Κάλεσμα των Οικολόγων Πράσινων για επείγουσα πρωτοβουλία παράτασης ισχύος της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας

Με επιστολή τους προς τα δημοκρατικά κόμματα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν σε επείγουσα πρωτοβουλία για νομοθετική παρέμβαση από αυτή τη Βουλή προκειμένου να παραταθεί ο χρόνος ισχύος των συλλογικών συμβάσεων που έληξαν ή λήγουν (μετενέργεια).

Στην επιστολή τονίζουν ότι η νομοθετική παρέμβαση του ν. 4046/2012 (& ΠΥΣ αριθ. 6 της 28^ης Φεβρουαρίου 2012), στην αρχή της μετενέργειας με την θέσπιση βραχύτερου χρόνου ισχύος (από 6 μήνες σε 3 μήνες) στη σημερινή ελληνική οικονομική πραγματικότητα θα οδηγήσει, δεδομένης της μη ύπαρξης νέων συλλογικών συμβάσεων, και σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις για το πάγωμα των αυξήσεων και των ωριμάνσεων, σε ταχεία δραστική μείωση των αποδοχών όλων των εργαζόμενων μέσω νέων ή τροποποιημένων ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν σε επείγουσα πρωτοβουλία ώστε

η νέα Βουλή (σε ειδική συνεδρίαση), με τη ευρύτερη δυνατή συναίνεση να προχωρήσει σε αναστολή εφαρμογής της ανωτέρω ρύθμισης περί τρίμηνης ισχύος της μετενέργειας, έτσι ώστε να αποφευχθεί η άμεση και ριζική μισθολογική υποβάθμιση χιλιάδων εργαζόμενων της χώρας και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου η όποια νέα κυβέρνηση, ως εκφραστής της νέας λαϊκής εντολής και νομιμοποίησης, να προβεί στις απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις.

Τέλος, οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν ότι χρήζει ευρύτερου διαλόγου με τους παραγωγικούς φορείς και του πολίτες η αναγκαία μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας και προς τούτο έχουν καταθέσει σειρά προγραμματικών προτάσεων.

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής προς τα κόμματα

μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Αθήνα, 11^η Μαΐου 2012

ΠΡΟΣ:ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Κ.Κ.Ε.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Θέμα: Επείγουσα πρωτοβουλία για παράταση της ισχύος της μετενέργειας (ν. 4046/2012)

Οι αλλαγές που θεσμοθετήθηκαν στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων με το Μνημόνιο Ι (ν. 3845/2010) και το Μνημόνιο ΙΙ (ν. 4046/2012) ανέτρεψαν ουσιαστικά και κατά τρόπο ραγδαίο, το ατομικό και συλλογικό εργατικό δίκαιο, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μεταπολεμικά στη χώρα μας μέσω της εργατικής νομοθεσίας και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Κορύφωση της νομοθετικής παρέμβασης στο εργατικό δίκαιο υπήρξε η ψήφιση του ν. 4046/2012 (Μνημόνιο ΙΙ) με τον οποίο επέρχεται οριστική αλλαγή θεμελιωδών αρχών και κανόνων του δικαίου των συλλογικών συμβάσεων στη χώρα μας, όπως η παρέμβαση στους κατώτατους μισθούς, η ακύρωση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης, η απαγόρευση χορήγησης αυξήσεων πέραν της ΕΓΣΕΕ, η διαδικασία και το περιεχόμενο της Μεσολάβησης και Διαιτησίας, ο θεσμός της συμφιλίωσης κ.ά.

Ειδικότερα, η νομοθετική παρέμβαση του ν. 4046/2012 (& ΠΥΣ αριθ. 6 της 28^ης Φεβρουαρίου 2012), στην αρχή της μετενέργειας με την θέσπιση βραχύτερου χρόνου ισχύος (από 6 μήνες σε 3 μήνες) στη σημερινή ελληνική οικονομική πραγματικότητα θα οδηγήσει, δεδομένης της μη ύπαρξης νέων συλλογικών συμβάσεων, και σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις για το πάγωμα των αυξήσεων και των ωριμάνσεων, σε ταχεία δραστική μείωση των αποδοχών όλων των εργαζόμενων μέσω νέων ή τροποποιημένων ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Με την παρούσα επιστολή σας καλούμε σε κοινή πρωτοβουλία ώστε η νέα Βουλή (σε ειδική συνεδρίαση), με τη ευρύτερη δυνατή συναίνεση να προχωρήσει σε αναστολή εφαρμογής της ανωτέρω ρύθμισης περί τρίμηνης ισχύος της μετενέργειας, έτσι ώστε να αποφευχθεί η άμεση και ριζική μισθολογική υποβάθμιση χιλιάδων εργαζόμενων της χώρας και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου η όποια νέα κυβέρνηση, ως εκφραστής της νέας λαϊκής εντολής και νομιμοποίησης, να προβεί στις απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας δεν μπορεί παρά να γίνονται με την ανάλογη προστασία για τους πιο χαμηλόμισθους, την πρόνοια για εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος και την θέσπιση ευρύτερων προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης. Προς τούτο έχουμε καταθέσει σύνολο προγραμματικών προτάσεων για την εργασία και την απασχόληση προς συζήτηση στους παραγωγικούς φορείς και τους πολίτες της χώρας (βλ. Παράρτημα).

Με εκτίμηση

Για την Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

Γιώργος Τσέκος, συντονιστής

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Ολοκληρωμένη πολιτική για την απασχόληση και την αντιμετώπιση της ανεργίας- Καλύτερη εργασία και απασχόληση για όλους

Βασικές αρχές και θέσεις

Η υποστήριξή μας προς τον κόσμο της εργασίας είναι δεδομένη αλλά όχι άκριτη. Θεωρούμε την εργασία δικαίωμα, θέτουμε τους ανθρώπους (όπως και τη φύση) πάνω από τα κέρδη, διεκδικούμε εργασία με δικαιώματα, δημιουργικότητα και νόημα, προωθούμε θεσμούς δημοκρατίας και στους χώρους δουλειάς.

Απαιτούμε δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλούτου, θέλουμε συνδικάτα πέρα από συντεχνιακές λογικές, αυτόνομα, ελκυστικά στους εργαζόμενους και αποτελεσματικά στη δράση τους, στηρίζουμε μορφές κοινωνικής οικονομίας που υπερβαίνουν τη μισθωτή εργασία, προωθούμε αντιλήψεις που αποβλέπουν στη συνοχή της ομάδας των εργαζόμενων και τη συμμετοχή τους στο παραγόμενο τελικό προϊόν.

Απορρίπτουμε όμως κατηγορηματικά την υποταγή της ζωής στην παραγωγή και την εργασία, τη δημιουργία και συντήρηση θέσεων εργασίας με κάθε τίμημα, όπως και την περιθωριοποίηση όσων μένουν εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Συνθήκες εργασίας, εργασιακό περιβάλλον και ασφάλεια των εργαζόμενων αποτελούν για μας προτεραιότητα.

Στα ζητήματα απορρύθμισης και ελαστικότητας απορρίπτουμε τόσο την υποχρεωτική προσαρμογή των εργαζόμενων στις ανάγκες των επιχειρήσεων όσο και την ανελαστική προσκόλληση στα παραδοσιακά πρότυπα απασχόλησης, που αγνοούν τις ιδιαίτερες ανάγκες μεγάλων κοινωνικών ομάδων, όπως των γυναικών και των νέων.Στηρίζουμε όμως τις μορφές ευελιξίας που ασκούνται με απόλυτη ατομική επιλογή κάθε εργαζόμενου, κατοχυρώνουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και διασφαλίζονται ως εργασιακό δικαίωμα με συνδικαλιστικές εγγυήσεις.

Η πολιτική της ευελιξίας χωρίς ανάλογη κοινωνική και προνομιακή στήριξη  είναι όχι μόνο πολιτικά καταδικαστέα αλλά και αναποτελεσματική σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, αφού εγκλωβίζει μεγάλο τμήμα των εργαζόμενων σε θέσεις εργασίας χωρίς προοπτική, μισθούς κάτω από το όριο της φτώχειας και ανύπαρκτη ασφαλιστική κάλυψη. Η ευελιξία χωρίς ασφάλεια δεν είναι συνταγή ενίσχυσης της απασχόλησης αλλά μέτρο ενίσχυσης της φτωχοποίησης.

Οι διακρίσεις στον εργασιακό χώρο αποτελούν κεντρικό ζήτημα. Γυναίκες, μετανάστες, πρόσφυγες, φορείς του AIDS, άτομα με ειδικές ανάγκες, αντιμετωπίζουν προβλήματα τόσο σε σχέση με την εύρεση εργασίας όσο και με τους όρους εργασίας. Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, όπου η εργατική νομοθεσία παραβιάζεται σε τόσο μεγάλη έκταση. Η αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων δεν απαιτεί μόνο συνδικαλιστικούς αγώνες και νομοθετικές παρεμβάσεις, αλλά και μια γενικότερη κουλτούρα «μηδενικής ανοχής» απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία εντός και εκτός των εργασιακών χώρων.

Σήμερα, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των νοικοκυριών που κάλυψαν τις οικονομικές ανάγκες τους μέσω του τραπεζικού δανεισμού, αντιμετωπίζει το πρόβλημα της υπερχρέωσης και απειλείται από φτωχοποίηση.  Το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ της χώρας μας ολοένα και μειώνεται, αγγίζοντας το 60%, ενώ ταυτόχρονα  διευρύνεται το φαινόμενο των «φτωχών εργαζόμενων». Η εξέλιξη αυτή αντανακλά τρία διαρθρωτικά προβλήματα: υπέρμετρες ανάγκες καταναλωτισμού, ακόρεστη ζήτηση για τραπεζική ενίσχυση (σε περίοδο μάλιστα πιστωτικής ασφυξίας) και αποδυνάμωση της μισθωτής εργασίας στην παραγωγή και διανομή του πλούτου.

Η επιτακτική ανάγκη στήριξης της απασχόλησης και ενδυνάμωσης της μισθωτής εργασίας δεν μπορεί να βασιστεί εκ νέου μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας σε τομείς που πλήττουν την ποιότητα ζωής, το περιβάλλον, τα κοινωνικά δικαιώματα, την υγεία των εργαζόμενων (π.χ. λιπάσματα, πολεμική βιομηχανία, λιγνιτωρυχεία, δυνάμεις καταστολής) και, εν τέλει, υπονομεύουν τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Στο πεδίο του μεταρρύθμισης της δημόσιας απασχόλησης, είμαστε αντίθετοι στην εκχώρηση αντικειμένων δημοσίου συμφέροντος σε ιδιωτικές εταιρείες. Είναι μία νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, διότι έτσι δεν αξιοποιείται το υπάρχον και έμπειρο προσωπικό του δημοσίου, αλλά καταστρατηγείται και η έννοια του δημοσίου αγαθού και συμφέροντος.

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ διεκδικούμε:

• Ελάχιστο εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους του πολίτες: άνευ όρων παροχή από την Πολιτεία ενός εισοδήματος σε κάθε πολίτη το οποίο θα εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση και το οποίο θα αντικαταστήσει το μεγαλύτερο μέρος των διάφορων κοινωνικών επιδομάτων,
• Πράσινη απασχόληση μέσα από την ανάπτυξη σε μεγάλη κλίμακα δραστηριοτήτων έντασης εργασίας, όπως η εξοικονόμηση ενέργειας και οι ανανεώσιμες πηγές, ο αγροτουρισμός και η βιολογική γεωργία, η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των απορριμμάτων, η κοινωνική οικονομία, η εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης και ελέγχου, τα συλλογικά μέσα μεταφοράς η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς,
• Κίνητρα για διευκόλυνση της επιστροφής στην ύπαιθρο,
• Πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση με μεταφορά φορολογικών βαρών από την εργασία στο πρότυπο και το είδος της κατανάλωσης,
• Ενίσχυση της μικρής κοινωνικής επιχειρηματικότητας (κοινωνικές επιχειρήσεις) για την αύξηση της απασχόλησης, και
• Προστασία και κατοχύρωση δικαιωμάτων όσων αντιμετωπίζουν ειδικότερα προβλήματα στην αναζήτηση απασχόλησης (γυναίκες, μετανάστες, πρόσφυγες, φορείς AIDS, άτομα με ειδικές ανάγκες).

 Ιδιωτικός τομέας

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ υποστηρίζουμε:

• Την προάσπιση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ως ελάχιστο κατώτατο όριο διασφάλισης από την φτώχεια, καθώς και την διατήρηση της υπερίσχυσης των Κλαδικών Σ.Σ.Ε. έναντι των επιχειρησιακών ή και των ατομικών Συμβάσεων Εργασίας,
• Τη σταδιακή μείωση των ωρών εργασίας πλήρους απασχόλησης, με παράλληλη αύξηση των ελάχιστων ωρών μερικής απασχόλησης, με στόχο την ενίσχυση των χαμηλότατων εισοδημάτων των υποαπασχολούμενων, με παράλληλη αντιστάθμιση των πιθανών εισοδηματικών απωλειών των πλήρως απασχολούμενων μέσω της στήριξης και αναβάθμισης των δημοσίων συλλογικών αγαθών, αλλά και της καταπολέμησης των εναρμονισμένων πολιτικών τιμολόγησης (καρτέλ), κυρίως στα βασικά αγαθά διαβίωσης και τις υπηρεσίες,
• Θέσπιση της δυνατότητας ισομερούς μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων σε επιχειρήσεις με αποδεδειγμένο πρόβλημα βιωσιμότητας, μόνο υπό την προϋπόθεση της παραχώρησης (ως αντιστάθμισμα) στους εργαζόμενους του δικαιώματος για εύλογη συμμετοχή σε πιθανά κέρδη της επιχείρησης στο μέλλον, όταν και εφόσον βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες,
• Παρακράτηση των εισφορών υγειονομικής περίθαλψης (άμεσα και με ηλεκτρονικά μέσα) ως ποσοστό από την τελική τιμή πώλησης προϊόντων και υπηρεσιών, ώστε να αντιμετωπιστεί άμεσα η εισφοροδιαφυγή και τα τεράστια χρέη των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, να ενισχυθεί η άμεση χρηματοδότηση τους από το σύνολο του πληθυσμού και των επισκεπτών της χώρας. Οι τελευταίοι, όμως, θα έχουν ως αντιστάθμισμα καθολική πρόσβαση στην πρωτοβάθμια δημόσια υγεία με συμβολικό τίμημα. Προαιρετική καταβολή συνταξιοδοτικών εισφορών και από τους μη εργαζόμενους, με σκοπό την εξασφάλιση μίας ελάχιστης εθνικής σύνταξης όταν φτάσουν στο ηλικιακό όριο,
• Μείωση του χρηματικού ορίου υποχρεωτικών οικονομικών συναλλαγών μόνο μέσω ηλεκτρονικής χρέωσης στα 100 Ευρώ, ώστε να καταπολεμηθεί άμεσα η φοροδιαφυγή αλλά και η εισφοροδιαφυγή, σύμφωνα και με την πρόταση της παραπάνω παραγράφου. Από την επιτυχή εφαρμογή αυτού του μέτρου (πρακτικά δύσκολου για κάποιες ομάδες πληθυσμού, όπως οι ηλικιωμένοι), θα μπορέσουν να μειωθούν μεσοπρόθεσμα οι έμμεσοι φόροι και συνακόλουθα η επιβάρυνση στην κατανάλωση των φτωχότερων πολιτών,
• Πραγματικό άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κατάργηση κατώτατων ορίων αμοιβών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και εισφορών «υπέρ τρίτων», με σκοπό την είσοδο ανέργων νέων στα μέχρι τώρα «συντεχνιακά επαγγέλματα», με περιορισμούς μόνο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος,
• Κατά προτεραιότητα επιδότηση νέων θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις με δραστηριότητες, που -κατά τεκμήριο- θα διασφαλίζουν την κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική βιωσιμότητα, και
• Θεσμοθέτηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με αφετηρία την κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων και στόχο τη σταδιακή κάλυψη όλων απέναντι στον κίνδυνο της φτώχειας. Όσο και αν φαίνεται εξωπραγματικός στόχος, μπορούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα πόροι για την καταπολέμηση της φτώχειας, μέσα από την καλύτερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κοινοτικών πόρων, την αναδιάρθρωση της φορολογίας, τον περιορισμό των εξοπλιστικών δαπανών, τα ευρωομόλογα, την τιτλοποίηση των προβλεπόμενων εσόδων από δικαιώματα εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου (προβλέπονται περίπου 2 δις ευρώ το χρόνο, από το 2013).

Δημόσιος τομέας

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ υποστηρίζουμε:

• Αξιολόγηση των υπηρεσιών δημοσίου μετά από μία διεξοδική και πολυμερή διαβούλευση, την οποία όμως θα πρέπει να συντονίσει ένας επιστημονικός φορέας δημοσίου χαρακτήρα και όχι να παραχωρηθεί σε ιδιωτική γαλλική εταιρεία, όπως σχεδιάζουν. Ο κίνδυνος που ενέχει η αξιολόγηση της δημόσιας διοίκησης «εκ των έσω» να τείνει να αναπαράγει τον εαυτό της, θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από την ανατροφοδότηση που θα παρέχουν οι ίδιοι οι αποδέκτες των υπηρεσιών της, τόσο οι πολίτες όσο και οι επαγγελματίες και οι εταιρείες, αξιοποιώντας παράλληλα και τις καλές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών κρατών, αλλά βεβαίως και τις απόψεις των πολιτικών φορέων,
• Άμεση αναμόρφωση του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα με βάση τα πορίσματα από την ανωτέρω διαβούλευση, με σκοπό την πραγματική αξιοκρατία πέρα από το παραδοσιακό κριτήριο της αρχαιότητας και της (υποκειμενικής) αξιολόγησης του (εν δυνάμει ανταγωνιστή) προϊσταμένου του υπαλλήλου, πρακτικές που κατ’ ουσία διατηρούνται μέχρι και σήμερα,
• Καθιέρωση της στοχευμένης παροχής εργασίας και τεχνογνωσίας από δημόσιους υπαλλήλους προς νέες κοινωνικές, συνεταιριστικές ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις, που τεκμηριωμένα θα συμβάλλουν στη στροφή προς την πραγματική, βιώσιμη οικονομία, ως αντιπρόταση στην εργασιακή εφεδρεία και στις απολύσεις. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να περισσεύει, προκειμένου να φέρουμε κοντά την παραγωγή με την κάλυψη των βασικών αναγκών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο! Θέσπιση βαθμολογικών κινήτρων για τους δημοσίους υπαλλήλους που θα θελήσουν να συνδράμουν προαιρετικά στην επιτυχία νέων, κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνων, επενδύσεων,
• Θέσπιση της εθελοντικής μείωσης των ωρών εργασίας (με παράλληλη μείωση αποδοχών) για τους δημοσίους υπαλλήλους που επιθυμούν να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην οικογένεια τους, ή να δραστηριοποιηθούν και σε άλλες οικονομικές ή κοινωνικές πρωτοβουλίες. Με αυτές τις πολιτικές, όχι μόνο θα δοθεί πιθανώς ώθηση στις συλλογικές ή ατομικές επενδύσεις και (άρα στην απασχόληση), αλλά θα αποδυναμωθούν περαιτέρω τα έωλα επιχειρήματα υπέρ της εφεδρείας,
• Καθιέρωση της τηλεργασίας στο δημόσιο, με αυστηρό όμως αντικειμενικό σύστημα ανάθεσης εργασιών με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, με σκοπό τη μείωση των λειτουργικών εξόδων και τον περιορισμό των καθημερινών μαζικών μετακινήσεων που επιβαρύνουν τα αστικά κέντρα, το περιβάλλον, αλλά και την οικονομία,
• Κάλυψη των κενών προσωπικού με μετατάξεις υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ και όχι με νέες προσλήψεις, οι οποίες είναι σχεδόν απαγορευτικές όσο είμαστε στον μηχανισμό στήριξης. Άλλωστε ο ορθολογικός ανακαθορισμός των οργανικών θέσεων για ολόκληρο το δημόσιο θα αναδείξει τόσο το πλεονάζον προσωπικό, όσο και τα υπάρχοντα κενά. Επίσης, η δραστική επέκταση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και μηχανοργάνωσης θα «απελευθερώσει» εργατοώρες, που (με την κατάλληλη εκπαίδευση-επιμόρφωση) θα μπορέσουν να αξιοποιηθούν για την κάλυψη άλλων σημαντικών αναγκών,
• Προώθηση του θεσμού του κρατικού υπαλλήλου και της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με αυστηρά όμως κριτήρια προστασίας της οικογενειακής ζωής και της εντοπιότητας,
• Συγχώνευση υπηρεσιών με επικαλυπτόμενες ή αντιφατικές μεταξύ τους αρμοδιότητες με σκοπό την πιο γρήγορη και αποτελεσματική λειτουργία τους, αλλά και την εξοικονόμηση ωρών εργασίας και πόρων,
• Πλήρη μηχανοργάνωση του δημοσίου, η ορθολογική αξιοποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων του προσωπικού, αλλά και η κατάρτιση-επιμόρφωση με βάση τις τεκμηριωμένες ανάγκες των υπηρεσιών, θα επιτρέψει τη ριζική αναδιάταξη των οργανικών θέσεων, η οποία με τη σειρά της θα επιτρέψει την ενίσχυση των υποστελεχωμένων μάχιμων μονάδων που εξυπηρετούν άμεσα τον πολίτη. Η θέσπιση υπηρεσιακών-βαθμολογικών κινήτρων για τους υπαλλήλους που επιτυγχάνουν ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους, με βάση κυρίως την ανατροφοδότηση των αποδεκτών των υπηρεσιών τους. Οι οικονομικές επιβραβεύσεις λόγω επίτευξης στόχων (μπόνους) είναι θεμιτό να έχουν συλλογικό χαρακτήρα, αλλά σε επίπεδο συγκεκριμένης υπηρεσίας, ώστε να είναι άμεση η συσχέτιση απόδοσης του υπαλλήλου και επίτευξης στόχων, και
• Βασικό ζητούμενο για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι η απλοποίηση, σαφήνεια, συνεκτικότητα (χωρίς διφορούμενες-αλληλοαναιρούμενες διατάξεις) και όσο γίνεται σταθερότητα στο χρόνο της νομοθεσίας, ώστε να μην αφήνεται ο χειρισμός των υποθέσεων στην κρίση ή ερμηνεία του εκάστοτε υπαλλήλου, γεγονός που μπορεί να αποτελέσει το διακύβευμα αθέμιτης συναλλαγής με τον πολίτη.