Κι όμως, στις δημοσκοπήσεις καταφέρνουν να συγκεντρώνουν ποσοστά τα οποία κινούνται κοντά ή και πάνω από το κατώφλι του 3% που απαιτείται για την είσοδο στην Βουλή. Οι Οικολόγοι-Πράσινοι αποτελούν ένα μεγάλο ερωτηματικό για πολλούς. Ποιοι είναι, ποιες πολιτικές πρεσβεύουν, τι προσδοκούν. Ελάχιστοι γνωρίζουν τα πρόσωπα του συγκεκριμένου πολιτικού φορέα παρ' ότι αυτός καταφέρνει να επιλέγεται ακόμα και από το 4% των ερωτώμενων (δημοσκόπηση Marc 18/1/09) σε κάποιες μετρήσεις. Σε κάποιες άλλες εμφανίζονται με ποσοστά που κινούνται οριακά για την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση (GPO 3,1% 22/12/08) ή λίγο κάτω από αυτήν (MRB 2,2% 6/10/2008 ή Metron 2,2% 5.9.2008). Ενδεικτικά να σημειώσουμε πως οι πιο πρόσφατες μετρήσεις (Alco, Focus, Marc, Public Issue) έδειξαν ποσοστά στους Οικολόγους που ξεκινούν από 2,1% και φθάνουν στο 3,5%.
Αν και στις επόμενες ευρωεκλογές επιβεβαιωθεί η στάση πολλών ψηφοφόρων να απομακρύνονται από παραδοσιακές κομματικές γραμμές, οι Οικολόγοι έχουν πολλές πιθανότητες να μπουν στην Ευρωβουλή.
Αν και στις επόμενες ευρωεκλογές επιβεβαιωθεί η στάση πολλών ψηφοφόρων να απομακρύνονται από παραδοσιακές κομματικές γραμμές, οι Οικολόγοι έχουν πολλές πιθανότητες να μπουν στην Ευρωβουλή.
6 χρόνων και μερικών εβδομάδων...
Το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος έγινε τον Δεκέμβριο του 2002. Τότε προέκυψε η ονομασία «Οικολόγοι Πράσινοι».
* Τον Ιούνιο του 2004 κατέβηκαν στις Ευρωεκλογές, συγκεντρώνοντας ποσοστό 0,67%.
* Τον Οκτώβριο του 2006 συμμετείχαν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και συνεργάστηκαν με τοπικά ψηφοδέλτια. Μόνο στη Θεσσαλονίκη υπήρχε αυτόνομο ψηφοδέλτιο, με την επωνυμία «Οικολογική αλληλεγγύη» (συγκεντρώνοντας 4,6% βγήκαν δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι). Στην Αθήνα κατέβηκαν επίσης χωρίς συνεργασίες ως «Οικολογική Αθήνα», κερδίζοντας ποσοστό 1,4%.
* Τον Σεπτέμβριο του 2007 στις εθνικές εκλογές πήραν 75.502 ψήφους (1,05%) και ήταν το 6ο στη σειρά κόμμα (πρώτο εξωκοινοβουλευτικό).
* Τον Ιούνιο του 2004 κατέβηκαν στις Ευρωεκλογές, συγκεντρώνοντας ποσοστό 0,67%.
* Τον Οκτώβριο του 2006 συμμετείχαν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και συνεργάστηκαν με τοπικά ψηφοδέλτια. Μόνο στη Θεσσαλονίκη υπήρχε αυτόνομο ψηφοδέλτιο, με την επωνυμία «Οικολογική αλληλεγγύη» (συγκεντρώνοντας 4,6% βγήκαν δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι). Στην Αθήνα κατέβηκαν επίσης χωρίς συνεργασίες ως «Οικολογική Αθήνα», κερδίζοντας ποσοστό 1,4%.
* Τον Σεπτέμβριο του 2007 στις εθνικές εκλογές πήραν 75.502 ψήφους (1,05%) και ήταν το 6ο στη σειρά κόμμα (πρώτο εξωκοινοβουλευτικό).
Φ.Κ.
18+2 θέσεις για μια «πράσινη συμφωνία»
Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
Επιδιώκουν την ενίσχυση - υπεράσπιση ενός κράτους δικαίου ως ασπίδα απέναντι στις επιλογές του αυταρχισμού, θεωρούν απαραίτητο τον χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας ως ένα βήμα για την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας και υποστηρίζουν τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, με ελάφρυνση της φορολόγησης στην εργασία.
Μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος οι Οικολόγοι Πράσινοι κατεβαίνουν στις ευρωεκλογές προτείνοντας μια νέα πράσινη συμφωνία (green new deal) που θα είναι -όπως λένε- ένα «πράσινο χαλινάρι» στην ανεξέλεγκτη αγορά και οικονομία που βασίζεται σε φούσκες.
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, που εξελέγη πρώτος για το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος, είναι αισιόδοξος για την πολιτική πορεία τους γιατί όπως είπε: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν δημιουργήθηκαν εκ των υστέρων για να διαχειριστούν, υπό την πίεση του χρόνου, μια εκλογική επιτυχία, αλλά οργανώθηκαν σε βάθος χρόνου. Αποδείξανε ότι μπορούν να διδαχτούν από τα λάθη τους. Η συμμετοχή μας στις ευρωεκλογές του 2004 βοήθησε καθοριστικά στη συσπείρωση του χώρου και η ανάδειξή μας στις εθνικές εκλογές του 2007 ως πρώτου από τα κόμματα που δεν εξέλεξαν βουλευτή αποτέλεσε μία νέα βάση για μας.
Οι «δύο πυλώνες»
Θέλουμε να φτιάξουμε τους καιρούς μας, να ζήσουμε καλύτερα, αλλά να σώσουμε και λίγο από το αύριο που μας κλέβουν», τόνισε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος προσθέτοντας: «Για μας η ποιότητα ζωής και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι οι δύο πυλώνες της πολιτικής μας».
Ιδού μερικές από τις θέσεις τους -όχι και τόσο γνωστές- για την πολιτική, την οικονομία, το περιβάλλον, την κοινωνία, τη δημοκρατία.
1 Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές, καθώς και σε όλες τις βαθμίδες της αυτοδιοίκησης. Για να εκλείψει η αντίληψη περί κατάληψης κάθε φορά των χρυσοφόρων θέσεων της διοίκησης.
2 Περιορισμένος αριθμός θητειών σε όλα τα δημόσια αξιώματα.
3 Ουσιαστική εφαρμογή της διεθνούς συνθήκης του Aarchus, καθώς και της ευρωπαϊκής οδηγίας που προβλέπει ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφόρηση.
4 Υιοθέτηση λογισμικού ανοικτού κώδικα σε όλο τον δημόσιο τομέα και δημοσιοποίηση στο Διαδίκτυο όλων των αποφάσεων και των συνεδριάσεων δημόσιων οργάνων (κυβέρνησης, υπουργείων, δημόσιων οργανισμών, αυτοδιοίκησης κ.ά.) και των δημόσια χρηματοδοτούμενων ερευνών.
5 Κατοχύρωση της ελεύθερης έκφρασης όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Η παιδεία να είναι ανεξάρτητη από τις σκοπιμότητες της εθνικής και θρησκευτικής διαπαιδαγώγησης.
6 Μηδενισμός του φόρου μεταβίβασης για πρώτη κατοικία και σε μέγεθος ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειας. Επίσης, στο νέο σύστημα ο ΦΠΑ που δήθεν δεν πληρώνεται για πρώτη κατοικία να επιδοτείται (η πωλήτρια εταιρεία τον συνυπολογίζει στην τιμή όταν δεν καταβάλλεται).
7 Κλιμακωτή αύξηση του ειδικού φόρου στα αυτοκίνητα μεγάλης κατανάλωσης καυσίμου και στα σκάφη αναψυχής.
8 Φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων που μοιράζονται κέρδη με τους εργαζόμενους.
9 Υπαρξη ελάχιστου εισοδήματος αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους πολίτες.
10 Ο πολίτης μέσω της εκπαίδευσης και μέσω της δημόσιας ενημέρωσης και της σήμανσης των προϊόντων και υπηρεσιών απαιτείται να έχει όλες τις πληροφορίες ώστε να μπορεί να επιλέξει με συνειδητό τρόπο τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που θα ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια.
11 Το Δημόσιο ως μεγαλύτερος καταναλωτής προϊόντων και υπηρεσιών χρειάζεται να υιοθετήσει άμεσα ένα σύστημα προμηθειών, που σταδιακά θα εξασφαλίσει ότι μέχρι το 2012 το 30% των προϊόντων και υπηρεσιών που χρησιμοποιεί (περιλαμβανομένης της ενέργειας) θα είναι «πράσινες προμήθειες».
12 Παροχή κινήτρων για τη διασύνδεση της αγροτικής οικονομίας με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, όπως η αγροτική μεταποίηση ή ο αγροτουρισμός.
13 Θέσπιση ανώτατου ορίου ετήσιας κατά κεφαλήν επιδότησης (τάξη μεγέθους 40 χιλιάδες ευρώ) και αποσύνδεση της επιδότησης των αγροτικών από το επίπεδο παραγωγής.
14 Ανάδειξη και διάδοση των πολιτιστικών αξιών της ελληνικής φύσης που πρέπει να διατηρηθεί για τις μελλοντικές γενιές.
15 Αδιαπραγμάτευτη η συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων.
16 Αποτροπή της ανεξέλεγκτης επέκτασης των πόλεων σε εναπομείναντα φυσικά οικοσυστήματα.
17 Αντικατάσταση των όποιων επιδομάτων ενέργειας με επιδόματα εξοικονόμησης. Φορολογικά κίνητρα.
18 Ανθρώπινα δικαιώματα και ασφάλεια για όλους, υποστήριξη του δικαιώματος στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης.
Ακόμη:
- Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουν τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό απ' όπου και αν προέρχεται και δεν θέλουν την Ελλάδα σε ρόλο ακραίου προπυργίου σε μία Ευρώπη-φρούριο.
- Στηρίζουν τους αγώνες της νεολαίας και εκτιμούν ότι είναι «ώριμη» η ψήφος στα 16.
Μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος οι Οικολόγοι Πράσινοι κατεβαίνουν στις ευρωεκλογές προτείνοντας μια νέα πράσινη συμφωνία (green new deal) που θα είναι -όπως λένε- ένα «πράσινο χαλινάρι» στην ανεξέλεγκτη αγορά και οικονομία που βασίζεται σε φούσκες.
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, που εξελέγη πρώτος για το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος, είναι αισιόδοξος για την πολιτική πορεία τους γιατί όπως είπε: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν δημιουργήθηκαν εκ των υστέρων για να διαχειριστούν, υπό την πίεση του χρόνου, μια εκλογική επιτυχία, αλλά οργανώθηκαν σε βάθος χρόνου. Αποδείξανε ότι μπορούν να διδαχτούν από τα λάθη τους. Η συμμετοχή μας στις ευρωεκλογές του 2004 βοήθησε καθοριστικά στη συσπείρωση του χώρου και η ανάδειξή μας στις εθνικές εκλογές του 2007 ως πρώτου από τα κόμματα που δεν εξέλεξαν βουλευτή αποτέλεσε μία νέα βάση για μας.
Οι «δύο πυλώνες»
Θέλουμε να φτιάξουμε τους καιρούς μας, να ζήσουμε καλύτερα, αλλά να σώσουμε και λίγο από το αύριο που μας κλέβουν», τόνισε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος προσθέτοντας: «Για μας η ποιότητα ζωής και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι οι δύο πυλώνες της πολιτικής μας».
Ιδού μερικές από τις θέσεις τους -όχι και τόσο γνωστές- για την πολιτική, την οικονομία, το περιβάλλον, την κοινωνία, τη δημοκρατία.
1 Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές, καθώς και σε όλες τις βαθμίδες της αυτοδιοίκησης. Για να εκλείψει η αντίληψη περί κατάληψης κάθε φορά των χρυσοφόρων θέσεων της διοίκησης.
2 Περιορισμένος αριθμός θητειών σε όλα τα δημόσια αξιώματα.
3 Ουσιαστική εφαρμογή της διεθνούς συνθήκης του Aarchus, καθώς και της ευρωπαϊκής οδηγίας που προβλέπει ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφόρηση.
4 Υιοθέτηση λογισμικού ανοικτού κώδικα σε όλο τον δημόσιο τομέα και δημοσιοποίηση στο Διαδίκτυο όλων των αποφάσεων και των συνεδριάσεων δημόσιων οργάνων (κυβέρνησης, υπουργείων, δημόσιων οργανισμών, αυτοδιοίκησης κ.ά.) και των δημόσια χρηματοδοτούμενων ερευνών.
5 Κατοχύρωση της ελεύθερης έκφρασης όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Η παιδεία να είναι ανεξάρτητη από τις σκοπιμότητες της εθνικής και θρησκευτικής διαπαιδαγώγησης.
6 Μηδενισμός του φόρου μεταβίβασης για πρώτη κατοικία και σε μέγεθος ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειας. Επίσης, στο νέο σύστημα ο ΦΠΑ που δήθεν δεν πληρώνεται για πρώτη κατοικία να επιδοτείται (η πωλήτρια εταιρεία τον συνυπολογίζει στην τιμή όταν δεν καταβάλλεται).
7 Κλιμακωτή αύξηση του ειδικού φόρου στα αυτοκίνητα μεγάλης κατανάλωσης καυσίμου και στα σκάφη αναψυχής.
8 Φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων που μοιράζονται κέρδη με τους εργαζόμενους.
9 Υπαρξη ελάχιστου εισοδήματος αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους πολίτες.
10 Ο πολίτης μέσω της εκπαίδευσης και μέσω της δημόσιας ενημέρωσης και της σήμανσης των προϊόντων και υπηρεσιών απαιτείται να έχει όλες τις πληροφορίες ώστε να μπορεί να επιλέξει με συνειδητό τρόπο τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που θα ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια.
11 Το Δημόσιο ως μεγαλύτερος καταναλωτής προϊόντων και υπηρεσιών χρειάζεται να υιοθετήσει άμεσα ένα σύστημα προμηθειών, που σταδιακά θα εξασφαλίσει ότι μέχρι το 2012 το 30% των προϊόντων και υπηρεσιών που χρησιμοποιεί (περιλαμβανομένης της ενέργειας) θα είναι «πράσινες προμήθειες».
12 Παροχή κινήτρων για τη διασύνδεση της αγροτικής οικονομίας με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, όπως η αγροτική μεταποίηση ή ο αγροτουρισμός.
13 Θέσπιση ανώτατου ορίου ετήσιας κατά κεφαλήν επιδότησης (τάξη μεγέθους 40 χιλιάδες ευρώ) και αποσύνδεση της επιδότησης των αγροτικών από το επίπεδο παραγωγής.
14 Ανάδειξη και διάδοση των πολιτιστικών αξιών της ελληνικής φύσης που πρέπει να διατηρηθεί για τις μελλοντικές γενιές.
15 Αδιαπραγμάτευτη η συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων.
16 Αποτροπή της ανεξέλεγκτης επέκτασης των πόλεων σε εναπομείναντα φυσικά οικοσυστήματα.
