Μετά από μιάμιση βδομάδα διακομματικών τραγικών παλινωδιών, η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι πια παρελθόν. Στα δύο χρόνια της απέτυχε να διαχειριστεί την κρίση και της επιπτώσεις της στην κοινωνία. Η χώρα –ίσως και η Ευρωπαϊκή ενοποίηση- βρίσκονται μπροστά σε κινδύνους αδιανόητους πριν ένα ή δύο χρόνια.
Η ευθύνη βέβαια για την κατάσταση βαρύνει συνολικά το πολιτικό σύστημα και ιδίως τα δύο κόμματα που κυβερνούν δεκαετίες τώρα. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούσαν όχι μόνο στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική “διεξόδου” από την κρίση αλλά και σε επιμέρους εγκληματικές επιλογές όπως η τακτοποίηση των αυθαιρέτων ή η σαρωτική οικοπεδοποίηση και εκποίηση δημόσιων εκτάσεων. Η συναίνεσή τους στην μεταβατική αυτή κυβέρνηση, και μάλιστα χωρίς αυτοκριτική διάθεση, δεν εμπνέει δυστυχώς αισιοδοξία για μια βιώσιμη διέξοδο από την κρίση ούτε βέβαια για μια ουσιαστική εμφάνιση κουλτούρας συνεργασιών στην πολιτική μας ζωή.
Αυτό που χρειάζεται να κάνει η υπό συγκρότηση κυβέρνηση είναι να διασφαλίσει τα επείγοντα συμφέροντα της κοινωνίας, δηλαδή την καταβολή της 6ης δόσης και την αποτροπή ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας και εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Για το λόγο αυτό και μόνο από την αρχή είχαμε χαρακτηρίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως το «μικρότερο κακό».
Η σημερινή Βουλή είναι τραγικά αναντίστοιχη των σημερινών πολιτικών επιλογών του ελληνικού λαού και σε καμία περίπτωση δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύσει τη χώρα για τις ερχόμενες δεκαετίες. Η επικύρωση της νέας Δανειακής Σύμβασης πρέπει να γίνει από τη νέα Βουλή που θα έχει τη νωπή εντολή, από εκλογές που πρέπει να γίνουν το συντομότερο δυνατό. Στη μεταβατική αυτή περίοδο, όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να τοποθετηθούν αναλυτικά και δημόσια επί της Δανειακής Σύμβασης, να καταθέσουν τις εναλλακτικές προτάσεις τους και να εξηγήσουν πώς σκοπεύουν να τις διαχειριστούν. Η συγκυρία είναι πολύ κρίσιμη και δεν έχουμε πια κανένα περιθώριο για μια προεκλογική περίοδο «από τα παλιά». Χρειαζόμαστε επιτακτικά αλλά για μια ουσιαστική και νηφάλια αντιπαράθεση οπτικών και στρατηγικών για της προοπτικές της χώρας.
Κρίσιμα ερωτήματα της κοινωνίας συνοδεύουν την κυβέρνηση αυτή στην πορεία προς τις εκλογές:
- Θα αλλάξει την κατανομή των βαρών στην κοινωνία από τα υφιστάμενα κοινωνικά άδικα μέτρα;
- Θα απαιτήσει από τους εταίρους μας στην ΕΕ ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους για τη χώρα μας;
- Θα εξηγήσει στους πολίτες γιατί απέτυχαν οι οδυνηρές θυσίες τους τα τελευταία δύο χρόνια;
- Θα διαπραγματευτεί με την ΕΕ ένα ευρωπαϊκά συντονισμένο πρόγραμμα επενδύσεων για την τόνωση της οικονομίας και τη στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση;
- Θα είναι ο (εκ των πραγμάτων πριν τις εκλογές) προϋπολογισμός για το 2012 βασισμένος σε πραγματικά δεδομένα και επικεντρωμένος στην αύξηση των δημόσιων εσόδων με πάταξη της παραοικονομίας, αλλά και σε περικοπές περιττών δαπανών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους εξοπλισμούς;
- Θα υιοθετηθεί μια άλλη λογική για την τόνωση της οικονομίας, με έμφαση στην αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας, στην πράσινη οικονομία και καινοτομία, στις υποδομές περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας;
- Θα δώσει δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας ξεκινώντας από την πλήρη ενημέρωση των πολιτών και την προώθηση διαφάνειας σε όλους τους τομείς.στις πρακτικές και στην ενημέρωση των πολιτών;
- Θα θεσπίσει την απλή αναλογική ως το εκλογικό σύστημα των ερχόμενων εκλογών προκειμένου να ενισχυθεί η διαμόρφωση συναινέσεων;
Η υπό συγκρότηση κυβέρνηση παρά το βραχύβιο της δεν πρέπει να ξεχνά ότι δεν έχει άλλα περιθώρια χαμένου χρόνου απέναντι στην κοινωνία και τις προοπτικές της χώρας: διαδέχεται κυβερνήσεις που σπατάλησαν όλο το πολιτικό τους κεφάλαιο, αφήνοντας μας δίχως ανοχές και αντοχές.
Στο χέρι της είναι να αποδείξει πως μπορεί να υπερβεί τις παλαιοκομματικές μεθόδους και υπονομεύσεις, όπως εκείνες που υπέστη η ανάλογή της πριν εικοσιένα χρόνια, κυβέρνηση Ζολώτα.
Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου