Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Πολύ καλό! οικολογική αλληλέγγυα γεωργία

http://omotrapezoi.blogspot.com/

Ζούμε στη Θεσσαλονίκη και παραγγέλνουμε ως χαλαρή ομάδα κηπευτικά, αλεύρι, ψωμί (και σιγά-σιγά κι άλλα πράματα) απευθείας από κοντινούς παραγωγούς που καλλιεργούν ήπια τη γη. Έτσι, εμπιστευόμαστε αυτά που τρώμε, τους βοηθάμε να μείνουν στον τόπο τους και να κάνουν αυτό που αγαπούν, αποκεντρώνουμε, συνδεόμαστε, αλληλο-φροντιζόμαστε. Και ελευθερωνόμαστε από το μεσάζοντα.

Πώς δουλεύει αυτή η ιστορία;

Σχεδόν κάθε βδομάδα, συντονίζουμε μια νέα παραγγελία. Τα παραλαμβάνουμε απευθείας απ'τον παραγωγό. Και τα μοιράζουμε χέρι-χέρι. Τόσο απλά. Δείτε στην Αθήνα τη θαυμάσια προσπάθεια του Σπόρου, από το 2004.

Γιατί "μπαίνουμε στον κόπο";

Γιατί δεν είναι κόπος. Γιατί μας πνίγει η παθητικότητα. Γιατί μας τσατίζει η έλλειψη γνώσης (και η παραπλάνηση) για το τι τρώμε, τι ταΐζουμε τα μικρά, τι βάζουμε στο πιάτο του ανήμπορου συγγενούς. Γιατί μας στενεύει στο γιακά η απρόσωπη σχέση στο σούπερ μάρκετ. Γιατί δεν είναι κόπος.

Πάνω απ'όλα ...

γιατί, αλλάζοντας το σύστημα διατροφής, ρίχνουμε τις δικές μας ρίζες στο χώμα. Οι παππούδες μας πρόλαβαν να θερίσουν με τα χέρια τους. Οι πατεράδες μας βοσκούσαν πρόβατα και είχαν μπαχτσέδες. Ακόμα και τώρα, εβδομηντάρηδες, βάζουν ντοματιές όπου βρουν δυο μέτρα χώρο. Οι μανάδες μας πρόλαβαν να βγάλουν την πέτσα απ'το γάλα. Εμείς οι ίδιοι προλάβαμε να παίξουμε με τα χώματα και τα σκουλήκια, πριν μας σφίξουν τα τσιμέντα. Νιώθουμε την ανάγκη να προλάβουν και οι επόμενες γενιές, παιδιά δικά μας ή των άλλων. Θέλουμε να διακόψουμε την πορεία προς μία ολοένα πιο παθητική, αλλοτριωμένη ζωή στην πόλη.

...κάνουμε κάτι χειροπιαστό κι ανθρώπινο

Βρισκόμαστε στη φάση της αρχικής δημιουργίας, μαθαίνουμε από λάθη και θέλουμε ενεργούς συμμετόχους.

Αν θέλετε να πείτε οτιδήποτε ή να μπείτε στο κόλπο, μπορείτε να σχολιάσετε επιτόπου ή να στείλετε mail. Δύο πράγματα κρατήστε: 1) Παίρνουμε μόνο προϊόντα στην εποχή τους. 2) Θα χρειαστεί να συμμετάσχετε στη διανομή. Μου τα φέρνεις σήμερα εσύ, θα σου τα φέρω αύριο εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου