Κίσσαβος: Χιονοδρομικό κέντρο και διανοίξεις αυτοκινητοδρόμων ή ήπια τουριστική ανάπτυξη;;

Με αφορμή τις τελευταίες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις κάποιοι σκέφτονται με ποιο τρόπο θα μπορούν πλέον να βγάλουν εύκολα κέρδη. Οι προτάσεις πολλές και μέσα σ’ αυτές η δημιουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων. Στην περιοχή μας, ο Κίσσαβος, που ήταν και στο παρελθόν επίκεντρο του ενδιαφέροντος, είναι ο ορεινός όγκος που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Υποστηρίζεται από πολλούς ότι η λύση για τουριστική ανάπτυξη στον εν λόγω ορεινό όγκο είναι η διάνοιξη ασφαλτόδρομων και η δημιουργία χιονοδρομικού κέντρου. Προτείνεται μάλιστα η οδική σύνδεση των χωριών Σπηλιά, Καρίτσα, Μελιβοία, Μεγαλόβρυσο, Ανατολή μεταξύ τους καθώς και με την κορυφή του Κισσάβου με ασφαλτόστρωση.

Σαφώς, πρέπει να υπάρξει σύνδεση μεταξύ των χωριών με καλύτερους δρόμους πρώτα απ’ όλα για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής, όμως, είναι αφελές να προτείνει κανείς διάνοιξη ασφαλτόδρομων που θα κοστίσουν εκατομμύρια ευρώ, σε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο. Οι δρόμοι που ήδη έχουν ανοιχθεί σχεδόν μέχρι την κορυφή του βουνού, προκαλούν προβλήματα που, εκτός από την καταστροφή της ορεινής φύσης και την αντιαισθητική εικόνα που δημιουργούν, έχουν ως συνέπεια σε πολλές περιοχές του βουνού, ακόμα και μέσα σε φαράγγια και ρέματα, να έχουν μεταφερθεί απορρίμματα (ακόμα και ψυγεία και πλυντήρια έχουν πεταχτεί) και οι όμορφες αυτές περιοχές να έχουν μετατραπεί σε χωματερές με πολλούς ακόμα κινδύνους (πυρκαγιές, μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα κ.ά.).

Επίσης, για να κατασκευαστεί ένα χιονοδρομικό κέντρο χρειάζεται διάνοιξη δεκάδων χιλιομέτρων ασφαλτόδρομων σε δασικές ή αλπικές ορεινές ζώνες, κατασκευή κτιρίων σε δεσπόζουσες αλπικές τοποθεσίες, ισοπέδωση πλαγιών για τις πίστες και τέλος, εγκατάσταση πυλώνων (5-15 μέτρων ψηλοί) και συρματόσχοινων για τα δεκάδες lift. Άρα, είναι το λιγότερο ανόητο να μιλά κανείς για χιονοδρομικά σε περίοδο κλιματικής αλλαγής και ενώ ξέρουμε πως η περίοδος χιονόπτωσης στον εν λόγω ορεινό όγκο είναι πολύ μικρή. Διαρκεί μόλις ένα με τρεις μήνες το χρόνο. Πολλές φορές μάλιστα βαφτίζονται εκπαιδευτικά τέτοια χιονοδρομικά κέντρα επειδή δεν επιτρέπεται, σύμφωνα με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, η δημιουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων. Έτσι αυτά βαφτίζονται «εκπαιδευτικές πίστες» ώστε να μπορέσουν να επιχορηγηθούν.

Στη Γαλλία, μια χώρα όπου παραδοσιακά το σκι αποτελεί μια από τις βασικότερες μορφές τουρισμού, βρίσκεται υπό επανεξέταση το μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης. Ολοένα και περισσότεροι χιονοδρομικοί σταθμοί της Γαλλίας εγκαταλείπονται λόγω έλλειψης χιονιού με τις μηχανολογικές εγκαταστάσεις ερειπωμένες και σκουριασμένες.

Αντίθετα υπάρχουν εναλλακτικές μορφές ήπιου τουρισμού που έχουν μικρότερο κόστος κατασκευής και λειτουργίας, δεν επιβαρύνουν το ορεινό οικοσύστημα και αναπτύσσονται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, όπως για παράδειγμα η αναρρίχηση, το ράφτιν, το καγιάκ, η ποδηλασία, το ορειβατικό σκι, σκι αντοχής στους υφιστάμενους δασικούς δρόμους, η πεζοπορία σε σηματοδοτημένα μονοπάτια, οι παραδοσιακοί οικισμοί, κλπ. Παραδείγματα πετυχημένης εναλλακτικής τουριστικής ανάπτυξης αποτελούν η Κάλυμνος και τα Μετέωρα που, λόγω των σημαντικών αναρριχητικών πεδίων που διαθέτουν, έχουν αναδειχθεί σε παγκόσμιους αναρριχητικούς προορισμούς. Επίσης το Πάπιγκο και η Κόνιτσα, όπου οι παραπάνω φιλικές προς το περιβάλλον δραστηριότητες αναπτύσσονται όλο το χρόνο. Έτσι υπάρχει πραγματική άνθιση της τοπικής οικονομίας

Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε ολοκληρωμένες και δοκιμασμένες λύσεις για την ορθή χρήση και συνύπαρξή μας με το περιβάλλον.

Με εκτίμηση Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας