλήρες σχέδιο για την απορρύπανση των υδάτων στη ΠΕ Λάρισας.

Να ελεγχθούν πραγματικά οι απορρίψεις αποβλήτων στερεών και υγρών σε υδάτινα σώματα.

Να ελέγχονται μόνιμα τα υδάτινα σώματα για ρύπους.

Η διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι η ρύθμιση της ζήτησης σε σχέση με την προσφορά. Κι η προσφορά δεν αποτιμάται πλέον με την ποσότητα αλλά με την ποιότητα, δηλαδή τη συνολική κατάσταση του υδάτινου πόρου. Μόνον με αυτό τον τρόπο η διαχείριση μπορεί να γίνει αειφορική. Προσδοκούμε, λοιπόν, σε θεσμικά μέτρα και εργαλεία, όπως και στην απαραίτητη πολιτική βούληση προκειμένου αυτά να υλοποιηθούν, αναμένουμε η διαβούλευση να γίνει ουσιαστική και να μην παραμείνει μια επιβεβλημένη «τυπική διαδικασία». Γιατί αν δεν πεισθούν οι χρήστες του νερού για την αναγκαιότητα τους, τα μέτρα θα μείνουν μόνο στα σχέδια.

Τέλος, με δεδομένη την διεθνή αποτυχία τέτοιων σχεδίων, υψώνουμε τη φωνή μας ενάντια σε κάθε ιδιωτικοποίηση πηγών και δικτύων διανομής πόσιμου νερού.