17 Αντικατάσταση των όποιων επιδομάτων ενέργειας με επιδόματα εξοικονόμησης. Φορολογικά κίνητρα.
18 Ανθρώπινα δικαιώματα και ασφάλεια για όλους, υποστήριξη του δικαιώματος στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης.
Ακόμη:
- Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουν τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό απ' όπου και αν προέρχεται και δεν θέλουν την Ελλάδα σε ρόλο ακραίου προπυργίου σε μία Ευρώπη-φρούριο.
- Στηρίζουν τους αγώνες της νεολαίας και εκτιμούν ότι είναι «ώριμη» η ψήφος στα 16.
Οι 4 πρώτοι στην ευρωλίστα
Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
(Με τη σειρά που αναδείχθηκαν από εσωκομματική εκλογή)
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ
Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1958 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ανήκει στη γενιά της μεταπολίτευσης. Ο πατέρας του ήταν αγωνιστής του ΕΑΜ. Είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας, νομικός, απόφοιτος του ΑΠΘ με μεταπτυχιακό στην κοινωνική οικολογία (Goddard, Vermont, ΗΠΑ). Νομαρχιακός σύμβουλος στη Θεσσαλονίκη με τον συνδυασμό «Οικολογία Αλληλεγγύη». Είναι ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων και επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου το 2004 και το 2009. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος στο Κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων και στο Κέντρο πληροφόρησης για θέματα ρατσισμού - ξενοφοβίας. Πρωτοστάτησε μεταξύ άλλων στους αγώνες κατά της οικοπεδοποίησης των δασών (Σέιχ Σου, Χορτιάτης, Πόρτο Καρράς).
ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτη του Πανεπιστημίου της Βιέννης, με μάστερ γλωσσολογίας και επιλεγμένων θεμάτων ψυχολογίας. Κατοικεί στην Αυστρία και είναι δημοτική σύμβουλος και βουλευτής των Πράσινων στο κρατίδιο της Βιέννης, με ένα διάλειμμα το 2001-2004, περίοδο κατά την οποία διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου. Από το 2004 είναι προεδρεύουσα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πρασίνων στη Βουλή της Βιέννης. Και από το Μάιο του 2008 είναι αναπληρωματική πρόεδρος των Πρασίνων της Αυστρίας. Εχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα και διετέλεσε βοηθός καθηγητή.
ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ
Είναι χημικός περιβάλλοντος. Γεννήθηκε στην Αθήνα και η καταγωγή του είναι από τη Σίφνο. Από τα ιδρυτικά μέλη του δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, συνέβαλε στη διαμόρφωση της νομοθεσίας για την ανακύκλωση στη χώρα μας. Από το 1979 συμμετέχει ενεργά στην οργάνωση του οικολογικού κινήματος στη χώρα μας αλλά και στη δημιουργία ενός πράσινου κόμματος με πολιτική επιρροή. Για ένα διάστημα ήταν εκπρόσωπος των Ελλήνων Πράσινων στην Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων και συντονιστής της εκλογικής καμπάνιας στις εθνικές εκλογές του 2007. Σήμερα είναι συντονιστής της εκλογικής καμπάνιας των Οικολόγων Πράσινων στις ευρωεκλογές του 2009.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΙΑΚΟΣ
Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο. Είναι νομικός περιβάλλοντος και ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αττική - Περιβάλλον SOS». Είναι αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της «Ενωσης Καταναλωτών Βιολογικών Προϊόντων» (ΒΙΟΖΩ) και σύμβουλος της Παναττικής Επιτροπής για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Είναι εκπρόσωπος στην Ελλάδα του πράσινου κόμματος της Κύπρου «Οικολόγοι Περιβαλλοντιστές». Στη δικτατορία ήταν μέλος του αντιδικτατορικού αγώνα και της Επιτροπής Στήριξης του Πολυτεχνείου στο Παρίσι. Αρθρογραφεί σε πολλές ημερήσιες εφημερίδες και σε πολλά οικολογικά περιοδικά.
Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1958 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ανήκει στη γενιά της μεταπολίτευσης. Ο πατέρας του ήταν αγωνιστής του ΕΑΜ. Είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας, νομικός, απόφοιτος του ΑΠΘ με μεταπτυχιακό στην κοινωνική οικολογία (Goddard, Vermont, ΗΠΑ). Νομαρχιακός σύμβουλος στη Θεσσαλονίκη με τον συνδυασμό «Οικολογία Αλληλεγγύη». Είναι ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων και επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου το 2004 και το 2009. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος στο Κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων και στο Κέντρο πληροφόρησης για θέματα ρατσισμού - ξενοφοβίας. Πρωτοστάτησε μεταξύ άλλων στους αγώνες κατά της οικοπεδοποίησης των δασών (Σέιχ Σου, Χορτιάτης, Πόρτο Καρράς).
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτη του Πανεπιστημίου της Βιέννης, με μάστερ γλωσσολογίας και επιλεγμένων θεμάτων ψυχολογίας. Κατοικεί στην Αυστρία και είναι δημοτική σύμβουλος και βουλευτής των Πράσινων στο κρατίδιο της Βιέννης, με ένα διάλειμμα το 2001-2004, περίοδο κατά την οποία διετέλεσε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου. Από το 2004 είναι προεδρεύουσα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πρασίνων στη Βουλή της Βιέννης. Και από το Μάιο του 2008 είναι αναπληρωματική πρόεδρος των Πρασίνων της Αυστρίας. Εχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα και διετέλεσε βοηθός καθηγητή.
Είναι χημικός περιβάλλοντος. Γεννήθηκε στην Αθήνα και η καταγωγή του είναι από τη Σίφνο. Από τα ιδρυτικά μέλη του δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, συνέβαλε στη διαμόρφωση της νομοθεσίας για την ανακύκλωση στη χώρα μας. Από το 1979 συμμετέχει ενεργά στην οργάνωση του οικολογικού κινήματος στη χώρα μας αλλά και στη δημιουργία ενός πράσινου κόμματος με πολιτική επιρροή. Για ένα διάστημα ήταν εκπρόσωπος των Ελλήνων Πράσινων στην Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων και συντονιστής της εκλογικής καμπάνιας στις εθνικές εκλογές του 2007. Σήμερα είναι συντονιστής της εκλογικής καμπάνιας των Οικολόγων Πράσινων στις ευρωεκλογές του 2009.
Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο. Είναι νομικός περιβάλλοντος και ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αττική - Περιβάλλον SOS». Είναι αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της «Ενωσης Καταναλωτών Βιολογικών Προϊόντων» (ΒΙΟΖΩ) και σύμβουλος της Παναττικής Επιτροπής για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Είναι εκπρόσωπος στην Ελλάδα του πράσινου κόμματος της Κύπρου «Οικολόγοι Περιβαλλοντιστές». Στη δικτατορία ήταν μέλος του αντιδικτατορικού αγώνα και της Επιτροπής Στήριξης του Πολυτεχνείου στο Παρίσι. Αρθρογραφεί σε πολλές ημερήσιες εφημερίδες και σε πολλά οικολογικά περιοδικά.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/02/2009
Βέβαια, αυτό που δεν αναφέρει η Ελευθεροτυπία είναι για ποιο λόγο "σπανια μετέχουν σε συζητήσεις στην ΤV και πιο σπάνια γίνεται αναφορά στις πολιτικές τους δραστηριότητες" Πως γίνεται να μετέχουμε αν δεν μας καλέσουν είναι η απάντησή μας. Ευτυχώς στην περιοχή μας οι απόψεις και οι πολιτικές μας θέσεις γίνονται γνωστές μέσα από τον τοπικό τύπο έντυπο και ηλεκτρονικό, αλλά δε γίνεται το ίδιο με τα εθνικά μέσα ενημέρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου